کارگردان : Guy Ritchie بازیگران : Robert Downey Jr....Sherlock Holmes Jude Law...Dr. John Watson Noomi Rapace ...Madam Simza Heron Rachel McAdams...Irene Adler در سال 2009 زمانی که فیلم « آواتار » در حال یکه تازی در گیشه ها بود، فیلمی به اکران درآمد که براساس کتاب معروف « شرلوک هولمز » ساخ1ته شده بود. همگان انتظار داشتند تا هولمزِ خونسرد اینبار هم با استفاده از هوش بسیار بالای خودش، توطئه دشمنان را خنثی کرده و آنها را به دست قانون بسپارد. اما « شرلوک هولمزِ » به اکران درآمده هیچ شباهتی به کاراگاه خونسردِ سابق نداشت و بیشتر شبیه به جنگجویی خستگی ناپذیر بود تا یک کاراگاه!. این تغییر خصوصیت هولمز ( که بارِ کمدی هم به آن اضافه شده بود ) هرچند که تا حدود زیادی غیرمنتظره بود اما در نهایت به دل تماشاگران سینما نشست و « شرلوک هولمز » توانست در سرتاسر جهان به بیش از 500 میلیون دلار فروش دست پیدا کند و راه را برای عرضه قسمتهای جدید نیز هموار کند.حالا « گای ریچی » بعد از گذشت حدوداً 3 سال ( چیزی به آغاز سال نو میلادی باقی نمانده است! ) ادامه فیلم « شرلوک هولمز » را با عنوان « بازی سایه ها » روانه سینماها کرده که انتظار می رود با فروش چشمگیری روبرو شود. شرلوک هولمز ( رابرت دونی جونیور ) و دستیار وفادارش دکتر واتسون ( جود لاو ) این روزها با آسایش و آسودگی خاطر زندگی می کنند و گویا خبری از جرم و جنایت نیست. اما با قتل یک شاهزاده اتریشی، مشکلات تازه شرلوک هولمز آغاز می شود. هولمز بعد از پیگیری جریان این قتل، متوجه می شود که ارتباطی میان قتل شاهزاده اتریشی و گروهی آشوب گر در انگلستان وجود دارد؛ گروهی که به نظر می رسد با ایجاد هرج و مرج در کشور قصد دارند تا ثبات سیاسی را برهم بزنند. اما هولمز با هوش و ذکاوتی که دارد، متوجه می شود پشتِ این گروه آشوبگر، شخصی به نام پروفسور موریارتی ( جرد هریس ) قرار دارد که قصد دارد با ایجاد اختلاف میان دولتها، از آب گل آلود ماهی گرفته و تجارت مهمات برای خود به راه بیندازد!. هولمز برای جلوگیری از این اتفاق نزد یک فال گیر به نام سیم2 ( نومی راپیس ) می رود که بطور ناخواسته در جریان قتل شاهزاده اتریشی دخالت داشته و... در « بازی سایه » ، « گای ریچی » از دو فیلمنامه نویس نسبتاً تازه کار به نامهای « میشل و کیران مولرونی » استفاده کرده است به همین جهت ما شاهد تغییراتی در پیکره فیلمنامه « شرلوک هولمز » هستیم. یکی از تغییراتی که متوجه فیلم شده این است که نویسندگان جدید برخلاف نویسندگان قبلی، ترجیح داده اند تا عناصر کلاسیک سری داستانهای « شرلوک هولمز » را در « بازی سایه » وارد کنند تا شاید با اینکار، این کاراگاهِ عصبانی کمی به اصلیت خودش بازگردد!. یکی از این تغییرات، قرار دادن شخصیت پروفسور موریارتی به عنوان شخصیت بد داستان است که برای خوانندگان کتاب « شرلوک هولمز » ، یادآوری خاطرات زیادی است. این شخصیت در سری داستانهای « شرلوک هولمز » از طرف خودِ هولمز با عنوان " ناپلئونِ جنایت " معرفی شده است و یکی از دشمنان سرسخت هولمز به حساب می آید. البته فیلمنامه نویسان سعی نکرده اند تا پروفسور موریارتی را با همان سبک و سیاق ادبی اش به فیلم تبدیل کنند، بلکه آن را به گونه ایی در داستان گنجانده اند که هم تراز با شرلوک هولمز عجیب و غریب داستان باشد!. به نظرم حضورِ این شخصیت در « بازی سایه » قابل تقدیر است چراکه شاید بسیاری از تماشاگران به واسطه تماشای او در در این فیلم ، به سراغ پروفسور موریارتی اصلی بروند که در هر حال، یکی از بهترین شخصیت های خلق