احمد زیارتی

احمد زیارتى فرزند مرحوم سید محمدصادق زیارتى سمنانى در سال 1280 شمسى در روستاى زیارت از توابع مهدى شهر سمنان به دنیا آمده و دروس ابتدائى و مقدمات را نزد والد ماجدش و نیز پدر همسرش خوانده و بعد عزیمت به تهران نموده و چند سالى مقدمات و ادبیات و سطوح را از اساتید و مدرسین آن سامان در مدرسه سید نصرالدین و مدرسه فخریه (مروى) استفاده كرده و بعد به قم عزیمت نموده و در حوزه علمیه مشغول تكمیل مبانى علمى فقه و اصول شده و از محضر آیات عظام حوزه چون آیت‏اللَّه حاج سید محمدتقى خونسارى و حاج شیخ محمدعلى اراكى و آیت‏اللَّه العظمى حایرى مؤسس یزدى و دیگران استفاده نموده، تا به مدارج علمى اجتهاد رسیده و به تهران آمده و در مدرسه خان مروى یاد شده به تدریس فقه و اصول و غیره مشغول شده تا در سال 1366 قمرى كه به سنگسر (مهدى شهر) برگشته و به خدمات دینى از اقامه جماعت و تبلیغ احكام و ترویج دین و بالاخص مبارزه با فرقه ضاله (بهائیه) پرداخته و مجاهدات طاقت فرسائى نموده و صدمات و لطمات طاقت‏فرسائى متحمل شده و از آشنا و بیگانه مصائبى را به جان خریده و مدتى هم از طرف دولت طاغوتى به تحریك منافقین و فرقه گمراه تبعید به كاشان شده و پس از چندى آزاد و به تهران آمده سپس به محل خود برگشته و به وظائف خویش مشغول گردیده تا در روز بیست و هفتم ذى‏حجه سال 1400 قمرى برابر سال 1359 شمسى در سن هفتاد و هشت سالگى در تهران از دنیا رفته و با تشییع و تجلیل كم‏سابقه‏اى حمل به سنگسر (مهدى شهر) و در حسینیه المهدى (ع) آنجا مدفون گردیده است. آثار و باقیات الصالحات ایشان 1- حسینیه المهدى (مهدى شهر) 2- غسالخانه قریه زیارت 3- تجدید بناء مسجد پامنار مهدى شهر 4- تجدید بناء مسجد صاحب الزمان 5- حمام ولى عصر عجل‏اللَّه فرجه الشریف داراى دو فرزند روحانى مى‏باشند كه به خدمات فرهنگى و علمى و دینى اشتغال دارند. 1- آقاى سید حمید روحانى زیارتى مؤلف كتاب نهضت امام خمینى در دو مجلد بزرگ . 2- حاج سید محمدعلى روحانى زیارتى كه در قم اشتغال به تحصیل و تكمیل مبانى علمى دارند. بیوگرافى آقاى زیارتى به قلم یكى از فرزندان ایشان در سالگرد درگذشت ایشان از درگذشت مجتهد عالیقدر حضرت آیت‏اللَّه آقاى حاج سیداحمد زیارتى یكسال مى‏گذرد. ابر عالمى كه عمر گرانبهاى خود را در خدمت به اسلام، نشر احكام، ترویج دین و هدایت انسانها ارشاد مسلمانها گذراند و از مبارزه با كفر و الحاد، انحراف و گمراهى و سیاهى و تباهى هیچگاه باز نایستاد. آیت‏اللَّه زیارتى در مورخه 1282 در دهكده‏ى زیارت چشم به جهان گشود. تقریبا در سن 20 سالگى براى تحصیل علوم اسلامى راهى حوزه علمیه‏ى قم گردید و از محضر پر ارج علماى عظیم‏الشان عصر خویش چون حضرات آیات عظام حاج شیخ عبدالكریم حائرى یزدى و حاج سید محمدتقى خوانسارى و حاج فاضلى قمى (اعلى اللَّه مقامهم) به كسب فضائل علمى پرداخت و دیرى نپائید