کودک 9 ساله غالبأ خواب های بد می بیند، اما این کابوس ها کاملا او را بد خواب نمی کند.
خواب
ساعت خواب
در این سن آماده شدن برای خوابیدن مشکلی نخواهد بود، به شرطی که کودک را زود به رختخواب نفرستند، چون اگر زودتر از موقع او را به خوابیدن مجبور کنند، احساس می کند که که او را از امتیازات کودکان دیگر، محروم کرده اند. ساعت ۸ شب ساعت معمولی خوابیدن است ، همیشه باید به کودک 9 ساله یادآوری کرد که وقت خوابیدن اوست، حتی اگر برنامه ای که از تلویزیون پخش می شود این موضوع را به او یادآوری نماید. گاهی قبل از اینکه به رختخواب برود به یک برنامه رادیویی گوش می دهد و هنگام گوش دادن، لباس هایش را در می آورد و این کار برای او به عنوان یک وظیفه درآمده است.
گروهی از کودکان ۹ ساله ترجیح می دهند لحظاتی قبل از خواب مطالعه کنند. آنها تقریبا حدود ساعت 9 شب به خواب می روند، در بین آنها نیز عده ای هستند که لازم است ساعت 5/7 به خواب بروند، باید چنین کودکانی را تشویق کرد که تحت تأثیر دوستانشان که تا قبل از ساعت ۹ شب نمی خوابند، قرار نگیرند. لازم است که کودکان ۹ ساله ای را که در خوابیدن و خاموش کردن چراغ اتاق تأخیر می کنند تشویق کرد تا به وظیفه خود کاملا عمل نمایند، آنها تمایل دارند بعد از ساعتی که می بایست بخوابند، دوباره چراغ را روشن کنند و به رادیو گوش بدهند.
شب خوابیدن کودک
کودک 9 ساله خوب و در آرامش کامل می خوابد، بعضی از آنها با سر و صدا از خواب بیدار می شوند. آنها در خواب دچار کابوس می شوند، اما به سادگی هم آرام می شوند. با وجود اینکه کودک 9 ساله غالبأ خواب های بد می بیند، اما این کابوس ها کاملا او را بد خواب نمی کند. در ۸ سالگی ساعت متوسط خواب او تقریبا ۱۰ ساعت است.
صبح بیدار شدن کودک
کودک ۹ ساله غالبا خودش بیدار شدنش را در صبح تعیین می کند. گاهی ساعت را چند دقیقه ای جلو می برد و به خواب می رود و بعد از زنگ ساعت کمی دقت دارد تا آهسته و آرام از خواب برخیزد و به محض بیدار شدن، برنامه کارهایی را که باید انجام دهد تنظیم می کند. در حقیقت صبح زود نسبت به شب و ساعت خواب، بسیار فعال تر است. ساعت 7 صبح، ساعت معمولی بیدار شدن است بنابراین زود بیدار شدن به او امکان می دهد تا قبل از اینکه رفتن به مدرسه فرا رسد، برای مطالعه ، هوا خوری ، لباس پوشیدن وقت زیادی داشته باشد.
در این سن آماده شدن برای خوابیدن مشکلی نخواهد بود، به شرطی که کودک را زود به رختخواب نفرستند، چون اگر زودتر از موقع او را به خوابیدن مجبور کنند، احساس می کند که که او را از امتیازات کودکان دیگر، محروم کرده اند. ساعت ۸ شب ساعت معمولی خوابیدن است ، همیشه باید به کودک 9 ساله یادآوری کرد که وقت خوابیدن اوست، حتی اگر برنامه ای که از تلویزیون پخش می شود این موضوع را به او یادآوری نماید. گاهی قبل از اینکه به رختخواب برود به یک برنامه رادیویی گوش می دهد و هنگام گوش دادن، لباس هایش را در می آورد و این کار برای او به عنوان یک وظیفه درآمده است.
گروهی از کودکان ۹ ساله ترجیح می دهند لحظاتی قبل از خواب مطالعه کنند. آنها تقریبا حدود ساعت 9 شب به خواب می روند، در بین آنها نیز عده ای هستند که لازم است ساعت 5/7 به خواب بروند، باید چنین کودکانی را تشویق کرد که تحت تأثیر دوستانشان که تا قبل از ساعت ۹ شب نمی خوابند، قرار نگیرند. لازم است که کودکان ۹ ساله ای را که در خوابیدن و خاموش کردن چراغ اتاق تأخیر می کنند تشویق کرد تا به وظیفه خود کاملا عمل نمایند، آنها تمایل دارند بعد از ساعتی که می بایست بخوابند، دوباره چراغ را روشن کنند و به رادیو گوش بدهند.
