موارد بیشتر برای شما
Chernobyl Diaries (خاطرات چرنوبیل)
کارگردان : Bradley Parker
بازیگران: Jesse McCartney, Jonathan Sadowski ,Olivia Dudley
یلم «خاطرات چرنوبیل/ Chernobyl Diaries» ماجرای گروهی گردشگر بیست و چند ساله را روایت می کند که هنگام بازدید از شهر متروک پریپیات در اوکراین - محل سابق اسکان کارگران راکتور هسته ای چرنوبیل که در حال حاضر متروکه است - با موجودات خبیس و وحشتناکی روبرو می شوند. عده ای از کسانی که فیلم را دیده اند فرضیه ی اصلی آن را بهره برداری ناخوشایندی از یک واقعه ی دردناک حقیقی می دانند. اما مدت هاست که سینمای وحشت از همین وقایع دردناک حقیقی تغذیه می کند. فیلم های این ژانر اغلب بازتابی از ترس ناخودآگاه انسان و اضطراب او هستند. از نمونه های اولیه ی این ژانر میتوان از فیلم «Godzilla» یاد کرد که به فاصله ی کمتر از یک دهه بعد از بمباران هسته ای هیروشیما و ناگاساکی ساخته شد و هیولای وحشتناکی را نشان می داد که حیات ژاپن را تهدید می کند، و به عنوان نمونه ای امروزی تر که 54 سال بعد ساخته شد میتوان به فیلم «Cloverfield» اشاره کرد که ماجرای حمله ی یک هیولای غول آسا به نیویورک را روایت می کند و در ترسیم وضعیت شهر از جلوه های بصری یادآور واقعه ی یازده سپتامبر بهره می جوید.
مشکل «خاطرات چرنوبیل» توهین آمیز بودن نیست، بلکه ابلهانه بودن آن است. ما با فیلم متوسط و کم هزینه ای روبروئیم که تمرکز اصلی آن روی به کشتن دادن عده ای جوان خوش قیافه و احمق است، و اینکار آنقدر کند صورت می گیرد که 90 دقیقه طول زمان فیلم پر شود. بردلی پارکر کارگردان فیلم در روند ساخت فیلم های « Let Me In»، مجموعه فیلم های «Paranormal Activity » و مجموعه ی تلویزیونی «The River» محصول شبکه ی ABC مسئولیت اجرای جلوه های ویژه را برعهده داشته است. اگر از صحنه ی معرفی و یک کلیپ ویدئویی که روی حافظه ی یک دوربین پیدا شده و نشان می دهد چه بلایی بر سر دو نفر از شخصیت های داستان آمده صرفنظر کنیم، این فیلم جزو ژانر فرعی ابداعی اورن پلی (نویسنده ی فیلمنامه ی این فیلم و مجموعه فیلم های «Paranormal Activity ») یعنی «روایت از طریق تصاویر به دست آمده» طبقه بندی کرد. هر چند که بهتر بود سازندگان فیلم همین موضوع را بهانه کنند و نحوه ی تصویربرداری فیلم را توجیه کنند. تصاویر فیلم با لرزش زیاد و ناموزون ضبط شده اند و انگار قصد داشته اند این حس را به بیننده القا کنند که شخص پشت دوربین خود وحشت زده بوده، اما به نظر می رسد دلیل اصلی این بوده که چهره ی شخصیت های بد داستان در هر شرایطی مبهم و نامشخص باشد.
تا جایی که می فهمیم این هیولاها موجوداتی هستند که در اثر تشعشات هسته ای دچار جهش ژنتیکی شده اند و همان بهتر که هیچ جای فیلم تصویر دقیقی از آنها نشانمان داده نمی شود. آنها در تاریکی کمین می کنند و در راهروها و در پرتو نور چراغ قوه شمایلی از قامت آنها می بینیم و آنقدر چندش آور هستند که لایق چنین لوکیشن نابی باشند که بدون شک برجسته ترین ویژگی فیلم به شمار می رود. تصویری که فیلم از شهر پریپیات ارائه می دهد ترکیبی ست از شهرک های صنعتی و ساختمان های بلند و سیمانی که به سبک معماری بروتالیسم ساخته شده اند و با بقایای تخلیه ی ناگهانی شهر توسط ساکنین سابق آن در کنار سگ های ولگردی که در خیابان ها پرسه می زنند، حالتی شبح مانند پیدا کرده است.
راهنمای تور یوری (با بازی Dimitri Diatchenko) خطاب به سایر گردشگران می گوید: "طبیعت خودش مسکن مشروع خود را مرمت کرده. اما به جز ساختمانی که در آتش سوخته و روی آن پوشانده شده اثری از بازسازی در منطقه دیده نمی شود.
ه عبارت دیگر آنها همان شخصیت های قابل معاوضه و بی منطقی هستند که همیشه در فیلم های ترسناک حضور دارند و فیلم «Cabin in the Woods» با هوشمندی تمام آنها را دست می اندازد و مسخره می کند. با وجود منحصر به فرد بودن موقعیت مکانی «خاطرات چرنوبیل»، این فیلم هم در اصل یکی دیگر از همان فیلم های ترسناک همیشگی ست که برای حفظ حس ترس و تنش تا انتهای فیلم تنها به رفتار احمقانه ی شخصیت ها و ترساندن از طریق غافلگیری های لحظه ای تکیه می کند.
تنها ویژگی باارزش گردشگران آمریکایی فیلم این است که طبق معمول اکثر فیلم های ترسناک، با عده ای آمریکایی مزخرف و بی شخصیت روبرو نیستیم. فیلم در بعضی از صحنه ها آنها را حق به جانب و گستاخ نمایش می دهد اما آن حالت سوءظن وحشتزده ای که خوراک اولیه فیلم هایی مانند «Hostel» و « Turistas» را فراهم کرد خبری نیست، همان حسی که انگار اهالی سایر کشورهای دنیا همگی مخفیانه نقشه دارند ما آمریکایی ها را به قتل برسانند.
در نهایت اینکه تنها نکته ی احساسی که «خاطرات چرنوبیل» در انتقال آن موفق عمل می کند، موضوع سخت کوشی ست! ماجرای فیلم در اروپای شرقی می گذرد، اما نه به این دلیل که فیلم قصد دارد نکته ی مهمی را درباره ی آن منطقه و یا فاجعه ی دردناکی که به عنوان تکیه گاه اولیه ی داستان به کار برده شده بازگو کند، بلکه تنها به این دلیل که ساخت فیلم در اروپای شرقی از نظر اقتصادی بسیار به صرفه تر است!
منبع: نقد فارسی
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
