علائم اولیۀ ابتلا به آلزایمر

مشکل بینایی ممکن است یکی از علائم زودهنگام شروع بیماری آلزایمر باشد.
 

بنابرگزارش انجمن آلزایمر، بیماری آلزایمر بیش از 5 میلیون نفر را در آمریکا درگیر نموده است.

اگر چه مشهور این است که افراد 65 سال به بالا به این بیماری دچار می شوند، اما علائم اولیه در 5 درصد از افراد خیلی زودتر مشاهده می شوند. این بدین معناست که امکان تشخیص این بیماری در سنین 40 تا 60 سالگی نیز ممکن است.
 
البته تشخیص دقیق بیماری آلزایمر در این سنین بسیار دشوار است زیرا ممکن است علائم مشاهده شده ناشی از مشکلات زندگی از قبیل استرس بالا روی دهند.
 
از آن جا که این بیماری بر مغز تأثیر می گذارد، ممکن است موجب کاهش عملکرد حافظه، قدرت استدلال و توانایی تمرکز گردد. کاهش عملکردهای ذهنی خیلی آرام اتفاق می افتند اما با این حال این وضعیت در فردی تا فرد دیگر متفاوت است.
 

ممکن است فرد در مقایسه با قبل یا افراد عادی، فراموشکار شده باشد. فراموشی تاریخ ها و یا حوادث مهم ممکن است رخ دهد. اگر یک سؤال را چندین مرتبه می پرسید و یا برای انجام کارها نیاز به یادآوری های مکرر دارید، لازم است پزشک خود را ملاقات کنید.
 

اگر فرد نتواند برای یک کار و یا رسیدن به یک هدف برنامه ریزی کند، احتمال بروز آلزایمر بسیار زیاد است. همچنین برای فردی که در شرف ابتلا به آلزایمر قرار دارد، کار کردن با اعداد دشوار است.

اگر تاریخ چک هایی که کشیده اید و یا پرداخت اقساط را فراموش می کنید، ممکن است در حال ابتلا به آلزایمر باشید.
 

برخی افراد ممکن است نسبت به دیگران سخت تر بتوانند بر موضوع و یا کاری تمرکز کنند. وقتی بیماری آلزایمر در حال پیشرفت است این تمرکز تا حد زیادی کاهش یافته و فرد نمی تواند حتی کارهای همیشگی و روزمره خود را انجام دهد.
 
حتی کارهایی مانند رانندگی که فرد سالیان سال آن ها را انجام داده ممکن است با شروع علائم آلزایمر به سختی انجام دهد. اگر فرد در هنگام رانندگی مسیرها را گم می کند، ممکن است در واقع به بیماری آلزایمر دچار شده باشد.
 
 

مشکل در تشخیص زمان و یا مکان دو نشانۀ دیگر از شروع بیماری آلزایمر محسوب می شوند. برنامه ریزی برای آینده نیز به همین دلیل با مشکل روبرو می شود.
 
با پیشرفت علائم آلزایمر، فرد مبتلا نمی دانم در حال حاضر کجاست، چگونه به آن مکان آمده و یا چرا آنجاست.
 

مشکل بینایی ممکن است یکی از علائم زودهنگام شروع بیماری آلزایمر باشد. مثلاً ممکن است فرد نتواند مانند قبل مطالعه کند. همچنین در اوایل ممکن است فرد نتواند فاصله ها را به خوبی تشخیص دهد و یا حتی در تشخیص رنگ ها دچار مشکل شود.
 

ممکن است شروع و یا استمرار یک مکالمه برای فرد دشوار شود. گاهی اوقات فرد وسط حرف زدن متوقف می شود و فراموش می کند جمله را تمام کند.
 
به همین خاطر است که ممکن است مکالمات تکراری زیاد اتفاق بیافتد. از سویی احتمال دارد فرد در پیدا کردن واژه های مناسب دچار مشکل شود.
 

یکی از علائم اولیۀ شروع آلزایمر این است که فرد فراموش می کند وسائلش را کجا گذاشته. از سویی گشتن و یافتن چیزی که گم شده برای این فرد بسیار دشوار خواهد بود. حتی ممکن است او فکر کند دیگران وسائلش را برده اند.
 

شخص در معرض ابتلا به آلزایمر ممکن است نتواند در مورد موضوعات مالی و یا هر موضوع دیگری به درستی تصمیم گیری کند. این مشکل معمولاً تأثیرات منفی بر وضعیت اقتصادی فرد می گذارد.
 
همچنین این افراد آنطور که شایسته است مراقب بهداشت فردی خود نیستند. ممکن است فرد دیر به دیر حمام رفته و یا علاقه ای به تعویض لباس هایش نداشته باشد.
 

وقتی فرد به آلزایمر مبتلا می شود و علائم در حال بروز است، ممکن است فرد از محیط های اجتماعی، پروژه های شغلی و یا سرگرمی هایی که قبلاً به آن ها علاقه داشته، کناره گیری کند. هر چه بیماری بیشتر پیشرفت کند این کناره گیری و انزوا بیشتر خواهد شد.  
 

ممکن است نوسانات شدید خلقی و شخصیتی از علائم زود هنگام ابتلا به آلزایمر باشد. برخی از این تغییرات خلقی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- گیجی و عدم تمرکز
- افسردگی
- اضطراب
- ترس
 
ممکن است فرد در برابر اتفاقات روزمره و طبیعی زندگی به شدت تحریک پذیر شود.
 

علت دقیق شروع زود هنگام علائم آلزایمر هنوز به صورت قطعی شناخته نشده است. بسیاری از محققان بر این باورند که این بیماری متأثر از چندیدن عامل مختلف است و نمی توان یک عامل مشخص را مسئول دانست.
 
محققان ژن هایی را کشف کرده اند که ممکن است در ابتلا به آلزایمر نقش داشته باشند. این ژن ها از طریق وراثت از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند. دارا بودن این ژن ممکن است باعث شود فرد قبل از رسیدن به 65 سالگی برخی علائم زود هنگام این بیماری ناتوان کننده را تجربه کند.
 
البته این ژن ها مسئول کمتر از 5 درصد موارد ابتلاست. پژوهش ها در زمینۀ تأثیر ژن ها بر بروز بیماری آلزایمر همچنان ادامه دارد.
 

هر چند که نباید انتظار داشت وقتی فرد پیر می شود حتما به این بیماری مبتلا شود، اما در هر حال کهولت سن یکی از عوامل خطر ابتلا به آلزایمر است. احتمال ابتلای افراد بالای 85 سال به آلزایمر نزدیک به 50 درصد است.
 
همچنین اگر یکی از والدین، خواهر و برادر و یا فرزند شما به آلزایمر مبتلا شده، احتمال ابتلای شما نیز افزایش می یابد. اگر بیش از یک نفر از اعضای خانوادۀ شما به این بیماری دچار شود، احتمال درگیری شما نیز افزایش خواهد یافت.
 

اگر احساس می کنید انجام کارهای روزمره و عادی برایتان دشوار شده و یا حافظه تان دچار مشکل شده، بهتر است موضوع را با پزشک در میان بگذارید.
 
پزشک متخصص برای تشخیص دقیق ممکن است آزمایش های عصب شناختی را تجویز کند. همچنین تصویربردای از مغز یکی از روش های دقیق تشخیص آلزایمر است.

منبع: سایت هلث لاین