اسماعیل ابطحی
سید اسماعیل ابطحى ملقب به حجت فرزند ابراهیم، به سال 1339 خورشیدى در تهران متولد شد. وى ابتدا وارد خدمت نظام (شهربانى) شد ولى چون از همان ابتداى كودكى به موسیقى و حرفه سازگرى علاقمند شده بود براى فراگیرى ساختن سهتار، نزد هنرمندانى مثل: امیرعطایى و مرادى رفت و فن سازسازى را از ایشان آموخت.
پس از چندى نزد استاد حسین مسعود رفت و مدت سه سال در خدمت استاد كار كرد و به تكمیل آموختههاى خویش پرداخت. سپس با تأسیس كارگاه براى خود، مستقلا شروع به ساخت سهتار نمود كه در این راستا، با بهرهگیرى از الگوى كاسههاى ساز مرحوم عشقى و ارائه متدهاى جدید و راهنمایى تعدادى از اساتید فن بر كیفیت روزافزون سازهاى خود همت گمارد.
وى براى اینكه بتواند روى صدا و كیفیت سازهاى ساخته شده خود تسلط داشته باشد و صاحب نظر باشد، مدتها افتخار شاگردى استادان: احمد عبادى و على تجویدى را دارا بود كه تاكنون كمك فراوانى به وى در رفع نواقص ساز به وى كرده است. و راهنمایىهایى كه استاد حسین مسعود به ایشان در این باره نمود، موجب بهبودى و پیشرفت كار وى گردیده است.
سید اسماعیل ابطحى، با هدف تولید مرغوب و كیفیت مطلوب و همچنین ارائه سازى در خور شأن اقتصادى جامعه هنرجو، كوشیده است با توجه به بازار كاذب قیمتها از این طریق خدمتى به سایر هنرمندان اهل فن و نوآموزان و اقشار متوسط و كم درآمد و علاقمند به نواختن سهتار بنماید تا از این راه بتواند در احیاى موسیقى سنتى این مرز و بوم گامى هرچند ناچیز برداشته باشد.
سید اسماعیل ابطحى، در كارگاه خود، از همكارى بىدریغ و همه جانبه برادر خویش سید احمد ابطحى كه ایشان صنعتگرى خوب و بااستعداد نیز مىباشد بهرهور بوده است.
در سالهاى اخیر كه دوستداران و علاقمندان موسیقى سنتى ایران به فراگیرى این هنر روى آوردهاند، موجب گردیده كه عدهیى سودجو، قیمتهاى بىحساب و ناعادلانهیى بابت سازهاى سنتى از هنرجویان موسیقى دریافت دارند كه این امر اجحافى بزرگ به این گروه مىباشد به همین دلیل در كیهان چهارشنبه نوزدهم مهرماه 1368، سید اسماعیل ابطحى طى مصاحبهیى با خبرنگاران این روزنامه گفت:
«بعد از انقلاب به علت اهمیتى كه سازهاى سنتى یافت، علاوه بر كیفیت ساز، شكل شكیل آن هم سخت مورد توجه قرار گرفت. امروزه اصولا هر سازى كه ساخته مىشود تا توسط یك نوازنده كهنهكار نواخته نشود، قابلیت و مرغوبیت آن را نمىتوان مشخص كرد. بنابراین مىتوان گفت اجحاف تنها به نوازنده مبتدى مىشود و یك نوازنده باتجربه هرگز مورد اجحاف قرار نمىگیرد و و از طرفى بعضى از مواد براى ما خیلى گران تمام میشود. لاك كیلویى 40 هزار ریال، چسب مرغوب كیلویى 15 هزار ریال، سیم سفید كیلویى 70 هزار ریال سیم سل كیلویى 90 هزار ریال و... (قیمتها بر حسب سال 1368 میباشد)، در نتیجه قیمت تمام شده ساز نیز گران تمام مىشود، مثلا سنتور چوب گردویى با 12 خرك تا 9 هزار تومان. سنتور 12 خركى با چوب جنگلى 4 تا 5 هزار تومان، سهتار با چوب مرغوب 5 هزار تومان و... ولى این سازها وقتى وارد بازار مىشوند به قیمتهاى سرسامآورى عرضه مىشوند، مثلا سنتور با مهر استادان سرشناس، گاه تا 65 هزار تومان و سهتار 9 تا 12 هزار تومان خرید و فروش مىشود كه این امر بیشتر به تولید اندك سازهاى مرغوب مربوط مىشود».
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
