کودکان شیرخوار مستعد ابتلا به عفونتهای گوش هستند و با بزرگ شدن شان، این احتمال در آنها کمتر میشود.
مقدمه
عفونت گوش یکی از بیماریهای شایع در نوزادان و کودکان است. در حدود نیمی از کودکان تا یک سالگی، حداقل یک مورد عفونت گوش را تجربه میکنند و بیشتر آنها تا سه سالگی حداقل یک عفونت گوش داشتهاند. در این مطلب میتوانید با علائم عفونت گوش در نوزاد، عوامل افزایشدهندۀ عفونت گوش، درمان عفونت گوش در نوزادان، زمان تماس با پزشک برای عفونت گوش نوزاد، پیشگیری از بروز مجدد عفونت گوش مجدد و لولههای تهویهٔ گوش برای نوزادان مبتلا به عفونت گوش دوباره آشنا شوید.
علائم عفونت گوش کودک
عفونت گوش معمولاً پس از یک سرماخوردگی یا عفونت سینوسی بروز میکند و سادهترین راه برای تشخیص عفونت گوش یا در واقع هر بیماری دیگری در کودک، مشاهدۀ تغییرات خلقوخوی کودک است. اگر کودک شما بیقرار است یا بیش از حد معمول گریه میکند، به ویژه اگر تا چند ساعت در آغوش مادرش آرام نمیشود یا اگر دچار تب، چه تب خفیف و چه تب بالا شود، ممکن است دچار عفونت گوش باشد. همچنین عفونت گوش میتواند باعث بیخوابی کودک شود. دیگر علائم عفونت گوش شامل موارد زیر است:
گرفتن یا کشیدن گوش:
اگر کودک تان گوشهای خود را میکشد یا میگیرد، میتواند علامت درد کشیدن او باشد. کودکان به دلایل بسیاری ممکن است گوش خود را بکشند و گاهی هم بدون هیچ دلیلی این کار را میکنند. بنابراین اگر کودک شما از جهات دیگر سالم به نظر میرسد، احتمالاً عفونت گوش ندارد.
اسهال یا استفراغ:
عاملی که باعث عفونت گوش میشود، میتواند دستگاه گوارش را نیز تحت تأثیر قرار دهد و باعث اسهال یا استفراغ نوزاد یا شیرخوار شما شود.
کاهش اشتها:
عفونت گوش میتواند باعث ناراحتی معده و روده شود. همچنین عفونت گوش میتواند بلعیدن و جویدن را برای کودک دردناک کند یا او را بهطورکلی بیاشتها کند. همچنین ممکن است مشاهده کنید که کودک پس از خوردن چند جرعه شیر، خود را از سینه یا شیشهشیر عقب میکشد یا استفراغ میکند.
خروج مایع زرد یا چرک و خون یا بوی بد از گوش:
خروج چرک یا خون اغلب برای نوزادان اتفاق نمیافتد، اما یک نشانۀ دقیق از عفونت است که همچنین نشان میدهد که یک سوراخ کوچک در پردۀ گوش ایجاد شده است که البته نیازی به نگرانی نیست، زیرا این سوراخ با درمان عفونت بسته میشود. همچنین ممکن است از گوش کودک بوی بدی بیاید. این را نیز بدانید که خروج ترشح زرد رنگ از گوش نوزاد شیرخواری که سرحال و طبیعی است، نشانۀ عفونت گوش نیست و شاید بهتر باشد این موضوع را با پزشک کودک تان به شکل دقیقتر بررسی کنید.
عوامل افزایش عفونت گوش کودک
کودکان شیرخوار مستعد ابتلا به عفونتهای گوش هستند و با بزرگ شدن شان، این احتمال در آنها کمتر میشود. عفونت گوش میتواند با باکتری یا ویروس ایجاد شود. این اتفاق زمانی رخ میدهد که مایعات در پشت پردۀ گوش کودک تجمع میکند و سپس عفونی میشود. میکروبها در محیطهای تاریک، گرم و مرطوب رشد میکنند، بنابراین گوش میانی پر از مایع، یک محیط عالی برای تکثیر میکروبهاست. هرچه عفونت بدتر میشود، التهاب در پردهٔ گوش و پشت آن بدتر خواهد شد و درد را افزایش میدهد. همچنین کودک ممکن است تب کند، زیرا بدن او در تلاش برای مبارزه با عفونت است. بر اساس گفتۀ محققان، استفاده از پستانک نیز ممکن است خطر عفونت گوش میانی را در نوزادان و کودکان خردسال افزایش دهد.
