12 مهارت مهم فرزند پروری (بخش دوم)

پرورش و تربیت فرزندان کاری نسبتاً دشوار بوده و به مهارت های زیادی نیازمند است. در بخش اول این مقاله به برخی مهارت های فرزند پروری اشاره کردیم. در این بخش نیز به نکات دیگری از جمله روابط والدین، تغییر نگاه کودک و حد و حدود کمک و نظارت بر او می پردازیم. با ما همراه باشید.
پنجشنبه، 16 خرداد 1398
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سید مصطفی سید آقامیری
موارد بیشتر برای شما
12 مهارت مهم فرزند پروری (بخش دوم)

5. با همسر خود رابطه خوبی داشته باشید.

کودکانی که در خانواده هایی با تعارض کمتر زندگی می کنند، در مقایسه با بچه های که در خانواده های پر تعارض زندگی می کنند، خوشحال تر بوده و در دراز مدت موفقیت های بیشتری را کسب خواهند کرد. این بدان معناست که هر چه والدین رابطه بهتری داشته باشند، علاوه بر اینکه خودشان بیشتر از زندگی لذت می برند، آینده فرزندان خود را نیز بیمه خواهند کرد.

تحقیقات نشان داده اند که والدینی که زندگی زناشویی موفقی دارند، احتمال بیشتری دارد که بتوانند فرزندانی سازگارتر تربیت کنند. یکی از مهمترین کمک هایی که می توان به کودک نمود تا شخصیت سالم تری داشته باشد این است که روابط زن و شوهری و به عبارتی پدر و مادر اصلاح شود.

این مقاله مستقیماً در مورد اصلاح و بهبود روابط زن و شوهرها نوشته نشده ولی با رعایت نکته هایی که در ادامه می آید، حتماً می توانید روابط خود با همسرتان را تا حد زیادی بهتر کنید:

- به جای سرزنش کردن یکدیگر، بر حل مسائل و مشکلات تمرکز کنید.
- این نکته را در ذهن داشته باشید که حفظ رابطه مهم تر از یافتن مقصر است.
- سعی کنید حتی المقدور در خانه، هنگام غذا خوردن، رستوران و ... در کنار یکدیگر بنشینید.
- هر روز برای صحبت کردن با یکدیگر وقت بگذارید.
- همیشه به جای اینکه از خودتان بپرسید: "من از این رابطه چه می توان بدست آورم"، با خود بگویید: "چه کاری می توانم بکنم که این رابطه بهتر شود".
- درباره برنامه های آینده با یکدیگر بحث و گفتگو کنید.
- بر معایب همسر خود تمرکز نکنید.
- در برابر دیگران از همسر خود تعریف و تمجید کنید.
- گاهی اوقات از همسر خود بپرسید: "چه کاری می توانم انجام دهم که همسر بهتری برای تو باشم؟"
- هیچ گاه همسر و زندگی خود را با همسر و زندگی دیگران مقایسه نکنید.
- با همسر خود مهربان بوده و با او مؤدبانه رفتار کنید.


6. به فرزند خود یاد دهید تا نگاهی مثبت به چالش ها و مشکلات زندگی داشته باشد.

آقای کارول دوک که روان شناسی مطرح محسوب می شود، ده ها سال بر روی این مسأله تمرکز نموده که چگونه افکار ما بر میزان موفقیتمان تأثیر می گذارد.

او دریافت افرادی که به موانع و چالش های زندگی نگاهی مثبت دارند، نسبت به افرادی که چنین دیدگاهی ندارند، موفق تر عمل می کنند.

افراد موفق وقتی با چالش ها روبرو می شوند با خود فکر می کنند: "شرایط امروز شرایط سختی است، اما قطعاً این روزها می گذرد. من می توانم از چالش و مشکلی که برایم پیش آمده برای رشد و ترقی و قوی تر شدنم بهره ببرم."

