روش های افزایش محبت همسران در کلام معصومین (ع) (بخش اول)

چکیده: محبت میان همسران یکی از کلیدهای اصلی بقای خانواده محسوب می شود. اما محبت به خودی خود به دست نمی آید و برقراری آن نیاز به تلاش و مهارت دارد. در این نوشتار به برخی راه های افزایش محبت میان همسران در کلام معصومین علیهم السلام می پردازیم. 

تعداد کلمات 1000 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

امروزه با همه مشکلاتی که بر سر راه ازدواج جوانان وجود دارد برخی­ها دل به دریا زده و با توکل بر خدا به این سنت پیامبر (ص) عمل کرده و وارد زندگی زناشویی می شوند. محبت بنیان زندگی مشترک است. اگر بر فرض، دو نفر در تمامی معیارهای عقلانی با هم یکی باشند، اما به هر دلیلی یکدیگر را دوست نداشته باشند، نمی توانند با هم زندگی خوبی را آغاز کنند (عباسی ولدی، 1394). زندگى مشترک خانوادگى نیاز شدید به علاقه، محبّت، مهربانى و عشق زن و شوهر به یکدیگر دارد و هر کدام از آنان باید بگونه‏اى رفتار کنند که مجذوب همدیگر باشند و کانون خانواده را گرم نگه دارند.گر چه دوستى و محبت از ابتداى تشکیل خانواده وجود دارد، اما براى تداوم و افزایش آن، باید تلاشى دو جانبه صورت گیرد، تا علاقه و محبت زن و شوهر به یکدیگر افزایش یابد. امیرمؤمنان علی (ع) فرمود: بِالتَّوَدُّدِ تَتَأَکَّدُ الَمحَبَّةُ (تمیمی آمدی، 1368)، با ابراز دوستى، محبّت محکمتر مى‏شود (فاخری، 1382).
 چه بسا بسیاری از زندگی ها در روزهای نخست با عشق های آتشین همراه باشند اما متأسفانه در برخی موارد با گذشت زمان شاهد کم شدن محبت میان همسران و یا حتی تبدیل عشق به نفرت هستیم. بنابراین لازم است برای داشتن یک زندگی شیرین و سرشار از عشق و آرامش مهارت­های لازم برای بقای گوهر گرانبهای محبت را آموخت و آن ها را به نیکی به کار بست.
یکی از بهترین منابع برای این منظور کلمات گهرباری است که از حضرات معصومین (ع)  به دست ما رسیده است چرا که  به حق انسان شناسی ای که ایشان داشته اند کامل ترین انسان شناسی است و ایشان هستند که می دانند وجود انسان برای رسیدن به سعادت و خوشبختی به چه مسائلی نیاز دارد و چه  مسائلی باعث عدم رسیدن او به رشد و شکوفایی است.

بی شک یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین شیوه های ابراز محبت، ابراز آن از راه زبان و کلام است. در روایات شریفه مردان و زنان به این شیوه ی ابراز محبت ترغیب شده اند:

روایت اول نص در محبت کلامی به همسر است. اما در مورد دو روایت بعد باید گفت که هر چند این دو روایت به طور مستقیم اشاره ی به روابط همسران ندارند اما مانعی از توسعه ی آنها به بحث همسران وجود ندارد. از طرفی ظهور این دو روایت در محبت کلامی است.

محبت رفتاری نشانه صداقت محبت گفتاری است. وقتی اعتماد همسر به محبت زبانی جلب می شود که محبت رفتاری آن را به اثبات برساند. کسی که با رفتار نیک محبتش را به دیگران اثبات می کند، زمینه دوام محبت دیگران به خود را نیز فراهم کرده است.
امیرمؤمنان علی (ع)  فرمود: "کسی که با مردم به نیکی رفتار کند، همواره از محبت و دوستی مردم برخوردار شود" (تمیمی، 1368).

هدیه دادن

یکی دیگر از روشهای غیر کلامی ابراز محبت خوش رویی و خوش اخلاقی است. وقتی دو نفر به یکدیگر علاقه دارند بی شک با رویی گشاده و اخلاقی نیکو با هم مواجه می شوند.
در فراز و نشیب زندگى و در محیط کار و خانواده، با گشاده‏رویى و خوش‏اخلاقى و برخورد نیکو، مى‏توان محیطى سالم و آکنده از محبّت و صمیمیت به وجود آورد (فاخری، 1382).
امیرمؤمنان علی (ع)  فرمود: "خوش رویی مغز دوستی است" (مجلسی، 1361)
 امیرمؤمنان علی (ع) فرمود: "چیزی مانند گشاده دستی و مدارا و خوش اخلاقی محبت را جلب نمی کند" (تمیمی آمدی، 1368)
 امام صادق یا امام باقر (ع) فرمودند: "انجام کارهای نیک [در حق دیگران] و خوش رویی مایه جلب محبت است" (کافی، 1365).
براى جلب محبّت همسر باید هر کار معقول و پسندیده‏اى را انجام داد. به عنوان مثال، از ابتداى ورود به خانه، زن و شوهر با سلام و احوالپرسى و گشاده‏رویى با یکدیگر برخورد کنند. در بعضى از روایات، رفتار شایسته زن در هنگام ورود شوهر به خانه، از جمله حقوق مرد بر زن شمرده شده است، چنان که رسول خدا (ص) فرمود:
«حق مرد بر زن این است ........که تا در خانه اش به پیشواز او برود و به او خوشامد بگوید» (مستدرک الوسائل‏، 1368).