12 مهارت مهم فرزند پروری (بخش اول)

انجام دادن هر کاری نیاز به مهارت دارد. تربیت فرزند و یا همان فرزند پروری نیز از این قاعده مستثنی نیست و برای انجام صحیح آن نیاز به آموختن داریم. در این مقاله سعی نموده ایم به صورت ساده اما کاملاً علمی به برخی اصول فرزند پروری اشاره کنید. با ما همراه باشید.
سه‌شنبه، 14 خرداد 1398
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سید مصطفی سید آقامیری
موارد بیشتر برای شما
12 مهارت مهم فرزند پروری (بخش اول)

مقدمه

آیا دوست دارید والدینی موفق بوده و مهارت های فرزند پروری را به خوبی بیاموزید؟ قطعاً پاسخ شما و هر پدر و مادر مسئولیت پذیری به این سؤال مثبت است. همه پدر و مادرها دوست دارند کاری کنند که تمام استعدادها و ظرفیت های فرزندشان شکوفا شده و فرزندشان به عنوان یک فرد موفق و تأثیر گذار در اجتماع وارد شود.

یکی از مشکلاتی که در آموختن شیوه های فرزند پروری وجود دارد، صحبت ها و نظرات متناقض متخصصان و کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت کودک است.
می خواهم در این مقاله به شما بگویم، با تمام این تناقض ها، تحقیقات نشان داده اند که مهارت های فرزند پروری در رشد و شکوفایی کودک واقعاً مؤثر و کارآمد هستند. این مقاله نیز هر چند به زبانی ساده نوشته شده اما کاملاً مستند به مقالات علمی است.

ساعت ها به مطالعه مقالات و کتاب های علمی معتبر پرداخته و از خلال همه آن ها 12 مهارت مهم فرزند پروری را برای شما خواننده عزیز آماده نموده ایم. پس ما ما همراه باشید تا این مهارت ها را با یکدیگر مرور کنیم.
 

1. بیش از رفتارهای منفی، بر رفتارهای مثبت فرزندان خود تمرکز کنید.

آلان کازدین، استاد دانشکده روانشناسی یال می گوید یکی از نکات مهم تربیتی این است که والدین تا می توانند تمرکز خود را بر رفتارهای مثبت و سازنده فرزند معطوف دارند و روی رفتارهای منفی زوم نکنند.

هر چه والدین بیشتر توجه خود را به رفتارهای منفی کودک جلب کرده و سعی کنند به اصلاح و تغییر آن ها بپردازند، احتمال تکرار چنین رفتارهایی توسط کودک افزایش خواهد یافت. وقتی کودک توسط والدین خود زیاد سرزنش شود، در حقیقت این پیام به او منتقل می شود که "من بچه ی بدی هستم، رفتارهای بدی از من سر می زند و به همین خاطر همیشه سرزنش می شوم." وقتی کودک، خود را بد بداند، دیگر برای اصلاح رفتارش تلاش نمی کند، زیرا بد بودن و رفتارهای بدش را بخشی از هویت خود می پندارد.

والدین خوب والدینی هستند که کودک را از رفتارهای خوبش مطلع کرده و حتی آن ها را برای فرزند خود توصیف کرده و شرح دهند. ممکن است در اوایل احساس کنید کودک از این وضعیت سوء استفاده کرده و رفتارهای بدش را بیشتر تکرار می کند، اما مطمئن باشید به زودی نتیجه صبر خود را خواهید دید.
 

2. به کودکان خود بیاموزید به نیازهای دیگران توجه کنند.

تحقیقات نشان می دهد کودکانی که سعی می کنند دیگران را شاد کنند، خودشان از هم سن و سالان خود شادترند. در واقع وقتی کودکان فداکارانه تلاش می کنند تا دیگران را خوشحال کنند، خودشان نیز از شادی و نشاط آن ها انرژی کسب کرده وشادتر خواهند شد.

این تحقیقات جالب به نظر می رسد، زیرا بیشتر ما به صورت طبیعی، خود محوریم و سعی می کنیم به جای پرداختن به نیازهای دیگران، نیازهای خود را رفع کنیم. اما پژوهش ها نشان داده اگر ما بتوانیم بر این خودخواهی طبیعی غلبه کرده و بر نیازهای دیگران تمرکز کنیم، قطعاً روزها و ساعات خوشحال تری را تجربه خواهیم کرد.