كه قوه استنباط و مقام اجتهاد را احراز كرد. در سال 1320 به تهران منتقل و در مدرسه مروى به تشكیل جلسات علمى، اسلامى، برگزارى نماز جماعت و تدریس پرداخت و نیز عهده‏دار تولیت مسجد مروى شد. علیرغم استقبال شایان توجهى كه اهالى تهران به ویژه دانش‏پژوهان مدرسه دارالفنون از جلسات ارزنده ایشان به عمل مى‏آورند طبق دستور صریح قرآن كه اعلام مى‏دارد (فلولا نفر من كل فرقهمنهم طائفه...). در سال 1322 مهدى‏شهر سمنان كه به صورت پایگاه مخوف و مركز مرموزى براى حزب صهیونیستى بهائیت درآمده بود مهاجرت كرده و به یارى شهروندان بى‏پناه خویش كه از هر طرف مورد هجوم دشمنان اسلام و دین‏سازان بین‏المللى قرار گرفته بودند شتافت و یك تنه در برابر راهزنان عقیده و ایمان كه با به راه انداختن بساط بهائیگرى و صوفیگرى مى‏خواستند ریشه اسلام را از بیخ و بن بركنند ایستاد و به روشنگرى پرداخت و چراغ هدایت را فرا راه توده‏هاى مستضعف مسلمان نهاد و دست آنان را گرفته یكى پس از دیگرى به صراط مستقیم رهبرى نمود و از كجروى، كج‏اندیشى و غلطیدن در سراشیبى انحراف و انحطاط جلوگیرى كرد. بدخواهان، كج‏اندیشان، زراندوزان، دین‏سازان و دزدان عقیده و ایمان كه با مبارزه منفى و قاطع آیت‏اللَّه زیارتى بایكوت. ایزوله و منفور شده بودند به توطئه‏چینى دست یازیدند و با همكارى مزدوران دولتى به پرونده سازى واهى علیه ایشان پرداخته نقشه تعقیب و محكومیت ایشان را فراهم ساختند كه منجر به مهاجرت ایشان به تهران در سال 1331 گردید. لیكن از آنجا كه آیت‏اللَّه زیارتى هماره مشمول الطاف خداوندى و عنایات ویژه حضرت ولى عصر امام زمان عجل‏اللَّه تعالى فرجه الشریف قرار داشتند در این برهه حساس توانستند با پشتكار و پایدارى و اتكال بر لایزال این توطئه خائنانه دشمنان اسلام را خنثى سازند و پیروزمندانه و مقضى المرام به مهدى شهر بازگردند و رسالت مقدس خود را در ارشاد توده‏ها و ریشه‏كن ساختن كجرویها و كج‏اندیشى‏ها دنبال كنند و «سنگسر» كفرخیز و فسادانگیز را به «مهدى شهر» اسلام پناه بدل سازند و اهالى محل را هرچه بیشتر از گروه‏هاى كافر پیشه و منحرف دور داشته به اسلام آشنا و اولیاى خدا متوجه كنند و ده‏ها نفر دانشمند در مسائل دینى تربیت نمایند. آقاى زیارتى علاوه بر ارشاد و هدایت توده‏ها به عمران و آبادى شهر نیز اهتمام ویژه‏اى داشتند و با امكانات محدود و با كمك مردم مستضعف و مستمندى كه با دسترنج خود ایشان در مسائل عمرانى یارى مى‏كردند توانستند سه باب حمام، دو مسجد، یك حسینیه، یك غسالخانه، و یك داروخانه تأسیس نمایند و بدین وسیله تا حد امكان وسائل رفاه و آسایش اهالى را فراهم سازند. حزب صهیونیستى بهائیت كه هیچگاه از توطئه و دسیسه علیه اسلام و ایران بازنمى‏ایستد، در سال 1338 با همدستى بعضى از خوانین محل به منظور ضربه زدن به اسلام در مقام تأسیس كانون فساد و جاسوسى به اسم «مشرق الاذكار» در