شده در دنیای ادبیات است. بعضی از تکه کلامهای شرلوک هولمز نظیر " من اینو فراموش کرده بودم " یا " چرا خودم ندیده بودم " نیز در « بازی سایه ها » از زبان شرلوک هولمز خارج می شود که تداعی کننده خاطرات بسیاری برای خوانندگان کتاب می باشد، اما فرقش با داستان اصلی در این است که این دیالوگ ها درست در موقعی بر زبان جاری می شود که هولمز در حال نبرد است!. این اشارات ادبی اگرچه3به هیچ عنوان به منبع اصلی اش وفادار نیست اما همینکه آنها را در قالب طنز در تصویر می بینیم، خودش کلی هیجان ایجاد می کند!. یکی از موارد که در قسمت قبل بسیار در مورد آن صحبت شد و تماشاگران هم از آن استقبال کردند، صحنه های اکشنی بود که با رهبری درست « گاری ریچی » به بدنه فیلم منتقل شده بود. در قسمت جدید نیز « گای ریچی » با آگاهی از این موضوع، بر تعداد صحنه های اکشن فیلمش افزوده است که در آن همه چیز از انفجار گرفته تا مبارزات تن به تن به چشم می خورد!. در واقع اگر در قسمت قبلی، شرلوک هولمز کمی در انجام امور رزمی با مخاطبش تعارف داشت، در « بازی سایه ها » دیگر او علناً دست از تفکر و تحقیق کشیده و ترجیح می دهد با کمی اکشن، سر و ته قضیه را جمع بیاورد!. شاید در وهله اول این افزایش اکشن موجب رضایت مخاطبان فیلم شود اما باید بگویم که این صحنه های اکشن بعد از مدتی باعث خستگی تماشاگر می شود بطوریکه بعضاً احساس می کنیم در حال تماشای یک اکشن محض هستیم!. البته صحنه های اکشن فیلم به خودی خود هیچ مشکلی ندارند، ( « گاری ریچی » در این قسمت هم با استفاده از روش معمول خودش یعنی " پریدن به اطراف در هنگام صحنه آهسته " و " نگه داشتن تصاویر درلحظاتی " استفاده کرده است ) این صحنه ها با دقت و وسواس کامل ساخته شده اند و در آنها بارِ طنز هم به کار رفته است اما نکته ی منفی درباره آنها این است که تعداد آنها بیش از نامِ « شرلوک هولمز » است. ما برگ برنده فیلم بدون شک بازی تحسین برانگیز « رابرت دونی جونیور » است. « دونی جونیور » از آن دسته بازیگرانی است که به راحتی می تواند کمدی و درام را با هم در یک فیلم به نمایش بگذارد و نتیجه اش 4هم معمولاً عالی است. « دونی جونیور » به مانند « شرلوک هولمزِ » قبلی، در این فیلم انواع و اقسام شوخی ها را با شخصیت هولمز انجام می دهد و کسی هم تابحال پیدا نشده که از بازی « دونی جونیور » ناراضی بوده باشد!؛ « دونی جونیور » در « بازی سایه ها » کماکان بهترین است. بازیگران دیگر هم به درستی در جایگاه خود قرار گرفته اند، « جود لاو » در نقش دکتر واتسون ، هنوز هم جذاب و دیدنی است. در کل بسیاری از بازیگرانِ انگلیسی علاقه مند هستند تا برای یکبار هم که شده در نقش این شخصیت مخوف حضور پیدا کنند ( حتی « لارنس اولیور » هم یکبار در این نقش بازی کرده! ) که اینبار این افتخار نصیب « جرد هریس » شده و خوشبختانه به خوبی هم از پسِ آن برآمده است. اما باید اعتراف کرد که علی رغم حضور موثر شخصیت های متعدد در این فیلم،« بازی سایه ها » فیلم دو نفره « دونی جونیور » و « جود لاو » است!. « شرلوک هولمز : بازی سایه ها » دنباله ایی موفق به حساب می آید که به راحتی می تواند طرفداران قسمت اول را راضی کند. شما در این قسمت می توانید اکشن بیشتر، طنز بیشتر و از همه مهمتر یک داستان منسجم تر از قسمت اول را ببینید؛ به نظرتان همین ها کافی نیست تا به سراغ « شرلوک هولمز : بازی سایه ها » بروید!؟ منبع: مووی مگ

نقد فیلم شرلوک هولمز : بازی سایه ها - Sherlock Holmes: A Game of Shadows

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته