علل روانی، یکی از علل کژکاری های جنسی است.
1.علل زیستی
اختلال برانگیختگی جنسی در زن نیز مانند اختلال نعوظی در مرد، ممکن است علت های جسمانی داشته باشد. ما معاینه کامل توسط متخصص پزشکی را توصیه می کنیم: متخصص بیماری های مجاری ادرار در مورد مردان و متخصص بیماری های زنان در مورد زنان. هرگونه مشکل عصب شناختی، عروقی، یا هورمونی که لیز شدن واژن با پاسخ تورم آن به تحریک جنسی را مختل کند، می تواند در اختلال برانگیختگی جنسی زن مشارکت داشته باشد.
برای مثال، دیابت به علت تباهی عصب هایی که به کلیتوریس و رگ های خونی کمک می کنند، می تواند به کاهش برانگیختگی جنسی در زنان منجر شود. کاهش تولید استروژن- یکی از تأثیرات پیری۔ نیز می تواند به خشکی واژن منجر شود.
برای مثال، دیابت به علت تباهی عصب هایی که به کلیتوریس و رگ های خونی کمک می کنند، می تواند به کاهش برانگیختگی جنسی در زنان منجر شود. کاهش تولید استروژن- یکی از تأثیرات پیری۔ نیز می تواند به خشکی واژن منجر شود.
درد به هنگام فعالیت جنسی
درد به هنگام فعالیت جنسی، مانند هر نوع درد دیگر، علامت آن است که اشکال جسمانی روان شناختی وجود دارد. درد به هنگام آمیزش جنسی را می توان در علت های جسمانی، هیجانی یا هر دو ردیابی کرد.
شایع ترین علت درد جنسی در زنان، لیز شدن ناکافی واژن است.گاهی اوقات این مشکل را می توان به راحتی با تأمین کردن پیش نوازش بیشتر یا لیز کردن مصنوعی برطرف کرد. عفونت های واژن یا بیماری های مقاربتی نیز می توانند فعالیت جنسی را دردناک کنند. واکنش های آلرژیک به اسپرم کش ها، یا مواد پلاستیکی موجود در کاندوم ها می توانند هنگام آمیزش جنسی موجب درد یا تحریک پذیری شوند. علت های جسمانی دیگر عبارتند از التهاب مخاط داخل رحم، بیماری التهابی مربوط به لگن خاصره، یا اختلال های ساختاری اندام های تولید مثل مانند رحم به عقب برگشته. آمیزش جنسی دردناک طبیعی نیست و نباید آن را تحمل کرد. حتما به متخصص زنان مراجعه کنید.
شایع ترین علت درد جنسی در زنان، لیز شدن ناکافی واژن است.گاهی اوقات این مشکل را می توان به راحتی با تأمین کردن پیش نوازش بیشتر یا لیز کردن مصنوعی برطرف کرد. عفونت های واژن یا بیماری های مقاربتی نیز می توانند فعالیت جنسی را دردناک کنند. واکنش های آلرژیک به اسپرم کش ها، یا مواد پلاستیکی موجود در کاندوم ها می توانند هنگام آمیزش جنسی موجب درد یا تحریک پذیری شوند. علت های جسمانی دیگر عبارتند از التهاب مخاط داخل رحم، بیماری التهابی مربوط به لگن خاصره، یا اختلال های ساختاری اندام های تولید مثل مانند رحم به عقب برگشته. آمیزش جنسی دردناک طبیعی نیست و نباید آن را تحمل کرد. حتما به متخصص زنان مراجعه کنید.
2. علت های روان شناختی
علت های زیربنایی کژکاری های جنسی اغلب دلایل روان شناختی دارند، نظیر سابقه آسیب جنسی، خشم حل نشده نسبت به همسر، بی کفایتی های جنسی، و نوعی اضطراب که اضطراب عملکرد، یا ترس از قادر نبودن به انجام دادن فعالیت جنسی نامیده می شود. برای مثال، اختلال برانگیختگی و اختلال ارگاسمی در زن علت های روان شناختی، مانند در دل داشتن خشم و رنجش عمیق نسبت به همسر دارند. هنگامی که زنان به بستر می روند، به سختی می توانند این احساسات را برطرف کنند.
