استقلال زودهنگام کودک

استقلال کودک در بازی کردن، می تواند به مرور به اجتماعی شدن آن آسیب بزند.
 

چکیده:  بچه ها خیلی دوست دارند که کارهایشان را خودشان انجام دهند و این یکی از شکایت های شایع والدین است. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 786 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه 

 


کودکم همیشه می خواهد خودش کارهایش را انجام دهد، این کار او تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
بچه های یکی دوساله خیلی دوست دارند، دکمه های مختلف را فشار دهند، با کلید، دری را باز کنند، از پله ها بالا و پایین بروند و خودشان داروهایشان را بخورند. یک کودک سه ساله نیز دوست دارد با کلیدهای کامپیوتر بازی کند و خودش آب میوه بریزد. گاهی اوقات کودک خودش می تواند این کارها را انجام دهد، ولی گاهی مهارت کافی برای انجام این کارها را ندارد و ناامید می شود. اگر والدین همیشه مخالف بچه ها باشند و به آنها اجازه ندهند که کاری را انجام دهند، استعدادهای بچه ها شکوفا نمی شوند.

والدین باید به فرزندان شان اجازه دهند که آنها کارهایی را که دوست دارند انجام دهند والدین می توانند به فرزندشان کمک کنند تا او کاری را خودش به تنهایی انجام دهد، ولی اگر نتوانست کاری را انجام دهد، باید خودشان آن کار را انجام دهند. ولی متأسفانه وقتی والدین می بینند که فرزندشان نمی تواند کاری را انجام دهد، زود دخالت می کنند، و آن کار را خودشان انجام می دهند. آنها به فرزندشان کمک می کنند ولی کودک این کارشان را دوست ندارد. اگر آنها می بینند که نمی توانند جلوی خودشان را بگیرند و به کودک کمک نکنند، بهتر است وقتی کودک مشغول انجام کاری است، خودشان را مشغول کنند.

گاهی والدین نمی توانند به کودکشان اجازه دهند کاری را خودش به تنهایی انجام دهد. مثلا روزی اعضای یک خانواده می خواستند به دیدن سیرک بروند وکودک دوساله شان اصرار می کرد که خودش می خواهد کفش هایش را بپوشد. مادر در پوشیدن کفش های کودک به او کمک می کرد ولی کودک از این کار او خیلی عصبانی و ناراحت بود و بی قراری می کرد به طوری که دیگران اطراف آنها جمع شده بودند. بالاخره مادر تصمیم گرفت که کفش های کودک را به او بدهد تا او در داخل اتومبیل آنها را بپوشد. البته چنین مشکلاتی گاهی به این راحتی ها حل نمی شوند و والدین در قبال فرزندشان صبر و تحمل دارند، ولی گاهی کودک آنقدر برای انجام کارهای خودش داد و فریاد به راه می اندازد که آنها نمی توانند شرایطی که در آن هستند، را تحمل کنند. گاهی اوقات والدین از دست کارهای فرزندشان و عکس العمل اطرافیان خسته می شوند. معمولا بچه های کوچک به خواسته های والدینشان توجه ندارند و فقط می خواهند کاری را که دوست دارند انجام دهند.
گاهی نیز پدر و مادر به کودکشان اجازه نمی دهند کاری را که دوست دارد انجام دهد، چون با عجله دارند و یا این که نمی خواهند کودکشان خراب کاری کند. وقتی آنها به کودکشان پیشنهاد انجام کاری را می دهند، کودک عصبانی شده و داد و بیداد به راه می اندازد.

در این شرایط برای این که کودک عصبانی نشود، از قبل برایش توضیح دهید که عجله دارید و یا این که سعی کنید توجه کودک را به چیز دیگری جلب کنید و حواسش را پرت کنید. مثلا به او بگویید: «وقتی کفشت رو پات می کنم، اون کتابه رو نگاه کن، چقدر قشنگه» و یا این که وقتی صبحانه ی کودک را آماده می کنید برای او داستانی تعریف کنید تا حواسش پرت شود و خودش نخواهد این کار را انجام دهد.
اگر کاری را که کودک می خواهد انجام دهد، برای او سخت است، سعی کنید از او کارهای کوچک تری بخواهید مثلا اگر کودک تان نمی تواند خودش به تنهایی مسواک بزند، وقتی می خواهید خمیردندان روی مسواکش بگذارید، به او اجازه دهید خودش مسواکش را در دستش بگیرد. او از انجام این کار لذت می برد و کم کم خودش آن کار را یاد خواهد گرفت.
تحمل کودک در این دوران کمی سخت است، چون وقتی او می خواهد کار دشواری را به تنهایی انجام دهد و یا کاری را انجام دهد که شما به او اجازه نمی دهید، او پافشاری می کند و شما همیشه نمی توانید حواس او را پرت کنید و یا عصبانیت او را تحمل کنید. هرقدر به کودک آزادی عمل بیشتری بدهید، وقتی او را از انجام کاری منع می کنید، کمتر با شما مخالفت خواهد کرد. کودک از انجام کارهایش بسیار خوشحال می شود و به توانایی های خودش پی می برد وقتی به او اجازه ی انجام کاری را می دهید و خوشحالی او را از انجام آن کار می بینید متوجه علاقه ی او به انجام کارهایش می شوید.
 
منبع : کتاب راهنمای کامل تربیت کودک (از تولد تا نوجوانی)
نویسنده: رابین گلدستاین