درمان عفونت گوش کودک
آنتیبیوتیکها برای سالهای زیادی روش اصلی درمان عفونت گوش بود اما در حال حاضر پزشکان آنها را با درایت بیشتری تجویز میکنند و لازم است حتماً در این مورد با پزشک کودک تان مشورت کنید و خودسرانه به نوزاد آنتیبیوتیک ندهید.
اگر کودک شما حداقل شش ماهه باشد، پزشک ممکن است توصیه کند که برای کاهش درد ناشی از عفونت به او استامینوفن اطفال بدهید. اگر به نظر میرسد حال کودک بدتر شده یا پس از چند روز بهبود قابل توجهی نیافته است، در تماس دوباره با پزشک یا مراجعه به او تردید نکنید. اگر کودک شما پس از ۴۸ تا ۷۲ ساعت بهتر نشد، پزشک ممکن است بخواهد درمانهای دیگری مثل آنتیبیوتیک را شروع کند. اگر کودک تان با خوردن آنتیبیوتیک هم بهبود نیافت، پزشک ممکن است بخواهد دارو را تغییر دهد یا فرزند شما را برای بار دیگر معاینه کند.
لازم است دورۀ کامل داروی تجویزی را به کودک بدهید و احتمالاً یک یا دو هفته بعد برای معاینۀ مجدد گوش به پزشک مراجعه کنید تا میزان تأثیر دارو را بررسی کند. یک عفونت شدید یا درماننشده میتواند پردۀ گوش کودک را پاره کند. پارگی پردۀ گوش زیاد اتفاق نمیافتد و بهطور کلی به سرعت التیام مییابد، اما مهم است که در موعدی که پزشک کودک تعیین کرده است، دوباره مراجعه کنید تا مطمئن شوید که عفونت کاملاً برطرف شده و پردۀ گوش کودک شما به خوبی بهبود یافته است. عفونت مکرر گوش ممکن است باعث کاهش شنوایی و زخم شدن گوش شود و در موارد بسیار نادر، عفونت گوش درماننشده منجر به عفونت جمجمه در پشت گوش یا همان ماستوئیدیت یا مننژیت میشود. پس لازم است که با مشاهدۀ علائم عفونت گوش در کودک تان به پزشک مراجعه کنید.
ادامه دارد...
منبع: سایت مادرشو
اگر کودک شما حداقل شش ماهه باشد، پزشک ممکن است توصیه کند که برای کاهش درد ناشی از عفونت به او استامینوفن اطفال بدهید. اگر به نظر میرسد حال کودک بدتر شده یا پس از چند روز بهبود قابل توجهی نیافته است، در تماس دوباره با پزشک یا مراجعه به او تردید نکنید. اگر کودک شما پس از ۴۸ تا ۷۲ ساعت بهتر نشد، پزشک ممکن است بخواهد درمانهای دیگری مثل آنتیبیوتیک را شروع کند. اگر کودک تان با خوردن آنتیبیوتیک هم بهبود نیافت، پزشک ممکن است بخواهد دارو را تغییر دهد یا فرزند شما را برای بار دیگر معاینه کند.
لازم است دورۀ کامل داروی تجویزی را به کودک بدهید و احتمالاً یک یا دو هفته بعد برای معاینۀ مجدد گوش به پزشک مراجعه کنید تا میزان تأثیر دارو را بررسی کند. یک عفونت شدید یا درماننشده میتواند پردۀ گوش کودک را پاره کند. پارگی پردۀ گوش زیاد اتفاق نمیافتد و بهطور کلی به سرعت التیام مییابد، اما مهم است که در موعدی که پزشک کودک تعیین کرده است، دوباره مراجعه کنید تا مطمئن شوید که عفونت کاملاً برطرف شده و پردۀ گوش کودک شما به خوبی بهبود یافته است. عفونت مکرر گوش ممکن است باعث کاهش شنوایی و زخم شدن گوش شود و در موارد بسیار نادر، عفونت گوش درماننشده منجر به عفونت جمجمه در پشت گوش یا همان ماستوئیدیت یا مننژیت میشود. پس لازم است که با مشاهدۀ علائم عفونت گوش در کودک تان به پزشک مراجعه کنید.
ادامه دارد...
منبع: سایت مادرشو