Macbeth (مکبث)

چهارشنبه، 20 خرداد 1394
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
Macbeth (مکبث)
کارگردان : Justin Kurzel نویسندگان : Jacob Koskoff, Michael Lesslie بازیگران : Michael Fassbender, Marion Cotillard, David Thewlis خلاصه داستان : داستان اینکه چگونه یک اشراف زاده ی سلحشور، با تحریک همسر دلسنگ و جاه طلبش، مرتکب قتل پادشاه می شود ، و سپس همسرش به یک اغتشاش روحی و ناامیدی دچار می شود، در حالی که مکبث شیطان مآبانه، جایگاه قدرتش را با ارتکاب چندین قتل تثبیت می کند. این یک صحنه ی تئاتر سنتی مکبث نیست که در یک فضای درونی دکوربندی شده اجرا شود بلکه همچون یک دشت گسترده ی اسکاتلندی به نظرمی آید ، مثل «سرزمین میانه» پیتر جکسون. فیلم هرگز به طور کامل از میدان نبرد خارج نمی شود ("سلامتی" با "میدان نبرد" جایگزین شده در یک از ویرایش های نهایی ) که هوای بالای آن در نهایت به رنگ قرمز خون در می آید و از غبار جنگ ، مه می گیرد ؛ شاید جایی دورافتاده در اسکاتلند . نقش زیرکانه ی دربان (در نمایشنامه شکسپیر) کاملا حذف شده : این یک مکبث جداً جنایی است ، با لحظه هایی فریبنده و نگاهی تیزبینانه و زیرکانه . در حالی که غالبا ، با ریتمی یکنواخت پیش می رود . نبردهایی آهسته شده ، خونهای فوران کننده ، و غرشهای شروع جنگ ، احتمالا تحت تاثیر «سریر خون/Throne of Blood» کوروساوا بوده . بعضی لهجه ها، اسکاتلندی اند از دهان ستاره های ایرلندی ، فرانسوی و انگلیسی. ولی صداهای اسکاتلندی اصیل، که از دهان بعضی کاراکترهای کوتاه نقش در می آید، مانند بعضی اصوات مستند های رئالیستی از یک فیلم دیگر. مایکل فاسبندر ، ماریون کوتیار در نقش مکبث و لیدی مکبث، یک تیم دونفره ی رویایی هستند، بازیگرانی اند با موج کاریزماتیک، شاید کاریزمایی بیشتر از آنچه بشود در تارو پود فیلم جذب کرد. مثل همیشه، کوتیار می تواند حجم زیادی از احساسات را در چهره اش انتقال دهد بدون گفتن یک کلمه. فاسبندر، البته به خوبی کوتیار نتوانسته آسیب پذیری درون گرایانه و پرسش از خویشتن را اجرا کند، ولی با مردانگی بارزی، طغیان خشم و روانپریشی متکبرانه ی مکبث را به نمایش می گذارد. وقتی جادوگر را مرخص می کند :"آلوده باد هوایی که آنها بر آن سوارند / و سردرگم باد کسانی که به آنها اعتماد می کنند" با نعره ای خشماگین این جمله را بلند فریاد می زند. پدی کانسیداین در نقش مراقب اخمو ، بانکو است . دیوید تولیس در نقش دونچان ، شاهِ قربانی ، خوش خلقانه بر ملت حکمرانی می کند. فیلم ، گاهی روی دربار ، و گاهی روی کلیسای جامع وسیعی از اعصار گذشته تمرکز می کند. منبع : نقد فارسی /987/


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.