بعد از چند ماه وقفه اکثر مشاغل شروع به کار کرده اند و رفته رفته ورزشکاران هم مجوز تمرینات گروهی و باشگاهی را گرفته اند. این مدت برای شما چطور گذشت؟
وقتی کرونا همه گیر شد، مردم مجبور شدند، فعالیت های روزمره ی خود را به حداقل برسانند. من هم مثل دیگر اقشار جامعه تلاش کردم تا رفت و آمدهای غیرضرور را کم کنم و بیشتر وقتم را در خانه بگذرانم. فراموش نکنید که در آن اوج کرونا علاوه بر رعایت نکات بهداشتی، استرس مبتلا شدن هم بود. ما هم سعی کردیم خودمان را با ورزش و تمرین کردن خانگی مشغول کنیم تا حوصله مان سر نرود. این قدر زمان داشتیم که هر کاری می کردیم، بازهم وقت زیاد می آوردیم. خلاصه این که من هم مثل همه در خانه تمرین می کردم و چاره ای هم جز این نبود.
برخی ها معتقدند که کرونا بیشترین ضربه را به ورزش های گروهی زد تا ورزش های انفرادی. نظر شما چیست؟
چرا ورزش انفرادی کمترین آسیب را دید؟ اتفاقا فکر می کنم ورزش انفرادی بیشترین آسیب را دید. هر ورزش و ورزشکاری می تواند انفرادی هم تمرین کند. چه فوتبالیست، چه بسکتبالیست و چه والیبالیست. ورزش های گروهی، تکنیک و مهارت های انفرادی هم دارد، بنابراین این طور نبوده که به سود یک عده و به ضرر عده ای دیگر بوده باشد. اگر نگاه عادلانه داشته باشیم، این ویروس به کل قشرها آسیب زد و در ورزش هم روی تمام رشته های گروهی و انفرادی اثر منفی داشت. این طور نیست که به نفع انفرادی ها بوده باشد. به ضرر همه بود.
سالی که گذشت، روند کار برای ورزش بوکس چطور بود؟ از عملکرد خودتان راضی بودید؟
من که بله راضی بودم. وزن زیاد کم کرده بودم و شرایطم زیاد جالب نبود. به هرحال وقتی ورزشکاری وزن کم می کند، افتش طبیعی باشد. حالا من تلاش می کنم تا در مسابقات جهانی که حکم کسب سهمیه را دارد، سهمیه ی المپیک را بگیرم. البته هنوز هم نگفتند که چه زمانی قرار است مسابقات جهانی را برگزار کنند.
بلاتکلیفی آزار دهنده نیست؟
مجبوریم و کاری از دست ما برنمی آید. کار خاصی هم نمی توانیم انجام دهیم به جز تمرین کردن. برای همه ی ورزشکاران دنیا هم روال فعلا این طور است و هر موقع زمان برگزاری مسابقات جهانی اعلام شود، می توانیم بهتر و دقیق تر برنامه ریزی کنیم. البته فراموش نشود که شرایط رقبای خارجی خیلی بهتر از ما است اما شرایط ما هیچ فرقی نکرده است و مثل قبل دنبال می شود و بی برنامگی و بلاتکلیفی داریم.
حمایت های مسئولین فدراسیون و وزارت ورزش بیشتر شده یا نه مثل سابق است؟
نه هیچ تغییری نکرده است و از لحاظ امکانات و حمایت اصلا بهتر نشدیم. فقط در سفرها لباس و این طور چیزها داده اند. وگرنه از لحاظ دیگر امکانات که رسیدگی صددرصدی بشود و فقط تمرکز ما روی تمرین باشد، نه. به هرحال یک ورزشکار وقتی در قالب تیم ملی قرار می گیرد، دیگر نباید دغدغه ی امکانات داشته باشد و فقط و فقط باید روی تمرین و رقبایش تمرکز کند. اما برای ما این طور نیست.
خبری از اردوی تیم ملی بوکس نشده؟
نه فعلا منتظریم. اردوها تعطیل است و باید ببینیم چه اتفاقی می افتد.
برای تمرینات انفرادی در منزل، کادر فنی به شما برنامه داده؟
فکر می کنم به 2 بوکسور المپیکی ما(شاهین موسوی وزن 75 و دانیال شه بخش وزن 57) که سهمیه گرفته اند، کادر فنی برنامه داده است. البته دقیق نمی دانم. به من و بقیه ی بچه ها که چیزی اعلام نکرده اند. چون می دانند که خودم تمریناتم را دارم و هر روز تلاش می کنم تا به فرم آمادگی لازم برسم.
چقدر برای کسب سهمیه ی المپیک و اضافه کردن نفرات المپیکی شانس داریم؟
شانس خیلی پائینی برای کسب سهمیه ی دیگر داریم. چون در مسابقات جهانی فقط کسانی سهمیه می گیرند که بتوانند در رده های اول تا سوم وزن خود قرار بگیرند. اگر واقع بین باشیم واقعا شرایط برای گرفتن سهمیه سخت است. بالاخره خیلی از بوکسورهای نامی هنوز سهمیه نگرفته اند. امیدوارم با همت و اراده بچه ها و کادر فنی و همچنین کمک های فدراسیون بتوانیم بهترین نتیجه را در مسابقات جهانی بگیریم. باید تا شروع مسابقات صبر کنیم و ببینیم چه اتفاقی می افتد اما در روز مسابقه باید دید که ورزشکار از لحاظ ذهنی و بدنی چقدر آماده است و می تواند روی حریفش تمرکز کند.
شانس شما برای رفتن به المپیک چقدر است؟
خودم چون در 91 کیلو قرار است مبارزه کنم، هیچ شناختی از رقبا ندارم. چون هیچ مبارزه ای با آنها نداشتم و نمی دانم در چه وضعیتی هستند. توکل به خدا ببینیم تا شروع مسابقات جهانی چه اتفاقی می افتد. آنچه مسلم است هر کسی دوست دارد سهمیه ی المپیک بگیرد و در بالاترین سطح مبارزه کند.
شما چند تا سهمیه ی دیگر برای بوکس ایران متصور هستید؟
اگر بتوانیم بگیریم، فکر می کنم شانس یک سهمیه داشته باشیم چون خیلی شرایط سخت است.
تعویق المپیک چطور بود؟ آیا به ضرر بود یا نفع؟
معتقدم تعویق المپیک به ضرر خیلی از ورزشکارانی که سنشان بالا بود، شد. کلا به ضرر همه ی ورزشکاران است چون یکسال عقب افتادیم. امیدوارم که المپیک در زمان تعیین شده یعنی سال 2021 برگزار شود و مجدد به تاخیر نیفتد. ما از لحاظ سنی فقط یک سال پیرتر شدیم و خیلی از شرایط بدن تغییر می کند و ورزشکار دچار افت می شود. اگر واکسن کرونا را نسازند، ممکن است خیلی اتفاق های دیگر بیافتد. شاید اصلا برگزار نشود. شاید بدون تماشاگر برگزار کنند و آن جذابیت را نداشته باشد. هنوز معلوم نیست. فعلا گفتند 2021 برگزار می کنند اما تا مقابله ی اساسی با این ویروس نکنند، هرچیزی امکان دارد.