شب خوابیدن کودک
کودک 9 ساله خوب و در آرامش کامل می خوابد، بعضی از آنها با سر و صدا از خواب بیدار می شوند. آنها در خواب دچار کابوس می شوند، اما به سادگی هم آرام می شوند. با وجود اینکه کودک 9 ساله غالبأ خواب های بد می بیند، اما این کابوس ها کاملا او را بد خواب نمی کند. در ۸ سالگی ساعت متوسط خواب او تقریبا ۱۰ ساعت است.
صبح بیدار شدن کودک
کودک ۹ ساله غالبا خودش بیدار شدنش را در صبح تعیین می کند. گاهی ساعت را چند دقیقه ای جلو می برد و به خواب می رود و بعد از زنگ ساعت کمی دقت دارد تا آهسته و آرام از خواب برخیزد و به محض بیدار شدن، برنامه کارهایی را که باید انجام دهد تنظیم می کند. در حقیقت صبح زود نسبت به شب و ساعت خواب، بسیار فعال تر است. ساعت 7 صبح، ساعت معمولی بیدار شدن است بنابراین زود بیدار شدن به او امکان می دهد تا قبل از اینکه رفتن به مدرسه فرا رسد، برای مطالعه ، هوا خوری ، لباس پوشیدن وقت زیادی داشته باشد.
دفع و تخلیه
روده ها و مثانه
کودک ۹ ساله عمل تخلیه ادرار خود را به خوبی کنترل می کند. در حدود ۸ سالگی، ترجیحا بعد از صبحانه و بعد از ظهر یا در آخر شب به توالت می رود. کودک ۹ ساله در مدرسه نیز می تواند به توالت برود، اما بیشتر اوقات این عمل را در خانه انجام می دهد. شب ها به ندرت برای تخلیه ادرار از خواب بیدار می شود، خیلی کم پیش می آید که لازم باشد به او یادآوری شود که به توالت برود، زیرا او حالا هم دارای کنترل درونی است و هم بیرونی.
حمام و نظافت
کودک با حمام رفتن مخالفت نمی کند، اما به آن اهمیتی نمی دهد. او میل ندارد که بیش از یک یا دو بار در هفته به حمام برود. کودک توصیه ای را که از افراد بزرگسال در مورد حمام رفتن به او ارائه دهند می پذیرد و اغلب خودش به تنهایی لگن حمام را پر از آب می کند. اما هنوز هم کمی نیاز به مراقبت دارد و مایل است در کنارش یک فرد بزرگسال قرار داشته باشد. همین که در لگن قرار گرفت، از اینکه در آب نشسته است احساس خوشایندی به او دست می دهد. در مجموع کودک اجبار به حمام رفتن را به شیوه ای مناسب و با استقلال کافی انجام می دهد. کودک هنوز هم نیاز دارد که والدینش، شستن و نظافت خوب دندان هایش را به او یاد دهند. همچنین به او یادآوری کنند که دندان هایش را قبل از غذا بشوید اما به طور کلی کودک این توصیه ها را با خوشرویی قبول می کند، مثل اینکه قصد دارد که با اختیار تمام این کارها را انجام دهد، ولی گاهی فراموش می کند.
لباس و مراقبت از آن
کودک ۹ ساله به خوبی می داند که سال گذشته لباسش را با دقت می پوشید، تمام دگمه ها را بسته و بند کفش هایش را می بست و پیراهنش را به راحتی و مرتب در می آورد. اما حالا علاقه زیادی به لباس هایش ندارد و ترجیح می دهد آنها را مادرش پیدا کند. او هریک از وسائل خود را به گوشه ای پرتاب می کند، ولی می توان به او یاد داد که با دقت وسایلش را بر روی میز مرتب کند. او هرگز به این مسأله فکر نمی کند که دستمال کثیف را در کیفش قرار ندهد مگر اینکه هر روز آن را عوض کنند. در واقع کودک به خوبی نمی تواند قضاوت نماید که تا چه اندازه لباس هایش کثیف هستند. او می تواند که لباس های روز قبلش را عوض کند زیرا آنها همیشه در دسترس هستند، مخصوصا پسرها ترجیح می دهند که لباس های کهنه بپوشند. اکثر کودکان ۹ ساله به خوبی می توانند پارگی ها و سوراخ های لباسشان را مشخص کنند و گاهی اصرار می ورزند تا کسی لباسشان را تعمیر کند. کودک ۹ ساله دیگر زحمت آویختن و مرتب کردن لباسش را به خود نمی دهد. کودک مشتاق است که تعداد زیادی از کارهایش را به محض ورود به منزل انجام دهد لباسه ایش را روی صندلی یا نزدیک به آن و یا هر جای دیگر پرتاب می کند. هرگاه به او ، آنچه را که باید انجام دهد، یادآوری می کنند به خوبی اطاعت می نماید. به عنوان مثال اگر برای آویزان نکردن لباس فلان مبلغ نقدی جریمه قرار دهند، اطاعت می نماید؛ برای درست نبستن بند کفش هایش نیز مقداری جریمه پرداخت کند. پسرها، کم کم علاقمند می شوند که موهای سرشان را مرتب و اصلاح کنند، دخترها نیز با کمال میل سعی در مرتب کردن موی سرشان دارند، به ویژه اگر موی سرشان بافته نشده باشد.
