رفتار هایی که مانع موفقیت فرزندان تان می شود

یک رابطه‌ی سالم بین فرزند و والدین هم برای فرزند و هم برای والدین مفید است.
 

تمام پدر و مادرها می‌توانند فرزندانی موفق تربیت کنند، این حقیقتا حتی یک زمین بازی است و داستان‌های بسیاری این را اثبات کرده‌اند. حتی فرزندانی که در خانه‌هایی مبتنی بر سواستفاده بزرگ شده‌اند می‌توانند بزرگسالانی شگفت‌انگیز شوند که می‌روند تا هنرمندان، نویسندگان، استادان، ورزشکاران، دانشمندان، فیلسوفان یا رهبرانی عالی و استثنایی شوند.

آن‌چه باعث تربیت فرزندی موفق می‌شود جای بحث دارد، اما ما می‌دانیم انعطاف‌پذیری یک ویژگی کلیدی است که بزرگسالان باید داشته‌باشند و می‌توان آن را در کودکی آموخت. با وجود تمام چیزهایی که شما به فرزندان‌تان آموزش می‌دهید یا نمی‌دهید، باید مطمئن شوید که کمک‌شان می‌کنید یاد بگیرند چگونه از پس موانع کوچک و بزرگ بر بیایند، چون موانع بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی هستند.

پدر و مادرها نیت خوبی دارند اما اشتباه نیز می‌کنند، همان‌طور که همه‌ی ما اشتباه می‌کنیم. اگر دچار خطا شدید با خودتان مهربان باشید، اما اجازه بدهید فرزندتان از آن مطلع شود و از این اشتباه به عنوان فرصتی برای یادگیری به همراه آنها استفاده کنید. بیایید به ۸ رفتار فرزندپروری مانع موفقیت فرزندان می‌شود نگاهی بکنیم.

بسیاری از آدم‌ها می‌توانند شیوه‌هایی را به یاد بیاورند که پدر و مادرشان به واسطه‌ی آنها کمک‌شان نکردند در بزرگسالی موفق باشند. شاید آنها آرزوی یک دوران کودکی متفاوت را داشته‌باشند، اما احساس گناه و خجالتی که ممکن است پدر و مادر غیرعامدانه برای فرزندان‌شان به جا بگذارند چیزی نباشد که همه‌ی پدر و مادرها می‌خواهند فرزندشان تجربه کند. اجتناب از بعضی رفتارها برای آماده کردن فرزندان در مسیر موفقیت مهم است. در ۸ رفتار فرزندپروری مانع موفقیت فرزندان مورد بحث قرار می گیرد.
 

یک رفتار فرزندپروری که می‌تواند مانع از موفق بودن فرزندان شود دلسرد کردن آنها از امتحان مهارت‌های جدید است. گاهی پدر و مادرها وقتی با استناد به عقل باور دارند که فرزندشان شکست خواهدخورد، بهترین نیات را از رفتار سختگیرانه دارند. با این حال شکست نیز بخشی از زندگی است و یاد گرفتن کنار آمدن با شکست به شیوه‌ای مثبت بعدها برای موفقیت‌شان در زندگی مهم است.
 

انجام دادن هر کار سختی که فرزندان‌تان خودشان قادر به انجام هستند، و برای داشتن عملکردی خوب در بزرگسالی باید انجام بدهند، یک ۸ رفتار فرزندپروری مانع موفقیت فرزندان محسوب می‌شود. یک مثال ملایمت بیش از حد می‌تواند شستن لباس‌های فرزندان باشد، زمانی که آنها نوجوان یا (یا حتی در آغاز جوانی هستند).
 