اگر می خواهید کودکی شاد و رضایتمند از زندگی داشته باشد، از همان کودکی، روحیه ایثار و توجه به نیازهای دیگران را به او بیاموزید. آن ها را در کارهایی که به رفع نیازهای دیگران و کمک به آن ها مرتبط است، مشارکت دهید.

اگر کودکان بیش از آنکه به فکر کسب موفقیت باشند، دغدغه کمک به دیگران را داشته باشند، در آینده زندگی ای معنادار و هدفمند را تجربه خواهند کرد.
 

3. سر فرزندان خود فریاد نزنید.

احتمالاً بارها و بارها به خودتان گفته اید که نباید سر بچه تان داد و فریاد بکشید و همیشه با خود تصمیم گرفته اید که دیگر این کار را تکرار نکنید. اما وقتی بچه ها با کارهایشان آدم را بی تاب می کنند، کنترل نمودن خود و داد و فریاد نکردن، به هیچ وجه کار ساده ای نخواهد بود.

تحقیقات نشان داده است که هر چه بیشتر بر روی فرزند خود داد و فریاد کنید، رفتار بد و آزار دهنده او به همان نسبت بدتر خواهد شد.

به جای اینکه تلاش کنید رفتار کودک خود را تغییر دهید، سعی کنید دنیا را از چشم انداز او نگاه کنید. پس از اینکه از دیدگاه و نگاه او مسائل را دیدید، خیلی منطقی تر با کارها و رفتارهای فرزندانتان کنار خواهید آمد و بهترین برخورد را در مواجهه با رفتارهای او از خود نشان می دهید.

اگر نمی توانید خشم خود را در برابر فرزندانتان کنترل کنید، این کارها را امتحان کنید:

- با خودتان تصمیم بگیرید که به هیچ عنوان نباید سر فرزندانتان فریاد بکشید، مگر رفتارشان به نحوی باشد که سلامتی خود و یا دیگران را به خطر می اندازد.  
- از قبل تصمیم بگیرید که در هنگام عصبانیت و خشم چه رفتاری از خود بروز دهید.
- اگر نمی توانید خود را کنترل کنید، بهتر است موقعیت را ترک کنید.
- در هنگام خشم 5 نفس عمیق بکشید.
- از تهدید اجتناب کنید.
- نقش خود را در هنگام بروز تعارضات، تحلیل کنید.
- فکر کنید کدام نیاز فرزندتان ارضاء نشده و با این روش به حل ریشه ای مشکل بپردازید. مثلاً ممکن است جیغ زدن ها و اذیت کردن های کودک به خاطر گرسنگی، خواب آلودگی و حتی نیاز او به بازی کردن با شما باشد که می توانید با رفع نیازهایش، هم با او و هم به خودتان کمک کنید.
 

4. به فرزند خود مسئولیت بدهید.

دانشگاه هاروارد یکی از بلند مدت ترین مطالعات طولی را در زمینه روانشناسی رشد انجام داده است. یکی از یافته های این پژوهش می گوید کودکانی که در محیط خانه فعالیت های بیشتری انجام می دهند، در مراحل بعدی زندگی، شادتر از دیگران خواهند بود.

انجام کارهای خانه به کودکان درس های مهم زندگی از جمله مسئولیت پذیری، همکاری و مشارکت، نحوه ارتباط و تعامل با دیگران و تحمل کارهای دشوار را خواهد داد.

افرادی که این درس ها را در سنین پایین تر می آموزند و آن ها را تمرین می کنند، احتمال موفقیتشان در زندگی بسیار بیشتر خواهد شد.

خانواده های موفق، سپردن کارهای خانه به بچه ها را به بخشی از برنامه و فرهنگ زندگی خانوادگی خود تبدیل می کنند. این شیوه، آینده ای موفق را برای کودکان رقم خواهد زد.

ادامه دارد...

منبع: سایت daniel-wong


سبک زندگی مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
سبک زندگی مرتبط