جیغ کشیدن کودک و راه حل آن

فریاد زدن بر سر کودک نوپا برای پایین آوردن صدایش کمکی نخواهد کرد، فقط این پیام را به او انتقال می‌دهد که هر کس صدایش بلندتر باشد برنده می‌شود.
 

بعضی از کودکان نوپا هر وقت می‌خواهند توجه والدین خود را جلب کنند، جیغ می‌زنند. آنها با این کار می‌خواهند بگویند: «به من نگاه کن». کودکان دیگر وقتی چیزی را می‌خواهند که نمی‌توانند به دست بیاورند، جیغ می‌زنند. در این صورت، جیغ کشیدن به معنای «من می‌خوامش و همین حالا آن را به من بده» است. گاهی اوقات میزان صدای کودک نوپایتان زیاد می‌شود، اما نه به خاطر آزار دادن شما، بلکه به خاطر آن سرزندگی و نشاط شگفت‌انگیز کودکان نوپا. کودکان نوپا دوست دارند قدرت صدای خود را آزمایش کنند و ببینند که به چه شکل‌هایی می‌توانند از آن استفاده کنند.
 

فریاد زدن بر سر کودک نوپا برای پایین آوردن صدایش کمکی نخواهد کرد، فقط این پیام را به او انتقال می‌دهد که هر کس صدایش بلندتر باشد برنده می‌شود. بهترین شانس شما برای موفقیت این است که از موقعیت‌هایی که کودکتان را به بالا بردن صدایش تحریک می‌کند بپرهیزید و وقتی او شروع به جیغ زدن می‌کند توجهش را به چیز دیگری جلب کنید.

چند راهنمایی دیگر در این مورد هم می‌تواند به شکل زیر باشد:
کارهای بیرون از خانه را با برنامهٔ او هماهنگ کنید: همیشه امکان‌پذیر نیست که با برنامهٔ روزانهٔ کودک تان هماهنگ شوید اما هر زمان که امکان دارد، قبل از اینکه خانه را ترک کنید مطمئن شوید که او استراحتش را کرده و غذایش را هم خورده است.

از او بخواهید از صدای مخصوص توی خانه استفاده کند: اگر جیغ کشیدن کودک نوپایتان ناشی از خوشحالی و نشاط است، سعی کنید از نظر دادن یا انتقاد پرهیز کنید. اما اگر واقعاً آزارتان می‌دهد، از او بخواهید از «صدای مخصوص داخل خانه» استفاده کند و صدای خود را پایین بیاورید تا مجبور شود برای شنیدن صدای شما ساکت شود.

یک بازی ترتیب دهید: سعی کنید نیاز او به بلند حرف زدن را به حد افراط برآورده کنید. مثلاً بگویید: «بیا هر دو با بلندترین صدایی که می‌تونیم جیغ بکشیم» و سپس با او همراه شوید و بدون مهار جیغ بزنید. بعد او را متقاعد کنید که صدای خود را به این شکل پایین بیاورد: «حالا وقت اینه که ببینیم چه کسی بهتر می‌تونه پچ‌پچ کنه.» سپس به حرکات دیگری مانند گذاشتن دست‌ روی گوش‌های خود یا بالا و پایین پریدن بپردازید. این کار باعث می‌شود کودک تان بفهمد که جیغ زدن فقط یکی از کارهای مفرحی است که می‌تواند انجام دهد. البته، این بازی در خانه یا خارج از خانه بهتر جواب می‌دهد. اگر در فضای عمومی هستید، می‌توانید یک بازی بی سروصداتر را امتحان کنید، مثلاً بگویید: «وای صدات مثل یه شیره، حالا می‌تونی صدات رو مثل یه بچه گربهٔ کوچولو بکنی؟» اگر او مایل به بازی است، حیوانات آرام دیگری که می‌تواند صدایشان را تقلید کند هم نام ببرید تا حواسش کاملاً پرت و معطوف به این بازی شود.

احساساتش را به رسمیت بشناسید: اگر کودک نوپایتان در حال جیغ کشیدن است چون می‌خواهد توجه شما را جلب کند، از او بپرسید که آیا واقعاً ناراحت یا ترسیده است؟ به عنوان مثال، اگر در فروشگاه بزرگی مملو از آدم هستید، کاملاً امکان‌پذیر است که این محیط برایش فشارآور باشد. اگر می‌توانید فوراً آنجا را ترک کنید یا حداقل خیلی سریع خرید کنید و بیرون بروید. اگر فکر می‌کنید او فقط کمی بی‌حوصله یا بهانه‌گیر است هم احساساتش را به رسمیت بشناسید. به آرامی بگویید: «می‌دونم که می‌خواهی به خانه بریم، اما فقط چند دقیقهٔ دیگر طول می‌کشد تا کارمون تموم بشه.» و بعد با جملات محبت‌امیز دیگری ادامه دهید. او وقتی بفهمد که شما می‌دانید چه احساسی دارد، نه تنها احساس آرامش می‌کند، بلکه این به او کمک می‌کند تا یاد بگیرد چگونه احساساتش را به کلمات تبدیل کند. اما اگر می‌دانید فریاد زدن کودک تان به این خاطر است که فکر می‌کند می‌تواند شما را وادار کند فوراً یک کلوچه به او بدهید، تسلیم نشوید. اگر وقتی جیغ می‌زند، چیزی را که می‌خواهد به او بدهید، فقط این رفتارش را تقویت می‌کنید. به جایش، به آرامی بگویید: «من می‌دونم که یک کلوچه می‌خواهی، اما ما باید اول این کار؛ خرید، رو تموم کنیم. وقتی کارمون تموم شد می‌تونی یک کلوچه بخوری».

او را سرگرم نگه دارید: شما می‌توانید با مشغول کردن کودک به یک فعالیت، کارهای بیرون از خانه را برای فرزندتان سرگرم‌کننده‌ تر کنید. مثلاً وقتی بیرون از خانه در حال انجام کاری هستید با کودک تان صحبت می‌کنید. در مورد اینکه الان دارید چه کاری انجام می‌دهید، در اطرافتان چه خبر است و چه کسانی در آن اطراف هستند با او حرف بزنید. وقتی کودک با چیزی مشغول است، آرام‌تر خواهد بود. همچنین می‌توانید از کودک نوپای خود برای برداشتن چیزهایی از قفسه‌های فروشگاه کمک بگیرید یا از او بخواهید یک شعر کودکانه یا آهنگی در مورد کاری که شما انجام می‌دهید بسازد و یا دادن میان‌وعده به او یا اسباب‌بازی مورد‌ علاقه‌اش را در حینی که شما خرید می‌کنید امتحان کنید.

به جاهای پرسروصداتر بروید: وقتی کودک نوپایتان را همراه دارید، از فضاهای آرام، دنج یا رسمی برای غذا خوردن دوری کنید. به جایش، به رستوران‌هایی بروید که خانواده‌های دیگر می‌روند. وقتی کودک تان در یک رستوران پرسروصدا جیغ می‌زند، کمتر شرمنده خواهید شد و کمتر احتمال دارد که با زبان‌بازی و چاپلوسی برای آرام شدن او، جیغ کشیدنش را تقویت کنید.

برای بسیاری از مادران، سخت‌ترین بخش برخورد با کودک نوپایی که دوست دارد جیغ بکشد، نادیده گرفتن نگاه‌های سرزنش‌آمیز دیگران است. فقط به خاطر داشته باشید که همهٔ مادران این تجربه را داشته‌اند و سعی کنید به خودتان سخت نگیرید.

منبع: سایت مادرشو