درمان اختلال استرس پس از حادثه

 امروزه برای درمان اختلال استرس پس از حادثه، روش های روان درمانی و دارویی موثر یافت شده است.
 

چکیده: اختلال استرس پس از حادثه، یکی از اختلالات شایع است که زمانی تشخیص داده می‌شود که نشانه‌های آن برای مدتی بیشتر از یک ماه تداوم داشته باشند. امروزه برای آن درمان های خوبی یافت شده است. با ما همراه باشید تا با درمان های این اختلال بیشتر آشنا شوید.

تعداد کلمات 1041 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

همانطور که PTSD دو وجه جسمانی و روانشناسی دارد. در درمان جسمانی و روانشناسی هم برای PTSD وجود دارد.
 

همه رواندرمانی های موثر در PTSD، بر روی آن حادثه ناگوار که علائم را ایجاد کرده اند تمرکز می کنند نه بر روی زندگی گذشته تان. شما نمی توانید آنچه را اتفاق افتاده است تغییر دهید و یا فراموش کنید اما شما می توانید یاد بگیرید طور دیگری درباره آن، درباره جهان و درباره زندگی تان فکر کنید.
شما باید قادر باشید آنچه را که اتفاق افتاده است تا آنجایی که ممکن است بدون اینکه دچار وحشت و اضطراب شوید به خاطر آورید. این درمان ها به شما کمک می کند تا حوادث ناگواری که داشته اید را به زبان آورید. بوسیله به یاد آوردن حادثه، غلبه کردن به آن و برخورد معقول با آن ذهنتان می تواند کار طبیعی اش را که شامل زدودن خاطرات گذشته و پرداختن به کارهای دیگر است را انجام دهد.
اگر شما بتوانید دوباره احساس امنیت داشته باشید و احساساتتان را کنترل کنید، شما احتیاج زیادی به دوری گزیدن از آن خاطرات ناگوار را ندارید. در واقع، شما می توانید دوباره خاطرات گذشته تان را به کنترل در آورید و بنابراین می توانید در رابطه با آنها تنها وقتی فکر کنید که شما می خواهید، نه آنکه آنها به صورت خود به خود به ذهنتان هجوم آورند.
همه این درمان ها، باید به وسیله متخصص درمان PTSD انجام گردد. جلسات باید یک متخصص بصورت حداقل هفتگی برگزار شوند و باید به مدت ۸ هفته طول بکشد، اگر چه جلسات حدودا ۱ ساعت طول می کشند، اما ممکن است تا ۹۰ دقیقه هم طول بکشند.
درمان شناختی رفتاری (CBT) راهی است که به شما کمک می کند تا به گونه دیگری درباره خاطرات نا مطلوبتان فکر کنید. بنابراین آنها کمتر استرس زا می شوند و بیشتر قابل کنترل می گردند. معمولا، این نوع درمان شامل چند جلسه آرامش بخشی (relaxation) هم می باشد تا به شما کمک کند نا خوشایندی فکر کردن در رابطه با حوادث نا خوشایند را تحمل کنید.
حساسیت زدایی و بازپردازش حرکت چشم (EDMR) تکنیکی است که از حرکات چشم برای کمک به مغز برای پردازش تداعی ها و منطقی سازی حادثه نا خوشایند استفاده می کند. ممکن است عجیب بنظر برسد ولی این روش درمانی موثر واقع شده است.
گروه درمان روشی است که شما افراد مختلفی را که مشکلات یکسان با یک حادثه ناگوار یکسان را تجربه کرده اند ملاقات می کنید. این حقیقت که افراد دیگر گروه، نظراتی در رابطه با مشکل شما دارند، باعث می شود که صحبت کردن در رابطه با آنچه که اتفاق افتاده است را آسان تر کند.
 

قرص های ضد افسردگی SSRI هم باعث کاهش شدت علائم PTSD می شوند و هم باعث رفع علائم افسردگی که به طور همزمان وجود دارند، می شوند. این قرص ها باید به وسیله دکتر تجویز گردند.
این نوع درمان نباید باعث خواب آلودگی شما گردد، اگرچه آنها عوارض جوانبی برای بعضی افراد برجای می گذارند.
همچنین آنها ممکن است علائم نا خوشایندی را در صورت قطع ناگهانی ایجاد کنند. بنابراین باید بصورت تدریجی کاهش یابند . اگر آنها اثر بخش هستند باید بمدت ۱۲ ماه مصرف گردند. بلافاصله بعد از شروع مصرف قرصهای ضد افسردگی بعضی افراد ممکن است متوجه شوند که آنها بیشتر:

این احساسات بعد از چند روز از بین می روند. اما شما باید دکترتان را بطور مرتب ملاقات کنید. اگر این گروه داروئی موثر واقع نش ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و یا MAOI ممکن است اثر بخش باشد.
اگر در موارد معدودی شخص آنقدر مضطرب است که نمی تواند بخوابد یا فکر کند، داروهای کاهش دهنده اضطراب ممکن است لازم باشد. این داروها نباید برای بیشتر از ۱۰ روز تجویز گردد.
 

این درمان ها باعث کنترل اضطراب ناشی از PTSD می گردد. آنها همچنین باعث کاهش حالت در گارد بودن (On guard) میگردند. این درمان ها شامل فیزیوتراپی و استئوپاتی است اما درمان های مکملی نظیر ماساژ، طب سوزنی، رفلکسولوژی، یوگا، مدیتیشن و تای چی (Tai chi) را نیز شامل می شود. همه آنها به شما کمک می کند تا راههای آرامش بخشی (Relaxing) و کنترل استرس را یاد بگیرید.
 

در حال حاضر، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد EDMR، رواندرمانی، درمانشناختی- رفتاری (CBT) و داروهای ضد افسردگی همگی درمان های مواثری هستند. اطلاعات کافی که نشانگر برتری یکی از این روش ها بر دیگری باشد وجود ندارد. شواهدی که بیانگر مفید بودن شکل های دیگر رواندرمانی یا مشاوره برای PTSD باشد وجود ندارد.
 

راهنمای انستیتو ملی برای بهبود طبابت (NICE) پیشنهاد می کند تا آنجا که ممکن است درمان های روانشناختی متمرکز بر حادثه (CBT یا EMDR) باید قبل از درمان داروئی بکار گرفته شوند.
برای دوستان، وابستگان و همسایگان:
باید ها:

 
منبع: کتاب «بهداشت روان»
نویسنده: آرمان کیوان نیا