در موارد دیگری، آسیب جنسی درگیر است. تجربیات جنسی که از لحاظ جسمانی یا روان شناختی دردناک هستند، مانند تجاوز جنسی، می توانند مانع از پاسخ جنسی آتی شوند. بازماندگان از سوء استفاده جنسی اغلب به سختی می توانند به همسر خود پاسخ جنسی بدهند یا شاید به تحریک جنسی به جای لذت، با احساس عمیق نفرت پاسخ بدهند. احساسات درماندگی، خشم، یا گناه یا حتی بازگشت ها به گذشته سوء استفاده جنسی، هنگامی که زن فعالیت جنسی را آغاز می کند، آشکار می شوند و توانایی برانگیخته شدن او را کاهش می دهند. عوامل روان شناختی دیگر عبارتند از اضطراب یا احساس گناه در مورد آمیزش جنسی و تحریک ناکارآمد توسط همسر.
از این گذشته، رابطه جنسی معمولا از جنبه های دیگر رابطه بهتر نیست. مشکلات کلی در برقراری ارتباط نیز از ابراز امیال جنسی جلوگیری می کنند.
عقاید غیرمنطقی، عامل روان شناختی دیگر، نیز می توانند در کژکاری جنسی دخالت داشته باشند. اگر معتقد باشیم که همیشه به تأیید معشوق خود نیاز داریم، ممکن است رویداد جنسی ناامیدکننده ای را به صورت یک فاجعه در نظر بگیریم. اگر توقع داشته باشیم که هر رویارویی جنسی باید عالی باشد، خود را در معرض شکست قرار می دهیم.
شایستگی جنسی، مانند شایستگی های دیگر، بر آگاهی و مهارت استوار است و عمدتا از تجربیات یادگیری حاصل می شود. گرچه آمیزش جنسی نوعی عملکرد طبیعی است، ما از طریق کوشش و خطا، با صحبت کردن درباره میل جنسی و مطالعه کردن درباره آن، و شاید با تماشا کردن فیلم های جنسی، یاد می گیریم چه چیزی باعث می شود که ما و دیگران احساس خوبی داشته باشیم. بسیاری از افراد به خاطر نداشتن آگاهی و آزمایشگری - حتی در محدوده زندگی زناشویی - شایستگی جنسی را فرا نمی گیرند. این عقیده غیر منطقی که مرد می داند که از لحاظ جنسی چه کاری انجام دهد - یا باید بداند که چه کاری انجام دهد - فشار زیادی را به زوج ها وارد می آورد.
این عقیده غیرمنطقی باعث می شود که بسیاری از مردان جویای آگاهی (علمی) درباره مسایل جنسی نباشند یا حتی از همسر خود نپرسند که چه چیزی را دوست دارد. این عقیده همچنین باعث می شود که بسیاری از زنان مایل نباشند همسر خود را برای برانگیخته کردن جنسی آنها راهنمایی کنند. این غیرمنطقی است که افراد انتظار داشته باشند معشوق آنها می تواند ذهن آنها را بخواند. هدایت جسمانی یا کلامی، اغلب به رابطه جنسی ارضاکننده تر منجر می شود.
افرادی که به خاطر اضطراب عملکرد ناتوان شده اند ممکن است به جای لذت بردن از احساس ها و خیالپردازی های شهوانی زمان حال، روی شکست های گذشته و انتظار بدبختی دیگر تمرکز کنند. اضطراب عملکرد، رسیدن به نعوظ را برای مردان دشوار می کند و ممکن است باعث شود که زودهنگام انزال کنند. این همچنین می تواند باعث شود که واژن زن به قدر کافی لیز نشود یا به ارگاسم نرسد. اضطراب عملکرد یک چرخه معیوب ایجاد می کند که در آن انتظار شکست، اضطراب را بیشتر می کند. بعد، سطح اضطراب بالا، عملکرد جنسی را مختل می کند و ترس های فرد - یا زوج - را تأیید می کند.
