کارگردان: فلوریان هنکل فون دونرسمارک تهیه‌کننده: گراهام کینگ تیم هدینگتون راجر بیرنبام گری باربر جناتان گلیکمن نویسنده: فلوریان هنکل فون دونرسمارک کریستوفر مکوایری جولیان فلوز بازیگران: جانی دپ، آنجلینا جولی... منتقد: ساسان گلفر «زندگی دیگران» توقعتان را از فلوریان هنکل فن دونرسمارک، به عنوان سازنده یکی از شاهکارهای دهه اول قرن بیست و یکم، بسیار بالا برده است. به این توقع، انتظار تماشای جانی دپ را که از او حتی یک فیلم بد هم در یاد ندارید، در نقشی هم اندازه کری گرانت «شمال از شمال غربی» را بیفزایید، آن هم مقابل آنجلینا جولی که تاکنون توانسته توازن خود را میان آثار اکشن تجاری و درام های هنری حفظ کند و حالا فیلمنامه نویسان آثاری همچون «مطنونین همیشگی» و «گاسفورد پارک» نقشی همپای اوا مری سینت و گریس کلی هیچکاک و ادری هپبرن «معما»ی استنلی دانن را به او داده اند و نام بازیگرانی نظیر پل بتانی، تیموتی دالتن و استیو برکوف در نقش های مکمل و منفی و لوکیشن های چشمنواز اروپا، مخصوصاً ونیز آفتابی و آبراهه های زیبایش هم در میان است. دیگر چه می خواهید؟ اما فیلم را که می بینید، احساس می کنید که همه آبهای زمستان های سرد ونیز را بر سرتان ریخته اند. سرمای اصلی از فقدان کشش ذاتی میان دپ و جولی در نقش های مقابل یک کمدی رمانتیک ناشی می شود که هرکدام به عنوان ستاره می خواهند ساز خود را بزنند و بعد، عدم پرداخت کافی موقعیت های کمدی، فقدان ضرورت دراماتیک بسیاری از موقعیت ها، نامحتمل و تصادفی بودن برخی از آنها و متقاعد کننده نبودن پیرنگ داستان، مخصوصاً رودست خوردن نهایی تماشاگر که بیشتر تقلب فیلمساز به نظر می رسد. پلیس بین الملل در تعقیب الیز (جولی) است که می داند با آلکساندر، تبهکاری که چهره اش برای پلیس نامشخص است، ارتباط دارد. الیز به توصیه آلکساندر که طی نامه ای از او خواسته برای سردرگم کردن پلیس به انتخاب خود با یکی از مسافران قطار به مقصد ونیز همصحبت شود، فرانک (دپ) معلم ریاضیات را به عنوان «مرد عوضی» انتخاب می کند و اجیر شده های یک تبهکار گردن کلفت که چند صد میلیون دلار از پولش را بالا کشیده اند، برای کشتن آنها سر می رسند. راستی چه می شد اگر الیز در میان آن همه مردان داخل قطار که فقط منتظر یک لب تر کردن او بودند، فرانک دلمرده و نچسب را انتخاب نمی کرد؟ منبع: کافه نقد

توریست

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته