زالو درمانی

زالو درمانی شیوه‌ای است در طب سنتی که ابن سینا در کتاب خود به آن اشاره کرده است.
 

چکیده: زالو هنگام مکیدن خون، مواد متنوعی ترشح می کند که خواص درمانی دارند. معروف ترین ماده مترشحه از زالو هیرودین است. با ما همراه باشید تا در مورد زالو درمانی و اصول آن بیشتر آشنا شوید.

تعداد کلمات 884 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

 
 

زالو سردتر از حجامت است چون زالو از عمق عروق خون می گیرد و باعث افزایش اثری می شود؛ لذا برای بلغمی ها بد و برای صفراوی ها و سوداوی ها خوب است اما کلا قبل از زالو باید اخلاط با منضج پخته شود.
 

 بهترین ظرف برای نگهداری زالو ظروف سفالی بدون لعاب و بعد از آن شیشه است. زالو چشم واقعی ندارد و بیش از یک نفر نباید استفاده کند، زالو سه ماه می تواند بدون غذا زنده باشد. خوش آب و رنگی می تواند سمی باشد و نگهداری زالو در آب بدون کلر و مواد شیمیایی باشد و دمای پایین برای زالو بهتر است؛ چون خیلی مقاوم هستند و در دمای بالا تمایل به خونخواری، شان کمتر می شود و در دمای پایین باید یک روز در میان، آبشان را عوض بکنید.
حجامت و فصد مقدم بر زالو است یعنی اگر بیماری هر سه را لازم داشت اول حجامت یا فصد و بعد زالو.
محل زالو باید تمیز باشد تا زالو بگیرد و اگر با صابون های معطر شسته باشیم یا به آن موضع ادکلن بزنیم یا بتادین باشد نمی گیرد. در اندامی که خون نمی رسد مثل دیابتی ها باید خون رسانی بکنیم، با ماساژ، با بادکش، با حجامت و یا با روغن های گرم و یا اگر انسداد خیلی سخت باشد زالو می اندازیم.

در سردردهای سوداوی اول منضج می دهیم مثل: سرکنگبین، انار، آب لیموی شیرین و آب پرتغال، دوم: پیاده روی و دویدن، سوم: حجامت (عام، ساکرال ( گودی کمر)، ساقین و سر)، چهارم: فصد و پنجم: زالو.
هزار تا زالو می تواند به اندازه یک بیمارستان سود داشته باشد اما می تواند بیماری را هم انتقال بدهد، برای اینکه آب زالو ضد عفونی شود برای هر ۲۰۰۰ سی سی سه تا پنج قطره عسل می ریزیم. استفاده مجدد از زالو ممنوع است. زالو بعد از خون خوردن نمی میرد و باید آن را دفن کرد. اگر بخواهیم محل گزش زالو خارش نداشته باشد باید بیمار دوسین بخورد و به محل گزش هم ماست یا آب ماست بزند. آبی که هنگام خون خواری زالو از دهانش می ریزد همان آب خون است که آبش را خارج می کند تا خون بیشتری را بمکد؛ بعد از یک دوره خون خواری سه الی شش ماه نیاز به غذا ندارد و از زمان تولد ۵ سال طول می کشد تا خون بخورند و مغز و قلب ندارند و از طریق پوست تنفس می کنند و تک جنسیت هستند.
زالو باعث باز شدن انسداد از عروق می شود. زالوهای با خط سبز مرغوب ترین زالو در دنیا هستند.
 

 1- اگر زالو به موضعی نچسبید یک خراش کوچک ایجاد می کنیم یا بادکش می کنیم تا بچسبد.
۲- در سودا اول منضج می دهیم تا این سودا حرکت کند (سرکنگبین و انواع آش ها) و بعد زالو می گذاریم.
3- قبل از زالو اندازی استحمام شود چون زالو به بوی بدن حساس است و نمی گیرد.
 ۴- در هر مرحله کمترین تعداد زالو را بیاندازیم.
 ۵- اندازه زالو متناسب با محل باشد.
 ۶- بیمار در حالت ضعف و گرسنگی نباشد.
 ۷- وسایل مصرفی باید استریل باشد.
 ۸- محل زالو اگر جای حساس مثل پشت گوش باشد داخل گوش مسدود شود تا زالو به آن محل نرود.
۹- زالو را به زور از محل جدا نکنید.
 ۱۰- بعد از زالو جلوی خونریزی را قطع نکنید مگر اینکه احساس خطر کنید.
 ۱۱- تا سه روز محل زالو را آب نزنید.
 ۱۲- پانسمان با عسل و زرد چوبه باشد.
 

 1- مشکلات خونی
 ۲- بیماری شدید مثل عمل جراحی سنگین
 ۳- در استرس زیاد بیمار
۴- در دوران حاملگی و شیردهی
 ۵- در هنگام پریود خانم ها
 ۶- خونریزی در اعضای دیگر
۷- خستگی و گرسنگی
 

 ۱- در خون مردگی ها
 ۲- بیماریهای قلبی و عروقی
 ۳- جاهای متورم
 ۴- پیوندهای پوست و عضو
 ۵- درد آرترید
 ۶- مشکلات تنفسی
 برای خارش جای زالو، سرکنگبین خوراکی خوب است. بهترین روش برای کشیدن سودای موضعی از بدن زالو است.
 
درمان بواسیر یا هموروئید: بعد از اینکه یبوست برطرف شد اول از حجامت عام، بعد از حجامت ساکرال(گودی کمر) استفاده شود و اگر کافی نبود از حجامت موضع هموروئید استفاده می شود و یا زالو از ۵ تا شروع می شود و در مرحله بعد ۷ تا انداخته می شود.
 درمان اساسی واریس: اول منضج می دهیم مثل: سرکنگبین و بعد از دو هفته زالو میاندازیم و اگر خوب نشد فصد می کنیم.
درمان نقرس: از بیماری های گرم و در اثر پر خوری است و درمان آن: خوردن سرکنگبین + حجامت عام است که باعث می شود اسید اوریک بدن تنظیم شود؛ اما در این بیماری رسوب وجود دارد و لذا حجامت ساکرال، ساق و کسب الارقوب(بین پاشنه) و در نهایت زالوی موضعی انگشت شست پا را انجام می دهیم.
 
 
منبع: کتاب «مزاج شناسی (نسخه های استاد خیر اندیش)»
نویسنده: جواد علی قلی پور