مهارت های لازم برای بداهه حرف زدن (بخش دوم )

بد نیست چند تا سخنرانی کوتاه آماده یا چند داستان و جوک از قبل در چنته داشته باشید.
 

چکیده : یکی از تجربه ­های احتمالاً ترسناکی که هر فرد در زندگی می­ تواند با آن رو­به­ رو شود، تجربه ارائه یک سخنرانی فی­ البداهه و بدون آگاهی است. گاهی اوقات ارائه یک سخنرانی بداهه واقعاً اجتناب‌ناپذیر است و هیچ راه گریزی وجود ندارد. با مام همراه باشید .

تعداد کلمات 909 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

این صحبت‌های دقیقه نودی می‌توانند حسابی به آدم استرس بدهند، عصبی‌مان کنند و باعث شوند احساس عدم آمادگی کنیم. یاد بگیرید حاضرجواب باشید تا بتوانید در این موقعیت‌ها آرامش خود را حفظ کنید و خوددار بمانید.
اگر قرار است برای جمعی سخنرانی کنید و چند دقیقه بیشتر برای آماده شدن وقت ندارید، چند تا نفس عمیق بکشید تا کمی سرعت اوضاع را کم کرده و آرام شوید. اگر وسط جمع هستید، خیلی آرام از صندلی‌تان بلند شوید و با قدم‌های آهسته و حساب‌شده به طرف تریبون بروید. این کار‌ها کمی وقت اضافه برای‌تان ایجاد می‌کند تا بتوانید افکارتان را منظم کنید.
وقتی پشت تریبون ایستاده‌اید، ممکن است احساس کنید که فوری باید شروع به صحبت کردن کنید. در مقابل این میل قوی تسلیم نشوید! به جای آن چند نفس عمیق بکشید تا خودتان را آرام کنید و به افکارتان سر و سامان ببخشید. به زبان بدن‌تان توجه داشته باشید. راست بایستید، شانه‌های تان را عقب بدهید و مستقیم به شنوندگان نگاه کنید.

لازم نیست به خاطر اینکه آماده نیستید یا اینکه در آخرین لحظه برای صحبت آمده‌اید، معذرت‌خواهی کنید. به احتمال زیاد شنونده‌ها اصلا متوجه هم نمی‌شوند که شما آماده نیستید! به جای آن جملات تصدیقی را برای خودتان تکرار کنید و یادتان بیاورید که شنونده‌ها هم دوست دارند شما کارتان را خوب انجام دهید. شمرده حرف بزنید، صادق باشید و ببینید چطوری می‌توانید چیزی به شنونده‌های تان اضافه کرده یا کمک‌شان کنید. تمرکزتان را حفظ کنید، جلوی وراجی‌تان را بگیرید، یک حرف را دوباره و دوباره تکرار نکنید و سعی کنید حواس‌تان پرت نشود.
اگر در جلسه‌ پرسش و پاسخ شرکت دارید، وقتی سؤالی از شما پرسیدند آن را شمرده شمرده تکرار کرده یا اینکه با عوض کردن کلمات آن را به شکل دیگری بیان کنید. به این ترتیب فرصتی دارید تا در مورد جواب‌تان کمی بیندیشید. علاوه بر این، به مخاطبان‌تان هم نشان می‌دهید که دارید به سؤال‌ها فعالانه گوش می‌کنید.
 

بد نیست چند تا سخنرانی کوتاه آماده یا چند داستان و جوک از قبل در چنته داشته باشید. می‌توانید این‌ها را سر فرصت جلوی آینه تمرین کنید.
یکی از تمرینات راه‌گشا این است که یک موضوع را انتخاب کنید، سی ثانیه به خودتان برای حاضر کردن رئوس کلی مطلب فرصت بدهید و بعد دو سه دقیقه در مورد آن موضوع صحبت کنید.
 

یکی از بهترین راه‌ها برای اینکه بتوانید راحت‌تر در جمع‌ها حرف بزنید، این است که به گروه‌ها و انجمن‌هایی که مختص سخنوری و فن بیان هستند و به اعضایشان کمک می‌کنند تا مهارت‌های سخنوری‌شان را بهبود ببخشند، بپیوندید.
نحوه‌ی کار این گروه‌ها راحت است: شما و بقیه‌ی اعضا جایی جمع می‌شوید و به نوبت، هم به‌طور فکر شده و با برنامه‌ریزی سخنرانی می‌کنید و هم به‌طور بداهه. در این جلسات مربی یا استادی وجود ندارد؛ بلکه این اعضا هستند که در مورد عملکردتان به شما بازخورد‌های سازنده می‌دهند. شرکت در این جلسات راهی عملی و مفرح برای کسب تجربه برای حرف زدن در جمع است.
در حال حاضر چنین گروه‌هایی در ایران زیاد نیستند و آموزش سخنوری بیشتر به شکل دوره‌ها و کارگاه‌های یک‌روزه انجام می‌شود. اگر نتوانستید چنین انجمنی پیدا کنید، می‌توانید خودتان یک گروه تشکیل بدهید! چند نفر پیدا کنید که به چنین کاری علاقه‌مند باشند.
می‌توانید از بین اطرافیان، دوستان، همکاران و حتی همسایه‌ها کسانی را پیدا کنید و یا حتی در جایی آگهی بدهید. به کمک اعضا زمان و مکانی برای جلسات مشخص کنید. اگر اعضای گروه‌تان مشتاق و فعال باشند، این جلسات در گذر زمان رها نمی‌شوند و همه پیشرفت زیادی در سخنوری می‌کنند.
دنبال راه‌های دیگری هم بگردید تا از گوشه‌ امن‌تان بیرون بیایید و خودتان را به چالش بکشید. در جلسات اهالی ساختمان شرکت کنید و از مسائلی که برای تان مهم است، حرف بزنید. دفعه‌ بعدی که نیاز به شخصی برای معرفی سخنران بود، شما داوطلب شوید.
هرچقدر بیشتر در حرف زدن برای جمع تجربه کسب کنید، وقتی کسی در لحظه آخر میکروفن دست‌تان می‌دهد، کمتر استرس می‌گیرید.
 

اگر قبل از اینکه شروع به صحبت کنید دچار اضطراب شدید، چند بار نفس‌های عمیق آرام و طولانی بکشید. تنفس عمیق ضربان قلب‌تان را پایین می‌آورد، افکارتان را مرتب می‌کند و باعث می‌شود با اعتمادبه‌نفس بیشتری جلو بروید.
یک کار خوبِ دیگر هم این است که از دور به قضیه نگاه کنید. یک ماه بعد، یک سال یا حتی پنج سال بعد این سخنرانی بداهه چه اهمیتی خواهد داشت؟ حتی اگر کار را خراب کنید، بدترین اتفاقی که می‌تواند بیفتد چیست؟ بیشتر وقت‌ها اگر به دورنمای کلی بنگرید، این موقعیت‌ها اصلا اهمیتی نخواهند داشت. پس بر آرامش داشتن تمرکز کنید و از این تجربه لذت ببرید!
سخن آخر اینکه یاد بگیرید هیجانات‌تان را مدیریت کنید. اضطراب کاملا قابل کنترل است. حتی ممکن است استرس برای تان وجه امتیازی بشود و به کمک آن یک سخنرانی عالی داشته باشید! پس نترسید و جلو بروید!

منبع : باشگاه خبر نگاران جوان