یکی از معضلاتی که زنان فرانسوی با آن رو به رو هستند، مسئله "خشونت خانگی" است؛ براساس آمارهای رسمی از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون بیش از 120 زن در فرانسه در نتیجه خشونت‌های خانگی جان خود را از دست داده‌اند؛ این زنان توسط شریک زندگی خود به بهانه‌های کوچک کشته شدند.
خبرگزاری "رویترز" در گزارشی از افزایش خشونت‌های خانگی خبر می‌دهد؛ بر اساس این گزارش آمار کشته‌ها هر سال در فرانسه نسبت به سال قبلش افزایش پیدا می‌کند.
بر اساس آمار وزارت کشور فرانسه، در سال 2017، 130 زن به دست شریک زندگی خود کشته شدند در حالیکه یک سال قبل آن، سال 2016 این آمار 123 زن بوده است.
معضل زن‌کشی زمانی برای دولت و دستگاه قضایی فرانسه نگران‌کننده‌تر است که به آمار جرم مشابه در دهه پیش از آن توجه کنیم؛ در سال‌های 2007 تا 2014 میلادی، شمار ارتکاب قتل خانگی 166 مورد به 118 مورد کاهش پیدا کرده بود اما از آن سال به بعد، تعداد زنان قربانی خشونت خانگی افزایش یافته است.
از هر10 قتل، دست‌کم 8 مورد آنها در یک واحد مسکونی (خانه یکی از زوج‌ها یا خانه شخص دیگر) روی داده است؛ عامل وقوع قتل در 32 درصد موارد، مشاجره و در 26 درصد دیگر طلاق گزارش شده است؛ به‌علاوه 50 درصد زنان مقتول، پیش از کشته شدن، از سوی شریکان زندگیشان مورد خشونت قرار گرفته بودند.
بر اساس گزارش وزارت کشور فرانسه در سال 2017، 98 هزار و 500 زن، از خشونت خانگی جان سالم به در برده‌اند؛ این زنان اکثراً قربانی ضرب و شتم بوده و 2 درصد از آنها مورد تجاوز شریک زندگی فعلی یا سابق خود قرار گرفته‌اند؛ 11درصد دیگر هم در همین طبقه‌بندی به قتل تهدید شده‌اند.
بسیاری از قربانیان این خشونت‌ها در اعتراض به عدم توجه دولت و مسئولین نسبت به حقوق زنان در فرانسه، دست به اعتراض زده‌اند؛ در سال 2018 جنبشی به نام «ME TOO» توسط زنان فرانسوی به راه افتاد که به‌دنبال تصویب قانونی در مورد آزار و اذیت زنان بودند؛ زنان فرانسوی با آشکار کردن آزار و اذیت‌ها سعی داشتند از این عمل جلوگیری کنند.
همچنین در هفته اخیر زنان پاریسی در اقدامی بر علیه خشونت خانگی دست به اعتراض زدند؛ معترضان نام هر کدام از قربانیان خشونت خانگی در فرانسه را در دست داشته و یک به یک روی زمین می‌افتادند و فریاد می‌کشیدند: «نه یکی دیگر.»؛ «نه یکی دیگر» کمپینی است که در سال 2015 در اعتراض به خشونت علیه زنان در آرژانتین شکل گرفت.
بسیاری از زنان خواهان رسیدگی به این معضلات هستند؛ آنان از عدم خواست دولت فرانسه نسبت به حل این مشکلات صحبت می‌کنند؛ خانم شیاپا در صفحه‌ی شخصی خود بیان می‌کند: «ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که به اندازه کافی خشونت جنسی را مجازات نمی‌کنند؛ بیشتر متجاوزان به راحتی به آزار و اذیت می‌پردازند و حقوق ما زنان نادیده انگاشته می‌شود.»