در موارد دیگری، آسیب جنسی درگیر است. تجربیات جنسی که از لحاظ جسمانی یا روان شناختی دردناک هستند، مانند تجاوز جنسی، می توانند مانع از پاسخ جنسی آتی شوند. بازماندگان از سوء استفاده جنسی اغلب به سختی می توانند به همسر خود پاسخ جنسی بدهند یا شاید به تحریک جنسی به جای لذت، با احساس عمیق نفرت پاسخ بدهند. احساسات درماندگی، خشم، یا گناه یا حتی بازگشت ها به گذشته سوء استفاده جنسی، هنگامی که زن فعالیت جنسی را آغاز می کند، آشکار می شوند و توانایی برانگیخته شدن او را کاهش می دهند. عوامل روان شناختی دیگر عبارتند از اضطراب یا احساس گناه در مورد آمیزش جنسی و تحریک ناکارآمد توسط همسر.
از این گذشته، رابطه جنسی معمولا از جنبه های دیگر رابطه بهتر نیست. مشکلات کلی در برقراری ارتباط نیز از ابراز امیال جنسی جلوگیری می کنند.
عقاید غیرمنطقی، عامل روان شناختی دیگر، نیز می توانند در کژکاری جنسی دخالت داشته باشند. اگر معتقد باشیم که همیشه به تأیید معشوق خود نیاز داریم، ممکن است رویداد جنسی ناامیدکننده ای را به صورت یک فاجعه در نظر بگیریم. اگر توقع داشته باشیم که هر رویارویی جنسی باید عالی باشد، خود را در معرض شکست قرار می دهیم.
شایستگی جنسی، مانند شایستگی های دیگر، بر آگاهی و مهارت استوار است و عمدتا از تجربیات یادگیری حاصل می شود. گرچه آمیزش جنسی نوعی عملکرد طبیعی است، ما از طریق کوشش و خطا، با صحبت کردن درباره میل جنسی و مطالعه کردن درباره آن، و شاید با تماشا کردن فیلم های جنسی، یاد می گیریم چه چیزی باعث می شود که ما و دیگران احساس خوبی داشته باشیم. بسیاری از افراد به خاطر نداشتن آگاهی و آزمایشگری - حتی در محدوده زندگی زناشویی - شایستگی جنسی را فرا نمی گیرند. این عقیده غیر منطقی که مرد می داند که از لحاظ جنسی چه کاری انجام دهد - یا باید بداند که چه کاری انجام دهد - فشار زیادی را به زوج ها وارد می آورد.
این عقیده غیرمنطقی باعث می شود که بسیاری از مردان جویای آگاهی (علمی) درباره مسایل جنسی نباشند یا حتی از همسر خود نپرسند که چه چیزی را دوست دارد. این عقیده همچنین باعث می شود که بسیاری از زنان مایل نباشند همسر خود را برای برانگیخته کردن جنسی آنها راهنمایی کنند. این غیرمنطقی است که افراد انتظار داشته باشند معشوق آنها می تواند ذهن آنها را بخواند. هدایت جسمانی یا کلامی، اغلب به رابطه جنسی ارضاکننده تر منجر می شود.
افرادی که به خاطر اضطراب عملکرد ناتوان شده اند ممکن است به جای لذت بردن از احساس ها و خیالپردازی های شهوانی زمان حال، روی شکست های گذشته و انتظار بدبختی دیگر تمرکز کنند. اضطراب عملکرد، رسیدن به نعوظ را برای مردان دشوار می کند و ممکن است باعث شود که زودهنگام انزال کنند. این همچنین می تواند باعث شود که واژن زن به قدر کافی لیز نشود یا به ارگاسم نرسد. اضطراب عملکرد یک چرخه معیوب ایجاد می کند که در آن انتظار شکست، اضطراب را بیشتر می کند. بعد، سطح اضطراب بالا، عملکرد جنسی را مختل می کند و ترس های فرد - یا زوج - را تأیید می کند.
نویسنده: جفری نوید و اسپنسر راتوس
منبع: کتاب «بهداشت روانی»
