به گزارش راسخون به نقل از باشگاه خبرنگاران، سر‌های شهدا را در صندوق‌ها نهادند و با نزدیک شدن به شهر‌ها قرار بود بر نیزه افراشته کنند تا قدرت و پیروزی خود را نشان بدهند و ترس و دلهره بیافرینند و راه را بر خیزش‌ها و حرکت‌های انقلابی سد کنند. این اتفاق در روز پانزدهم محرم و پیش از حرکت کاروان اسیران به سمت شام، رخ داد.
بنابراین گزارش، فرماندهان و حاملان سر‌های شهدا عبارت بودند از زحر‌بن‌قیس جعفی، ابو بردة‌بن‌عوف ازدی، طارق‌بن‌ابی‌ظبیان‌ازدی، مخفَر‌بن‌ثعلبه، شمر‌بن‌ذی‌الجوشن و گروهی از اهل کوفه. برخی همراهی عمر‌بن‌سعد را نیز نوشته‌اند.
شایان ذکر است گزارش‌هایی مبنی بر زیارت سر اباعبدالله (ع) و سایر شهیدان توسط پیامبر (ص) و دیگر انبیا و آمدن فرشتگان به محضر پیامبر (ص) و تقاضای مجازات حاملان سر وجود دارد. یکی از این روایات، نزول عذاب و خاکستر شدن بدن ۵۰ حامل سر است.
گفتنی است حاملان سر‌ها هر چند مأموریت داشتند از شهر‌های بین راه بگذرند و برای قدرت‌نمایی و ارعاب و وارونه نشان دادن حقیقت، در آن شهر‌ها تبلیغ کنند و سر‌ها را بر نیزه افراشته کنند، اما ترس از درگیری و شورش قبایل عرب باعث می‌شد که گاه از بی‌راهه‌ها حرکت کنند، به همین سبب مسیر طولانی‌تر و گاه با بی‌نظمی مواجه می‌شد.
منابع:
۱. تذکرة‌الخواص
۲. الارشاد
۳. العقدالفرید
۴. البدایه و النّهایه
۵. الفتوح
۶. تاریخ طبری
۷. العبرات
۸. تاریخ مدینه دمشق
۹. انساب‌الاشراف
۱۰. بحارالانوار
۱۱. لهوف
۱۲. المنتخب
۱۳. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)
/117/
