فاطمه بنت اقرع

خلاصه : فاطمه دختر حسين علي بن عطارمعروف به بنت اقرع بود . اين خطاط در فرهنگ اسلامي به چند سبك جايگاهي نمايان دارد . اولا درتاريخ فرهنگ اسلامي وي نخستين زن خوشنويس ايراني است كه نامش ثبت شده ،‌ثانيا وجود اين گونه زن هاي خوشخط و فاضله گواه برآن است كه زنان آن عصر دررديف مردان ، براي گسترش معرفت و جهان بيني اسلامي و انتقال اين جهان بينيو زيبا شناسي به نسل هاي تعدي خدمت شاياني كرده اند. گروه : هنر رشته : خوشنويسي والدين و انساب : پدر فاطمه بنت اقرع از اشخاص فاضل و دانش دوست و به زمان خود بود و چنانكه آورده اند با علما و ادبا بغداد حشر و نشر داشته است. اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : درباره زندگي و فعاليت فاطمه بنت اقرع حسين بن علي عطار ، معروف به بنت اقرع ،اطلاعات كمي دردست داريم ،‌درميان مورخين و نويسندگاني كه راجع به بنت اقرع مطلبي نوشته اند، اطلاعات ياقوت حموي و ذهبي از اهميت بخصوصي برخوردار است . خانواده فاطمه ازطبقه متوسط جامعه بغداد بوده و گذشتگانش دكان دار بوده اند و اغلب به كسب عطاري اشتغال داشتند، همين مسئله باعث شد كه او بنت اقرع خطاب نمايند و به اين علت اورا بنت اقرع گفته اند. استادان و مربيان : فاطمه بنت اقرع يكي از پيروان مشهور ابن بواب بود . زمان و علت فوت : فاطمه بنت اقرع درروز چهار شنبه 21محرم سال 480 هجري دربغداد فوت كرد . مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : طبق نوشته هاي مورخان ،‌بعد از آنكه فاطمه بنت اقرع پيمان نامه متاركه جنگ ميان دولت عباسي و روم را نوشت درديوان خليفه و ميان خوشنويسان و اهل علم و ادب ، اعتبار و ارزش بلندي يافت. ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : فاطمه بنت اقرع ،‌اما الفضل ، نويسنده و كاتب معروفي بود . مردم خط اورا نيكو مي دانستند و به خاطر زيبايي خط اش بسيار اورا دوست مي داشتند. فاطمه همان زني است كه براي نوشتن نامه صلح به امپراطوري روم از جانب خليفه دعوت شده و نامه او ضرب المثل است .