بین ضعف هوش هیجانی و دچار شدن به انواع بیماری های جسمی هم بستگی بالایی وجود دارد.

چکیده: اندازه گیری هوش هیجانی به خاطر ماهیت غیر قابل لمسی که دارد، می تواند دشوار باشد. دانشمندان داده هایی از بیش از یک میلیون نفر که مورد آزمایش قرار گرفته بودند را بررسی کردند تا رفتارهایی را شناسایی کنند که نشانه هایی حتمی از داشتن هوش هیجانی بالا یا پائین است. با ما همراه باشید تا با برخی از این نشانه ها آشنا شوید.

تعداد کلمات 603 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

نشانه های قوت و ضعف هوش هیجانی

برای اینکه آثار و نشانه های قوت و ضعف هوش هیجانی را به درستی بفهمیم، لازم است آن را در انسان هایی که به گونه ای دارای هوش هیجانی بالا یا پائین هست، بیابیم. در ابتدا به نشانه های اشخاص با هوش هیجانی بالا می پردازیم.

الف) نشانه های اشخاص با هوش هیجانی بالا

افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند، در زندگی از مهارت هایی بهره می برند که موجب احساس خوشایندی آنان از زندگی روزمره شان می شود. شاید شما مایل باشید بدانید که آیا می توانید خود را جزو اشخاصی بدانید که هوش هیجانی بالا دارند؟ برای اینکه بتوانیم شما را در یافتن پاسخ درست به این پرسش یاری کنیم، لازم است با نشانه های افراد با هوش هیجانی بالا آشنایتان کنیم. مهم ترین نشانه ها به شرح ذیل اند:

احساسات خود را روشن، درست و بدون ترس بیان می کنند؛
بر احساسات و هیجان های منفی خود تسلط دارند؛
ارتباط غیر کلامی را به خوبی درک می کنند؛
خوش بین اند و شکست ها را بدون علت به خود نسبت نمی دهند؛
به شنیدن و فهمیدن احساسات دیگران علاقه نشان می دهند؛
افکار منطقی دیگران را می پذیرند و اگر بخواهند فکر کسی را رد کنند، این کار را با دلیل انجام می دهند؛
در رویارویی با کارهایشان به ترس از شکست و سستی در انجام فعالیت هایشان دچار نمی شوند؛
جمع گرایند و به انجام کارهای مشارکتی در فضای همکاری متقابل تمایل دارند؛
نقش های اجتماعی ای را که به آنان سپرده می شود، با احساس مسئولیت بالا انجام می دهند.

ب) نشانه های اشخاص با هوش هیجانی پایین

بسیاری از مشکلات ما در روابط سالم مان با خود و دیگران به سبب بی توجهی به مهارت های هوش هیجانی است. اشخاصی که هوش هیجانی پایینی دارند، نشانه هایی ویژه در زندگی بروز می دهند که شناسایی آنها ما را در شناخت بهتر هوش هیجانی یاری می رساند. مهمترین این نشانه ها عبارت اند از:

مسئولیت اعمال خویش را بر دوش نمی گیرند و پیامدهای منفی رفتارشان را به این و آن نسبت می دهند؛
در بیان احساسات خویش برای دیگران ناتوان اند؛
بیشتر زمان خویش را برای تقویت حس برتری طلبی مصرف می کنند؛
همه ظرفیت های استعدادشان را برای ایرادگیری و قضاوت درباره دیگران به کار می بندند؛
برای این افراد، پذیرش خطا، ابراز پشیمانی یا عذرخواهی در مواقع لزوم بسیار دشوار است؛
بدبین اند و همیشه می پندارند در جهان کانون ستم و بی عدالتی قرار گرفته اند؛
شنونده ای ضعیف اند و پیوسته حرف دیگران را قطع می کنند؛
در بیان احساسات خود ریاکارند و احساساتشان را اغلب افراطی یا تفریطی بیان می کنند؛
با مسائل جزئی درگیر می شوند؛ از کاه کوه می سازند و در برابر مسائل کوچک به تندی واکنش نشان می دهند؛
منزوی اند و اغلب خود را با حیوانات خانگی، گیاهان یا افکار خیالی سرگرم می کنند؛
حس همدلی و همدردی ندارند و سخت گیر و بی گذشت اند؛
معمولا با بروز نخستین مشکل از کوره در می روند.