از سویی آدم های که خیلی موفق به نظر نمی رسند، وقتی با چالش ها و مشکلات زندگی مواجه می شوند با خود فکر می کنند: "شرایط در حال سخت شدن است، خوب است این کار را رها کرده و هدفی آسان تر برای خودم انتخاب کنم. من در زندگی حال و حوصله روبرو شدن با شرایط و چالش های سخت و دشوار را ندارم و ترجیح می دهم به جای این مسیر، میان بری پیدا کنم تا هم راحت تر به مقصد برسم و هم کمتر اذیت شوم".

نمونه بارز این افراد دانشجویانی هستند که به جای اینکه از فرصت پایان نامه نویسی برای افزودن بر مهارت های نوشتاری و پژوهشی خود استفاده کنند، با توسل به برخی روش های غیر متعارف مانند پرداخت پول در برابر نگارش پایان نامه، سعی می کنند هر چه سریعتر از این چالش عبور کنند. غافل از اینکه اگر اندکی صبر و تلاش خود را افزایش می دادند، هم می توانستند مهارهای خود را بهبود بخشند و هم اینکه در پایان به جای عذاب وجدان و ... احساس غرور و لذت نمایند.

نکته جالب توجه اینجاست که این تفاوت نگرش ها در سنین کودکی و نوجوانی شکل می گیرند و در حقیقت ریشه این گونه تفکرات را باید در این سنین یافت. بنابراین، والدین خوب والدینی هستند که به کودکان خود روش های صحیح مواجهه با مشکلات را آموخته و به آن ها یاد بدهند که در مواجهه با مشکلات و چالش های زندگی باید مقاوم و استوار بود.  
  

7. کارهایی که باید کودک خودش انجام دهد را به جای او انجام ندهید.

همه والدین دوست دارند فرزندانشان در آینده مسئولیت پذیر و مستقل بار بیایند. اما با این حال در برخی مواقع والدین به خاطر دلسوزی های بی جا، به انجام کارهایی مبادرت می ورزند که از وظایف بچه ها محسوب می شود و در واقع با این کار اجازه نمی دهند کودک وظایف خود را خودش انجام دهد. به این نوع پدر و مادرها، والدین هلیکوپتری گفته می شود.

والدین هلیکوپتری به والدینی گفته می شود که به صورت افراطی بر فرزندان خود کنترل داشته و سعی می کنند در تمام کارهای آن ها دخالت کرده و نظر بدهند. یکی از دلایل این رفتار والدین نگرانی آن ها از آسیب دیدن بچه ها و یا عدم شکوفایی استعدادهایشان است.  

این رفتارهای والدین معمولاً در سنین مدرسه کودک به مراتب افزایش می یابد اما تأثیر رفتارهای هلیکوپتری تا سال های دانشگاه و حتی بزرگسالی در زندگی فرد قابل مشاهده خواهد بود.

تحقیقات لاری نلسون نشان می دهد که رفتار والدین هلیکوپتری موجب می شود بچه ها در مدرسه آنگونه که شایسته است در فعالیت های اجتماعی و همچنین فعالیت های کلاسی، مشارکت فعال نداشته باشند و همچنین این نوع رفتارها علاوه بر مدرسه بر تمام زندگی بچه ها تأثیرات منفی خواهد داشت. یکی از مهمترین مهارت های فرزند پروری این است که سعی کنید هلیکوپتری نباشید. برای اینکه اطمینان یابید از این قبیل والدین نیستید، سعی کنید موارد زیر را کاملاً رعایت کنید:

- آنچه را که در واقع جزء وظایف و مسئولیت های کودکان محسوب می شود، خودتان انجام ندهید.
- اجازه دهید کودکان متناسب با سن و سالشان، دست به انتخاب بزنند.
- اجازه دهید کودکان با نتایج و پیامدهای انتخاب هایشان روبرو شوند.
- تا ممکن است از این عبارت استفاده نکنید: "هنوز خیلی بچه ای که ...."
- اجازه ندهید فرزندتان به فردی خود محور تبدیل شود.
- اجازه دهید گاهی اوقات بچه ها در زندگی شکست بخورند.
- از کودکان بپرسید: "به نظرت چگونه می توانیم این مسأله را حل کنیم؟"

ادامه دارد...

منبع: سایت daniel-wong


سبک زندگی مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.