محمد مهدی خلخالی
حاج سید محمد مهدى بن المرحوم آیتاللَّه آقاى آقا سید فاضل موسوى خلخالى (متوفى سال 1346 ق در تبریز) از علماء محترم معاصر تهران است وى پس از فوت مرحوم والدش در سن چهار سالگى باتفاق والده ماجدهاش از رشت مهاجرت به نجف اشرف نموده و در بیت علم و فضیلت مرحوم عم گرامش آیتاللَّه آقاى آقا سید محمد خلخالى «قده» پرورش یافته و علوم مقدماتى را فراگرفته و سطوح را از محضر مدرسین بزرگ چون مرحوم آیتاللَّه حاج میرزا حسن یزدى و آیتاللَّه حاج شیخ مجتبى لنكرانى فراگرفته و دروس خارج را چندى از محضر استاد بزرگ آیتاللَّه حاج شیخ حسین حلى و مرحوم آیتاللَّه العظمى حاج شید محسن حكیم فراگرفته و سپس از محضر آیتاللَّه العظمى حاج سید ابوالقاسم خوئى فقها و اصولا استفاده نموده و تمحض بدروس ایشان یافته و مورد عنایت مخصوص آیتاللَّه خوئى مد ظله العالى از جهت فراگرفتن دقائق علمى و مبانى رشیقه معظم له قرار گرفته و مدت چهارده سال تمام از سال 1370 ق تا سال 1384 ق از بحثهاى عمومى و خصوصى آن جناب برخوردار شده و در سال مزبور به تهران مسافرت نموده و بنا به تقاضاى جمعى از اهالى تهران در مركز كشور عاصمه جهان تشیع توقف نموده و اقامت ایشان در تهران موجب تاثر عمیق استاد معظم آیتاللَّه خوئى دام ظله گردید و در ضمن نامه تأثرات خود را بمعظم له ابلاغ داشتند زیرا وجود ایشان را در حوزه علمیه نجف اشرف لازم مىدانستند و اكنون در تهران نیز به بحثهاى علمى اشتغال داشته و در مسجد صدریه واقع در خیابان رسام میدان خراسان اشتغال به اقامه نماز جماعت و انجام خدمات دینى دارند.
داراى آثار و تألیفات ارزندهاى بشرح زیر مىباشند.
1- یك دوره حاشیه كفایه در اصول غیر مطبوع.
2- تقریرات درس آیتاللَّه العظمى خوئى در مكاسب.
3- تقریرات دوره كامل اصول معظم له.
4- تقریرات درس طهارت شرح بر عروةالوثقى بنام فقهالشیعه كه دو جلد آن بطبع رسیده و بقیه اجزاء آن آماده طبع است.
5- شرح عروةالوثقى كتاب الحج.
6- رسالهاى در رضاع و تقیه تقریرات آیتاللَّه خوئى.
و اما والد معظم ایشان حضرت آیتاللَّه آقاى آقا سید فاضل موسوى خلخالى از اجله علماء و مشهور بتقوى و از شاگردان مبرز مرحوم آیتاللَّه طباطبائى یزدى و شریعت اصفهانى بودند و در سال 1337 ق پس از نیل بدرجه رفیعه اجتهاد از نجف اشرف به شهرستان رشت عزیمت نموده و مورد علاقه و توجه عموم گیلانیها واقع گردیده و در مسجد معروف حاج سمیع بامامت جماعت و تدریس اشتغال داشتند و پس از چند سال اقامت در رشت اخیراً كسالتى عارض شد و براى معالجه به تهران و سپس براى تغییر هوا به تبریز حركت نموده و در آنجا دار فانى را در سال 1346 ق وداع گفته و مدفن معظم له در شهر تبریز در امامزاده معروف به سید ابراهیم قرار دارد.
و آثارى از فقه و اصول تقریر اساتید بزرگ و یا تألیف خود ایشان غیر مطبوع باقى گذارده است.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