مرتفع‏ترین مكان شهر برآمدند كه با همت مردم مسلمان و غیور شهر درهم كوبیده شد و پس از سالها كشمكش سرانجام در سال 1351 بار دیگر عنایت ویژه حضرت امام مهدى منتظر شامل حالى اهالى گردید و آن مكان حساس در اختیار مسلمانان قرار گرفت كه به اراده آیت‏اللَّه زیارتى ساختمان حسینیه باشكوهى در آن مكان به نام آن حضرت تأسیس شد كه اكنون مركز نشر و تبلیغ اسلام و محل مراسم هفتگى نماز جمعه مى‏باشد. آقاى زیارتى طبق فرامین اسلامى با رژیم ضد اسلامى ایران موضع آشتى‏ناپذیر و استوارى داشت و نه تنها هرگونه مراوده و ارتباط با مقامات دولتى را مردود و محكوم مى‏شمرد بلكه حتى عقد طلاق در محضرهاى دولتى را جایز نمى‏دانست و در طول عمر پر افتخار خویش هرگز با مقامات مزدور رژیم پهلوى ارتباط برقرار نكرد در مراسم رسمى دولتى شركت ننمود و علیرغم فشار همه جانبه‏ى ساواك از دعاگوئى و مدیحه سرائى براى رژیم به شدت خوددارى كرد و دست رد بر سینه‏ى نامحرم زد. این موضع انعطاف‏ناپذیر و سرسختانه آیت‏اللَّه زیارتى در برابر رژیم طاغوت و ضربه‏هاى سنگینى كه بر حزب صهیونیستى بهائیت وارد كرده بود موجب گردید كه بار دیگر توطئه ننگین و خائنانه‏اى علیه ایشان به مرحله‏ى اجرا درآمد و در تاریخ اسفند ماه 1354 بدون محاكمه و اثبات بزه به 2 سال تبعید در كاشان محكوم گردید و بر اثر كسالتى كه در تبعیدگاه دچار شد براى همیشه زمین‏گیر و سرانجام در تاریخ 27 ذیحجه 1399 به رحمت ایزدى پیوست. انا لله و انا الیه راجعون ذیحجه 1400- آبان 59 باقیات الصالحات مرحوم زیارتى در سنگسر مكان مناسب و مرتفعى به نام (قلعه) از قرنها پیش براى مسلمانان محل دعا و خیرات و عزادارى ماه محرم بوده در سال 1310 ش منكرین امام زمان عجل‏اللَّه تعالى فرجه بقصد لطمه به دین مبین اسلام در خفا با نیرنگ و تشبث آنجا را به ثبت رسانیدند و در سال 1338 به عنوان كانون ضد اسلامى مشغول بنائى شدند كه از جانب عموم مسلمین سنگسر منهدم گردید و پس از یكسال كشمكش بالاخره شوراى عالى ثبت پرونده ثبتى قلعه را باطل اعلام نموده و كار به دادگسترى كشید. چون مبارزه دینى محض بود حضرت آیت‏اللَّه العظمى آقاى بروجردى اعلى‏اللَّه مقامه و حضرت آیت‏اللَّه العظمى آقاى حاج سید احمد خوانسارى ادام‏اللَّه عزه و حضرت آیت‏اللَّه آقاى حاج سید احمد زیارتى ادام‏اللَّه عزه در امر آن توجهات مخصوصه فرمودند در مدت 14 سال جریان محاكمات كه دوران اضطراب و درماندگى مؤمنین سنگسر بود جز دعا و استغاثه به درگاه پروردگار و توسل به حضرت ولى عصر عجل‏اللَّه تعالى فرجه كه فریادرسى از شیعیان شیوه آن بزرگوار است راهى نبود پس از سالها تلاش الحمدلله در سال 1351 راى قطعى بر حقانیت مسلمین صادر گردید و قدرت اعجاز حضرت حجه منتظر (فرزند برومند فاتح قلعه خیبر) در تمام مراحل مشهود بوده است پیروان و دوستداران آن حضرت براى بزرگداشت این موهبت عظمى و افتخار