یدالله صمدی کارگردان سینما و تلویزیون که برای پیوند کبد در بیمارستان بستری شده بود در سن ۶۶ سالگی در گذشت.
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یدالله صمدی کارگردان سینما و تلویزیون متولد سال ۱۳۳۱ در شهر مراغه بود.
این کارگردان فعالیت سینمایی خود را با فیلم «تختخواب سه نفره» از دستیار کارگردانی نصرت کریمی در سال ۱۳۵۱ آغاز کرد و در سال ۱۳۶۳ اولین فیلم خود «مردی که زیاد می‌دانست» را ساخت و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر شد.
یکی از مهم‌ترین مولفه‌های آثار یدالله صمدی توجه به فرهنگ بومی آذری و استفاده از داستان‌های اصیل این سرزمین است که حاصل آن را می‌توان در فیلم‌های «اتوبوس» ، «ساوالان» ، «دمرل» و «سارای» مشاهده کرد.
در این میان فیلم «اتوبوس» به عنوان یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های آن دوره نیز شناخته می‌شود. اما عرصه فعالیت صمدی تنها در این بازه محدود نمی‌شود. فیلم«ایستگاه» بی تردید یکی از بهترین فیلم های سینمای پس از انقلاب است و این فیلم به همراه فیلم نقطه ضعف اعلامی یکی از جریان‌سازان این ژانر در سینمای ایران بوده‌اند. «ایستگاه» علی‌رغم نادیده گرفته شدن از سوی داوران در جشنواره فجر به عنوان فیلم منتخب منتقدان و نویسندگان سینمایی در سال ۶۳ برگزیده شد.
صمدی در ادامه فعالیت‌های خویش دوباره به ژانر کمدی شهری بازگشت و آثاری چون «آپارتمان شماره ۱۳» ، «دو نفر و نصفی»و «معجزه خنده» را خلق کرد. فیلم «آپارتمان شماره ۱۳»، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه را در سال ۶۹ از جشنواره فجر کسب کرد. وی در دهه ۸۰ نیز آثاری چون« بانوی من »و «شهرآشوب» را کارگردانی کرد.
وی در طیّ سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، سریال «شوق پرواز» را درباره زندگی شهید عباس بابایی، به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران برای شبکه اوّل سیما کارگردانی کرد و این نخستین تجربهٔ تلویزیونی او به شمار می‌رفت که با موفّقیت و استقبال چشم گیری مواجه شد.
وی همچنین به مدت سه سال (۱۳۸۰-۱۳۷۷) مدیرعامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را نیز بر عهده داشت.
صمدی در هفدهمین دوره و همچنین در سی امین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، داوری بخش مسابقه سینمای ایران را عهده دار بوده است.
برگرفته از: باشگاه خبرنگاران جوان
به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یدالله صمدی کارگردان سینما و تلویزیون متولد سال ۱۳۳۱ در شهر مراغه بود.
این کارگردان فعالیت سینمایی خود را با فیلم «تختخواب سه نفره» از دستیار کارگردانی نصرت کریمی در سال ۱۳۵۱ آغاز کرد و در سال ۱۳۶۳ اولین فیلم خود «مردی که زیاد می‌دانست» را ساخت و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر شد.
یکی از مهم‌ترین مولفه‌های آثار یدالله صمدی توجه به فرهنگ بومی آذری و استفاده از داستان‌های اصیل این سرزمین است که حاصل آن را می‌توان در فیلم‌های «اتوبوس» ، «ساوالان» ، «دمرل» و «سارای» مشاهده کرد.
در این میان فیلم «اتوبوس» به عنوان یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های آن دوره نیز شناخته می‌شود. اما عرصه فعالیت صمدی تنها در این بازه محدود نمی‌شود. فیلم«ایستگاه» بی تردید یکی از بهترین فیلم های سینمای پس از انقلاب است و این فیلم به همراه فیلم نقطه ضعف اعلامی یکی از جریان‌سازان این ژانر در سینمای ایران بوده‌اند. «ایستگاه» علی‌رغم نادیده گرفته شدن از سوی داوران در جشنواره فجر به عنوان فیلم منتخب منتقدان و نویسندگان سینمایی در سال ۶۳ برگزیده شد.
صمدی در ادامه فعالیت‌های خویش دوباره به ژانر کمدی شهری بازگشت و آثاری چون «آپارتمان شماره ۱۳» ، «دو نفر و نصفی»و «معجزه خنده» را خلق کرد. فیلم «آپارتمان شماره ۱۳»، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه را در سال ۶۹ از جشنواره فجر کسب کرد. وی در دهه ۸۰ نیز آثاری چون« بانوی من »و «شهرآشوب» را کارگردانی کرد.
وی در طیّ سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، سریال «شوق پرواز» را درباره زندگی شهید عباس بابایی، به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران برای شبکه اوّل سیما کارگردانی کرد و این نخستین تجربهٔ تلویزیونی او به شمار می‌رفت که با موفّقیت و استقبال چشم گیری مواجه شد.
وی همچنین به مدت سه سال (۱۳۸۰-۱۳۷۷) مدیرعامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را نیز بر عهده داشت.
صمدی در هفدهمین دوره و همچنین در سی امین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، داوری بخش مسابقه سینمای ایران را عهده دار بوده است.
برگرفته از: باشگاه خبرنگاران جوان
مطالب مرتبط:
یدالله صمدی
تصویر شوق پرواز
پدر آن دیگری
