تاثیر تفریح بر کیفیت زندگی سالمندان

سالمندی دورانی است که نیاز به تفریح در آن بیشتر است. 
 

پدران و مادران ما که اکنون سالمند تلقی می شوند، برای تربیت ما بیش تر والد درون خود را تقویت کردند.
 
وظیفه ماست که با عرضه راه حل های مناسب در این زمینه بتوانیم بالغ درون آنها و مخصوصا کودک درونشان را تقویت سازیم.
 
در حالی که سالمندان وقت ازاد زیادی دارند و چنانچه بتوانند قسمتی از زمان خود را به تفریح و سرگرمی اختصاص دهند قطعاً سلامت روانی و جسمی شان تضمین خواهد شد. تفریحات در نظر گرفته شده برای سالمند باید انرژی و نشاط و شادی بیشتری به وی بدهد؛ بدون این که ازار و اذیتی به وی برساند.
 
به عنوان مثال تفریحی مثل بازی شطرنج ممکن است برای سالمندی موثر و برای سالمند دیگری خسته کننده و حتی زیان آور باشد یا اگر به سالمندی که بیماری ریوی یا آرتروز شدید دارد توصیه کنیم هر روز پیاده روی کند، در واقع نه تنها باعث ازار وی شده ایم بلکه امکان دارد سلامت جسمی وی را هم به خطر اندازیم.
 

 
در کشور های توسعه یافته جهان مرکزهای تفریحی برای سالمندان در محله های گوناگون وجود دارد و باتوجه به وضعیت جسمانی سالمند نزدیکترین آنها انتخاب می شود و سالمند در ساعتها و روز هایی از هفته در آن جا حضور می یابد. در کشور ما هم چند مرکز وجود دارد و سعی شده مرکزهای بیشتری دایر شود، ولی تعداد این مرکزها بسیار کم است و نمی تواند جمعیت رو به رشد سالمندی کشور ما را پوشش دهد.
 

تفریحی که برای هر سالمندی توصیه می شود به وضعیت اقتصادی وی هم بستگی دارد. سالمندی دوره ای است که کم تر کسی شاغل است. اکثر سالخوردگان بازنشسته اند و در بازنشستگی هم درامد کاهش می یابد.
 
از یک جهت ، سطح هزینه ها به دلیل ناتوانی های ناشی از بیماری و هزینه های درمانی بالا میرود و از طرف دیگر، ساختار جامعه ما طوری است که والدین هم چنان نقش حمایتگری خود را موقع ازدواج فرزندان و پس از ورود عروس و داماد و نوه ها به زندگی ایفا میکنند و این کار هم مخارج آنها را چند برابر میکند .
 
در یک نظرسنجی از سالمندان پرسیده شد چرا به مرکزهای ورزشی یا مرکزهای تفریحی مراجعه نمی کنند؟ بسیاری از آنها علت اصلی حضور نیافتن در چنین مراکزی را نبود امکانات مالی عنوان کردند؛ بدین ترتیب بهتر است تفریحی برای سالمند در نظر گرفته شود که مناسب با وضعیت اقتصادی وی باشد یا هزینه ها را به حداقل برسانند.

منبع: سایت بیتوته