چرا روابط نامشروع را ممنوع می دانیم؟

همان گونه که سرکوب کردن غریزه و ناکام ماندن غریزه ی جنسی، پیامدهای ناگواری در بردارد، برداشتن ضابطه مندی مسائل جنسی، تنوّع خواهی را افزایش می دهد; زیرا هوس ارضا شدنی نیست.
 

برای بر طرف کردن نیاز جنسی، لازم است یک چارچوبی قرار داده شود و آن چارچوب ازدواج کردن است که وسیله ای برای برطرف کردن نیازهای جنسی است. برخی از افراد خود را مقید به این قوانین نمی‌دانند و خارج از چارچوب به سراغ رفتارهای جنسی آزاد (روابط نامشروع) می‌روند. در حالی که تمام ادیان الهی و بسیاری از اندیشمندان بزرگ اسلامی و غیر اسلامی، پاسخ دادن به نیاز جنسی را تنها در چارچوب ازدواج محترم می شمارند. 
 

غریزه جنسی را اگر کنترل نکنیم و در چارچوب آن یعنی:ازدواج کردن قرار ندهیم نه تنها سبب ارضای جنسی نمی‌شود بلکه باعث آسیب های بیشماری برای آن فرد خواهد داشت. قوه شهوت را اگر مهار نکنیم سبب می‌شود تا روز به روز، شعله ور گردد همانند امیال های روحی دیگر(حب به ریاست، قدرت، ثروت، جاه و مقام) انسان که اگر کنترل نشوند سبب آسیب رساندن به شخص می‌شود.هر کسی خود را وارد این منجلاب کند یک احساس سیری ناپذیر پیدا می‌کند و همیشه خود را محروم می‌داند تا حدی که سبب اختلالات روحی و روانی را در فرد ایجاد می‌کند. شهید مطهری :در این مورد، هر چه عرضه بیشتر گردد، هوس و میل به تنوع افزایش می یابد. [1] 

نکته: همان گونه که سرکوب کردن غریزه و ناکام ماندن غریزه ی جنسی، پیامدهای ناگواری در بردارد، برداشتن ضابطه مندی مسائل جنسی، تنوّع خواهی را افزایش می دهد; زیرا هوس ارضا شدنی نیست.

هر انسانی در وجود خودش یک سلسله سنسور های دارد که در برابر هنجار شکنی ها از خودش واکنش نشان می‌دهد. وقتی فرد وارد روابط نامشروع می‌شود در وجود او یک احساس سرزنش و حقارتی بوجود می‌آید. تخلف از هنجارهای اجتماعی و شکستن حریم و مرزهای خانواده که در ارتباط آزاد اتفاق می‌افتد، احساس گناه را در پی خواهد داشت. [2] 

در روابطی که حد و مرز نداشته باشد، آن کسی که بیشتر از همه آسیب می‌بیند شخصیت زن است. به زن فقط نگاه جنسی می‌شود و آن شخصیت والای او نادیده گرفته می‌شود. در این نوع روابط فقط زنانی ارزش دارند که خود را بیشتر برای مردان نمایش بگذارند. خانم جینا لمبروزو می‌گوید : اینکه گفته شود غرائز جنسی آزاد گذاشته شود و هر کس که مشتاق لذات و هوسرانی است، در پیروی از امیال خویش افسار گسیخته گردد اگر چه در ظاهر مطلوب است ولی برای زنان آسیب زا است. چونکه زنان دلربا و فریبنده به آسانی قادر به تصاحب شوهر دیگران می‌شوند. [3]

کسی که خود را اسیر شهوت کند و همیشه به دنبال رابطه آزاد باشد برای او تشکیل دادن خانواده معنای نخواهد داشت. اگر این فرهنگ غلط در جامعه باب شود و هر کسی برای برطرف کردن نیازهای جنسی خودش وارد رابطه نامشروع شود دیگر تمایلی برای تشکیل خانواده در آن جامعه وجود نخواهد داشت.

نکته : حس تنوع طلبی انسان از یک طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف دیگر باعث می شود برخی سراغ ازدواج و تشکیل خانواده نروند جامعه ای که از تشکیل کانون خانواده استقبال نکند هیچ گونه ضمانتی برای رشد و شکوفایی فضایل انسانی در آن وجود ندارد. 

وقتی این ولنگاری جنسی رواج پیدا کند بالطبع فرزندان نامشروع هم بوجود خواهند آمد و آن دختر و پسری که از طریق نامشروع این فرزند را بوجود آوردن خواهان او نیستند و او را در جامعه رها می‌سازند همانند کشورهای غربی که فرزندان نامشروع بی سرپرست، فراوان هستند و دولت خرج آنها را می‌دهد. 

این نوع رابطه ها سبب ایجاد بیماری های مقاربتی مثل، کلامیدیا و ایدز می‌شود. وقتی تنوع رابطه ها زیاد شود بیماری های بدن دیگران هم به یکدیگر انتقال پیدا می‌کند و سبب بروز بیماری می‌شود که یک عمر پشیمانی و ندامت به همراه خودش دارد. 

هرگاه ارتباطات آزاد باشد و تحت چارچوبی قرار نگیرد، هر کدام از طرفین می‌توانند بدون اینکه احساسات طرف مقابل خودشان را مد نظر قرار دهند پایان آن رابطه را اعلام می کنند و هیچ کدام نمی‌توانند از حقی که پایمال شده دفاع کنند چونکه تحت هیچ چارچوبی نبوده است. همین اتفاقات سبب می‌شود تا طرفین مشکلات روحی پیدا کنند و حال روح آنها غمگین خواهد بود. 

نکته مهم: دشمن با یک ظرافت و شیطنت خاصی، فرهنگ خودش را دارد به ما تزریق می‌کند و با این کار هم می‌خواهد ایران و ایرانی را متزلزل و نابود سازد، بهترین سلاح کشنده ای که می‌تواند برای پیشبرد اهدافش استفاده کند رابطه نامشروع است. 

نکته آخر: مرد در دنیای عشق، امیدوار است که قلب زن برای نخستین بار به روی او گشوده شده و اولین کسی باشد که در آستانه او راه می یابد و زن آرزومند است آخرین کسی باشد که در قلب مرد رسوخ کرده و در آن پناهگاهِ نیاز، برای همیشه جای گیرد. [4] 

پی نوشت :
[1] شهید مطهری، مسئله حجاب، قم: انتشارات صدرا، 1397، صفحه 113.
[2] سالاری فر، خانواده در نگرش اسلام و روانشناسی، سال چاپ 1395، نوبت چاپ: 11، تهران: سمت، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، صفحه 21.
[3] جینا لمبروزو ،روانشناسی زنان، مترجم پری‌حسام شهرئیس، تهران: دانش، سال چاپ: 1385، چاپ ششم، صفحه 113.
[4] همان، صفحه 120.