کودک ۹ ساله عمل تخلیه ادرار خود را به خوبی کنترل می کند. در حدود ۸ سالگی، ترجیحا بعد از صبحانه و بعد از ظهر یا در آخر شب به توالت می رود. کودک ۹ ساله در مدرسه نیز می تواند به توالت برود، اما بیشتر اوقات این عمل را در خانه انجام می دهد. شب ها به ندرت برای تخلیه ادرار از خواب بیدار می شود، خیلی کم پیش می آید که لازم باشد به او یادآوری شود که به توالت برود، زیرا او حالا هم دارای کنترل درونی است و هم بیرونی.
حمام و نظافت
کودک با حمام رفتن مخالفت نمی کند، اما به آن اهمیتی نمی دهد. او میل ندارد که بیش از یک یا دو بار در هفته به حمام برود. کودک توصیه ای را که از افراد بزرگسال در مورد حمام رفتن به او ارائه دهند می پذیرد و اغلب خودش به تنهایی لگن حمام را پر از آب می کند. اما هنوز هم کمی نیاز به مراقبت دارد و مایل است در کنارش یک فرد بزرگسال قرار داشته باشد. همین که در لگن قرار گرفت، از اینکه در آب نشسته است احساس خوشایندی به او دست می دهد. در مجموع کودک اجبار به حمام رفتن را به شیوه ای مناسب و با استقلال کافی انجام می دهد. کودک هنوز هم نیاز دارد که والدینش، شستن و نظافت خوب دندان هایش را به او یاد دهند. همچنین به او یادآوری کنند که دندان هایش را قبل از غذا بشوید اما به طور کلی کودک این توصیه ها را با خوشرویی قبول می کند، مثل اینکه قصد دارد که با اختیار تمام این کارها را انجام دهد، ولی گاهی فراموش می کند.
لباس و مراقبت از آن
کودک ۹ ساله به خوبی می داند که سال گذشته لباسش را با دقت می پوشید، تمام دگمه ها را بسته و بند کفش هایش را می بست و پیراهنش را به راحتی و مرتب در می آورد. اما حالا علاقه زیادی به لباس هایش ندارد و ترجیح می دهد آنها را مادرش پیدا کند. او هریک از وسائل خود را به گوشه ای پرتاب می کند، ولی می توان به او یاد داد که با دقت وسایلش را بر روی میز مرتب کند. او هرگز به این مسأله فکر نمی کند که دستمال کثیف را در کیفش قرار ندهد مگر اینکه هر روز آن را عوض کنند. در واقع کودک به خوبی نمی تواند قضاوت نماید که تا چه اندازه لباس هایش کثیف هستند. او می تواند که لباس های روز قبلش را عوض کند زیرا آنها همیشه در دسترس هستند، مخصوصا پسرها ترجیح می دهند که لباس های کهنه بپوشند. اکثر کودکان ۹ ساله به خوبی می توانند پارگی ها و سوراخ های لباسشان را مشخص کنند و گاهی اصرار می ورزند تا کسی لباسشان را تعمیر کند. کودک ۹ ساله دیگر زحمت آویختن و مرتب کردن لباسش را به خود نمی دهد. کودک مشتاق است که تعداد زیادی از کارهایش را به محض ورود به منزل انجام دهد لباسه ایش را روی صندلی یا نزدیک به آن و یا هر جای دیگر پرتاب می کند. هرگاه به او ، آنچه را که باید انجام دهد، یادآوری می کنند به خوبی اطاعت می نماید. به عنوان مثال اگر برای آویزان نکردن لباس فلان مبلغ نقدی جریمه قرار دهند، اطاعت می نماید؛ برای درست نبستن بند کفش هایش نیز مقداری جریمه پرداخت کند. پسرها، کم کم علاقمند می شوند که موهای سرشان را مرتب و اصلاح کنند، دخترها نیز با کمال میل سعی در مرتب کردن موی سرشان دارند، به ویژه اگر موی سرشان بافته نشده باشد.
منبع: کتاب روان شناسی کودک
نویسنده: آرنولدژسل، اف-ال ایلگ
