چگونگی برخورد با جیغ کشیدن کودک

مقدمه

کودک زیر یک سال

سن یک تا دوسالگی

سن دو تا سه‌سالگی

چند نکته:

1. جیغ زدن، گاهی بجهت شور و هیجان کودکی صورت می‌گیرد. به‌طور مثال، در اثر هیجان بازی یا ترس از چیزی جیغ می‌کشد. لازم نیست با برخورد قاطع و کوبنده با او برخورد شود. بلکه با زبان ملایم، از او خواسته شود که این کار او باعث رنجش اطرافیان است.
2. گاهی جیغ کشیدن بجهت کنجکاوی کودک است نه آزار والدین. مثلاً در سالن بزرگی بجهت پیچیدن صدا، کودک از صدای خود لذت می‌برد. که باز، برخورد مشفقانه والدین را می‌طلبد.
3. گاهی کودک بجهت خسته شدن از موقعیتی که در آن واقع‌شده جیغ می‌کشد. مثلاً والدین به جهت کار اداری خود مدتی طولانی در اداره‌ای توقف کرده‌اند و کودک خسته شده و به بهانه‌گیری و جیغ کشیدن می‌پردازد. در اینجا والدین باید به او توجه کنند و از او بخواهند کمی صبر کند و درعین‌حال با تکنیک «ذهن گردانی» او را از خستگی پیش‌آمده دور کنند. مثلاً از او بخواهند که شعری بخواند.
4. گاهی کودک بجهت جلب‌توجه جیغ می‌کشد. باید دقت شود که کودکان نیاز به توجه و محبت والدین دارند. والدین باید برای کودکان خود وقت کافی بگذارند. سیره رسول خدا(ص) این‌گونه بود که به کودکان توجه خاصی داشتند و با آن‌ها بازی می‌کردند. به‌عنوان‌مثال، ایشان پس از سفر و درراه به کودکان برمی‌خوردند و به اصحاب خود دستور می‌دادند تا کودکان را بلند کنند و به‌سوی ایشان ببرند. سپس رسول خدا(ص) برخی از کودکان را در آغوش خودشان و برخی را در پشتشان سوار می‌کردند. پیامبر(ص) نه‌تنها خود به بازی می‌پرداختند، بلکه اصحاب را نیز دعوت می‌کردند تا کودکان را در آغوش بگیرند[3].
5. اگر کودک بالای سه سال برای خواسته‌های خود جیغ می‌کشد، خواسته او را برآورده نکنید و به او بفهمانید که وقتی جیغ می‌کشد، متوجه خواسته او نمی‌شوید و او باید با سخن گفتن و به‌آرامی خواسته‌اش را بگوید. وقتی درست حرف خود را زد، خواسته‌اش را انجام دهید.

نتیجه‌گیری