ویژگی های همسر کنترل گر و روش برخود با آن (بخش اول)

اولین قدم کنترل گرها برای محاصره کردن شما، تنهاکردن تان است.
 

چکیده : می توانید اسمش را توجه بگذارید و زیر پوشش «دوست داشتن» پنهانش کنید، می توانید توجه بیست و چهارساعته همسرتان را حتی اگر آزاردهنده باشد، نشانه ای از علاقه و آن را قابل ستایش بدایند ؛ اما شاید وقت آن رسیده باشد که حساب عشق و علاقه را از احساس ها و افکار مزاحم دیگر جدا کنید و بفهمید که پاسخ مراقبت تمام وقت و همراه با تعصب، همیشه تشکر و قدردانی نیست.

تعداد کلمات 1142 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

شاید خود شما هم در تمام سال هایی که با وجود رنج کشیدن، قدردان مراقبت ها و حمایت های همسرتان بوده اید تا امروز نفهمیده باشید که با همسری کنترل گر زیر یک سقف زندگی می کنید؛ همسری که بیشتر از آنکه عاشق باشد، درگیر ترس خود از تنهایی است و برای رهاشدن از این ترس، می خواهد شما را زندانی کند. اگر پاسخ شما به سوال هایی که در ادامه مطرح می کنیم مثبت است، شک نکنید که همسری کنترل گر دارید که هر روز اعتماد به نفس تان را از قبل کمتر می کند.
 

اولین قدم کنترل گرها برای محاصره کردن شما، تنهاکردن تان است. آن ها می دانند که یک آدم تنها، به راحتی خلع سلاح می شود و به خواسته های فرد کنترل گر تن می دهد و به همین دلیل برای قطع ارتباط همسرشان با دوستان صمیمی و خانواده اش تلاش می کنند. تلاشی که ممکن است آن قدر با ظرافت صورت بگیرد که خود قربانی هم متوجه آن نشود.
 

اگر با یک کنترل گر طرف باشید، احتمالا می بینید که از هر رفتار، تصمیم یا حتی فکرتان ایراد می گیرد. کنترل گرها دوست دارند قربانی شان را از اعتماد به نفس خالی کنند و بعد از آنکه او را به فردی بی پناه و بی اعتماد به نفس تبدیل کردند، حرف های خودشان را در گوشش بخوانند و او را مجبور به عمل کردن به آن ها کنند.
 

شناخت کنترل گری که به محض سرپیچی از خواسته هایش، صدایش را بالا می برد و شما را تهدید می کند، کار سختی نیست. اما همه کنترل گرها را به همین سادگی نمی توانید بشناسید. تهدیدکردن همیشه آشکارا صورت نمی گیرد بلکه گایه خود را به شکل قطع امتیازها، قطع توجه و محبت و حتی سرپیچی کردن از خواسته های به حق شریک زندگی هم نشان می دهد. حالا می توانید نگاهی به رابطه ای که با همسرتان دارید، بیندازید و با توجه به همین معیارها، ببینید که در گروه کنترل گرها قرار می گیرد یا نه!
 

شاید عبارت «باتلاق محبت»، از نظرتان عجیب و بی معنی باشد. ولی واقعیت این است که کنترل گرها دقیقا به خاطر گرفتار کردن تان در یک رابطه و حبس کردنتان در محدوده تحت کنترل شان به شما محبت می کنند. آن ها به نام محبت نمی گذارند در هوای گرم تاکسی سوار شوید و مسئولیت رساندن تان را برعهده می گیرند و در نهان با این کار می خواهند رفت و آمدهای تان را در کنترل خود بگیرند. آن ها نمی گذارند در خانه تنها بمانید تا مبادا دلتان بگیرد، اما در مقابل می خواهند به همه کارهای شما نظارت کنند و همه چیز را تحت کنترل داشته باشند.
 

برای کنترل گرها، تزریق گناه هم راهی برای در دست گرفتن کنترل اوضاع است. وقتی در برابر یکی از این افراد بایستید، کارشان به بیمارستان می کشد و به خاطر حرف ها و رفتارهای شما، جانشان به خطر می افتد؛ وقتی به خواسته های کنترل گرانه چنین فردی پاسخ مثبت ندهید، از اشتها می افتد و اشک هایش جاری می شود .... کنترل گرها کاملا هوشمندانه راهی برای عذاب وجدان دادن به شما پیدا می کنند و کاری می کنند که خودخواسته تصمیمتان را عوض کنید و به کاری که می خواهند، تن بدهید.
 

اگر با یک کنترل گر طرف باشید، خودتان را همیشه مدیون و بدهکار می بینید. او به هر بهانه کوچکی به شما هدیه می دهد، همیشه برای کمک کردن به شما حاضر است و آن قدر برای آسایش شما از آسایش خود می گذرد که خودتان را مدیون و وامدارش تلقی کنید. این رفتار هوشمندانه او در نهایت باعث می شود که کنترل شرایط را به دستش بسپارید و از اولویت های خودتان به خاطر کسی که مدیونش هستید، صرف نظر کنید.
 

اگر شاهد جاسوسی، گوش ایستادن و کاراگاه بازی همسر کنترل گرتان بودید، تعجب نکنید. جاسوسی یکی از ابزارهایی است که همیشه کنترل گرها به استفاده از آن وسوسه می شوند. آن ها حاضر نیستند چیزی را ندیده بگیرند و حتی حرف های عادی ای را هم که با همکارتان می زنید، در تلفن همراه تان می خوانند تا از همه جنبه های زندگی شما به طور کامل سر در بیاورند و از این طریق احساس قدرت کنند.
شاید فرد کنترل گر بگوید که به خاطر بیشتر شدن اعتمادش به شما، می خواهد ایمیل ها و پیامک های تان را بخواند؛ اما واقعیت این است که در رابطه زناشویی، اعتماد یک پیش فرض است که برای ایجاد کردنش، به این ابزارها نیازی نیست. به عبارت دیگر، در رابطه زن و شوهری، اصل بر برائت است و تا زمانی که خلاف این موضوع ثابت نشده، دلیلی برای شک کردن و سرک کشیدن به حریم خصوصی فرد دیگر وجود ندارد.
 

حسادتی که خودِ کنترل گرها اسمش را غیرت می گذارند و نیز تهمت زدن و شک کردن به شریک زندگی، از جمله رفتارهای همیشگی آن هاست. برای یک کنترل گر، همسر یک دارای یاست؛ دارایی ای که حتی نمی توند درباره چیزی آن طور که می خواهد فکرکنید و به ساده ترین رفتارهایش هم واکنش نشان دهد. اگر کار یک کنترل گر به بیان علنی شک کردن هایش برسد، باید پذیرفت که احساس ناخوشایند اضطراب و ناامنی آن قدر در وجودش ریشه دوانده که حتی نمی تواند ظاهر را حفظ کنید و با کم راه های پنهان تر قبلی، کنترل شرایط را در دست بگیرد.
 

کنترل گرها نمی پذیرند که همه آدم ها گاهی به تنهایی نیاز دارند. آن ها با دیدن هر فاصله ای میان خودشان و شریک زندگی شان، نگران می شوند و سراسیمه واکنش نشان می دهد. گذشته از این، یک کنترل گر حاضر نیست بپذیرد که هر فرد به گروهی از دوستان، مجموعه ای از اعضای خانواده و حتی شبکه های اجتماعی دیگر برای داشتن زندگی آرام و شاد نیاز دارد و همسر به تنهایی نمی تواند پاسخگوی تمامی نیازهای عاطفی، اجتماعی و روانی اش باشد.

ادامه دارد...

منبع : سایت برترین ها