بى‏همتا و براى عرض ادب به ساحت مقدس حضرت بقیه‏اللَّه لازم دانستند ساختمان حسینیه مجلل و باشكوه كه جلوه‏گر معجزه نمائى آن حضرت باشد بنا نمایند تا آن نور دیده اهل ایمان به آستان تابناك جد گرامى خود حضرت سیدالشهداء علیه‏السلام اهداء نماید امید است این خدمت ناچیز قبول حضرتشان باشد و به یادگار معجزه امام زمان براى قرون و اعصار بماند. و سنگسر به نام نامى حضرت مهدى منتظر (ارواحنا فداه) مهدى شهر نامیده شود. «ان‏شاءاللَّه تعالى». خاطره نگارنده (از مهدى‏شهر) نگارنده گوید: در ماه رمضان 1367 قمرى براى تبلیغ به شهمیرزاد واقع در یك فرسخى (6 كیلومترى) مهدى‏شهر كه در آن وقت معروف به سنگسر بود رفته بودم و در آن موقع هشتاد درصد (80 درصد) مردم آنجا منحرف و پیروى مرام سخیف و كثیف باب و بهاء بودند و در شهمیرزاد هم چندین خانواده از آنان بودند پس همه روز بر علیه آنان سخنرانى كرده و بدعتها و انحرافات آنان را فاش نموده و تبلیغ مى‏نمودم و آنها ناچار مبلغى براى مناظره با من از محفل خود خواستند و وى كه مرد سالخورده‏اى بود و مى‏گفت كرارا به حیفا وعكا رفته‏ام بحمداللَّه و فضله در یك مجلس مباحثه و مناظره محكوم شده و عده‏اى ازآنها برگشته و یا در مرامشان متزلزل شدند و پس از ماه رمضان كه عازم مراجعت گردیدم و عده‏اى بسیار براى مشایعتم آمدند و چون از شهمیرزاد خارج و به سنگسر (مهدى شهر) رسیدم جماعتى به استقبال آمده و مرا به گرمى از ماشین پیاده نموده و به منزلى بردند و مى‏گفتند شما یك ماه در شهمیرزاد افاضه نموده یك شب هم به ما مى‏رسد. پس از ورود به منزل آنان و وضع آنجا و قیافه آنها ناگهان ملهم شدم كه شاید اینها بهائى و منحرف از اسلام باشند و نقشه‏اى براى كشتن من داشته باشند وحشت عجیبى به من دست داد تفال به قرآن مجید زدم تا مطلب برایم روشن گردد پس چون قرآن را گشودم این آیه آمد «ان الملاء یأتمرون بك لیقتولك» به تحقیق كه این گروه نسبت به تو سوء قصد دارند و نقشه مى‏كشند كه تو را بكشند. پس فورا از آن محفل بیرون آمده و فرار را برقرار اختیار نموده و خود را به خدا و حضرت ولى‏اللَّه اعظم روحى و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء سپرده و به راه آهن سمنان آمده و با وسیله قطار به مشهد رسانیدم و از حضرت رضا علیه الصلوه والسلام تشرف مكه را خواستم پس من حیث لا یحتسب موفق و مشرف در مراجعت به ایران پایم كه در اثر درد كوتاه و مرحوم دكتر علوى كه طبیب معالجم بود و مى‏گفت پایت باید عمل جراحى شود چون استخوان پاى سیاه و 70 درصد حتما از ساق بریده و یا سى درصد كوتاه خواهد شد در اثر توسل به باب الحوائج الى اللَّه حضرت موسى ابن جعفر علیهماالسلام شفا یافت. و داستان سنگسر هم قبل از آمدن مرحوم آیت‏اللَّه زیارتى بسنگسر (مهدى‏شهر) بوده است و الحمدلله على العافیه و التوفیق.

احمد زیارتی

تازه های مشاهیر

بیشترین بازدید هفته