باور کنید یا نه، تحسین بیش از حد فرزندان می‌تواند مانع از موفقیت‌شان شود. تحسین دستاوردهای کوچکی که فرزندان در آن ماهر شده‌اند قرار نیست به آنها انگیزه بدهد تا هم‌چنان خودشان را برای دستاوردهای بیش‌تر و بیش‌تر به پیش برانند. مثلا تحسین یک فرزند ۸ ساله برای این‌که خودش لباس پوشیده‌است، او را تشویق نمی‌کند که این رفتار را خودش و بدون تشویق انجام دهد. اما تمرکز روی تحسین دستاوردهای مهمی که فرزندان کسب می‌کنند، مثلا در عملکرد تحصیلی‌شان، اهمیت دارد.
 

پژوهشگران یک پژوهش پیشین را درباره‌ی رفتارهای فرزندپروری ناهنجار مرور کردند و پی‌بردند پیامدهای مثبت برای داشتن فرزندانی موفق پدر و مادرهایی را در بر می‌گیرد که به فرزندان‌شان کمک کرده‌اند شبکه‌های اجتماعی موثری بسازند. یک سیستم حمایت اجتماعی قوی برای فرزندان مفید بود تا هنگام تردید یا استرس به آن اتکا کنند.
 

نظارت و تسلط کامل روی هر حرکت فرزند نه‌تنها آزاردهنده است، بلکه باعث می‌شود او به نتیجه‌ای تاسف‌بار برسد؛ مامان یا بابا باور ندارند که من می‌توانم خودم موفق شوم. متاسفانه این رفتار فرزندپروری باعث می‌شود فرزندان به قابلیت‌های خودشان بی‌اعتماد شود نو ریسک‌های کم‌تری را بپذیرند، حتی وقتی قادر هستند خودشان کاری را انجام دهند.
 

پژوهشی در کالج دانشگاهی لندن نشان داده‌است رفتار فرزندپروری خشن روی میزان خودکنترلی فرزندان تاثیر دارد و این اثرات ماندگار است و نیز با مشکلات رفتاری که بعدها در زندگی بروز می‌کند ارتباط دارند. این پژوهشگران می‌گویند ‘فرزندپروری خشن از مشکلات رفتاری در آینده، هم برای دختران و هم برای پسران، خبر می‌دهد. خودکنترلی در سن ۹ سالگی از مشکلات رفتاری و دشواری‌های هیجانی در ۱۲ سالگی خبر می‌دهد.’

خودکنترلی کم‌تر نتیجه‌ی نظارت سختگیرانه بر رفتار فرزندان و تعیین محدودیت‌های افراطی برای آنها است. به فرزندان اجازه بدهید آزادی بیش‌تر و بیش‌تری را تجربه کنند، به ویژه هنگامی که یاد می‌گیرند رفتارشان را در محدوده‌ی حد و مرزهای معقولی که قبلا در آن ماهر شده‌اند، مدیریت کنند. این برای موفق بودن فرزندان ضروری است.
 

یک رابطه‌ی سالم بین فرزند و والدین هم برای فرزند و هم برای والدین مفید است. توازن بین دریافت و دهش در ابتدای این رابطه یکی از بهترین نشانه‌های موفقیت در کودکی است. برای ساختن این ارتباط، گفت‌وگوی صادقانه درباره‌ی ناامیدی‌ها، نگرانی‌ها، و چیزهایی که شما را ناراحت می‌کند، می‌تواند به فرزندان کمک کند بیاموزند چگونه بدون سرکوب کردن هیجان‌های منفی، با آن کنار بیایند.
 

با وجود تمام رهنمودهایی که والدین به فرزندان‌شان می‌دهند، فرزندان باز هم رفتار والدین را زیر نظر می‌گیرند تا ببینند با آن‌چه به آنها آموزش داده‌اند با رفتارشان مطابقت دارد یا نه. اگر شما نسبت به دیگران بخشنده نباشید ولی به فرزندان‌تان بیاموزید که این‌گونه باشند، آنها پیامی درهم را دریافت می‌کنند و ممکن است دچار این آشفتگی شوند که واقعا چه چیزی درست است.

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده _ مینا بنادکوکی