خبر حذف تعمدی عنوان شهید از تابلوی کوچه ها و خیابان های شهر تهران با واکنش های گسترده عموم مردم در فضای مجازی و حقیقی همراه شد. البته شهردار تهران اعلام کرد که این یک خطای سهوی بوده و به سرعت این تابلوها تعویض و رفع اشکال می شوند اما چندی از این قضیه نگذشته بود که همین اتفاق در شیراز، تبریز، کرمان، سیرجان و چند شهر دیگر نیز تکرار شد که نشان از یک سناریوی از پیش تعیین شده و هدفمند در راستای ارزش زدایی داشت.
پروژه شهید زدایی مسئولین شهرداری
آنچه که در این میان کاملأ واضح مبرهن بود کلید خوردن پروژه «شهید زدایی» و وارد آوردن خدشه به آرمان ها و ارزش های دینی مردم ایران بود. پروژه ای که معاندان جمهوری اسلامی ایران سال ها برای آن برنامه ریزی کردند و حتی با انتشار زندگی نامه ها و تصاویر جعلی سعی در تخریب و اضمحلال تدریجی شأن و شخصیت شهدای ایران اسلامی داشتند تا با این روند جای ظالم و مظلوم را با یکدیگر عوض و به موازات آن فرهنگ ایثار و شهادت را کم رنگ کنند.آنچه که در این میان حائز اهمیت است عدم تسریع شهردار تهران برای اصلاح این تابلوها بود تا جایی که نهایتأ عده ای از مردم به صورت خودجوش اقدام به اضافه کردن برچسب شهید به تابلوهای مذکور شدند تا در راستای خنثی سازی این پروژه ننگین قدمی برداشته باشند.تناولی، در سال 1340 اثری را به نمایش گذاشت که یک ضریح در مرکز و در داخل آن یک آفتابه قرار گرفته بود! این اثر که با ارزش ها و اعتقادات دینی عموم مردم ایران مغایرت داشت با اعتراضات گسترده و لقب شارلاتانیزم به تناولی از سوی نتشریات وقت همراه، اما از سوی خاندان پهلوی مورد استقبال شدید قرار گرفت.در این گیر و دار بود که برخی مسئولین در تلاش کردند تا با انتصاب این اهمال کاری به معاندین و اپوزیسیون های خارج نشین، خطا را از خود دور و حذف سهوی عنوان «شهید» از تابلوهای کوچه ها و خیابان ها را دستاویزی در راستای تأمین خوراک خبری بیگانگان جلوه دهند که با سیاسی جلوه دادند آن سعی بر تخریب وجهه مسئولین شهرداری دارند. اما به راستی چرا باید چنین خطای فاحش و آشکاری، آن هم در چند شهر مختلف مشاهده و استمرار یابد؟!
تکرار پروژه تغییر جایگاه ظالم و مظلوم
با گذشت یک سال از عمل گستاخانه مسئولین شهرداری در راستای حذف عنوان «شهید» از تابلوهای معابر برخی شهرهای کشور اخیرأ شوک دیگری به جامعه وارد شده است.شورای شهر تهران که پیشتر اقدام به حذف عنوان شهدا از معابر و خیابان ها کرده بود، اینک در اقدامی تعجب برانگیز و قابل تأمل تصمیم بر آن گرفته تا نام یکی از معابر تهران را فردی طاغوتی و پوچ گرا تغییر دهد. مجسمه سازی که از وابستگان رژیم پهلوی است و در آثار او افکار نهیلیستی و دین زدایانه کاملا آشکار و مبرهن است.
«پرویز تناولی» مجسمه ساز و نقاشی است که «مسعود بهنود» (نویسنده و خبرنگار لندن نشین) سال ها پیش مردم را از حضور در نمایشگاه مجسمه های وی منع کرد. بهنود این نمایشگاه را نمایشگاهی مبتذل و ضداخلاقی معرفی کرده بود که با فرهنگ ایرانی در مغایرت است و آثار مخربی را برای جامعه به همراه خواهد داشت.
برای شناخت بیشتر «پرویز تناولی» و افکار پوچ گرایانه و اسلام ستیزانه وی باید به دهه 40 و رونمایی از اثری خاص اشاره کنیم. تناولی، در سال 1340 اثری را به نمایش گذاشت که یک ضریح در مرکز و در داخل آن یک آفتابه قرار گرفته بود! این اثر که با ارزش ها و اعتقادات دینی عموم مردم ایران مغایرت داشت با اعتراضات گسترده و لقب شارلاتانیزم به تناولی از سوی نتشریات وقت همراه، اما از سوی خاندان پهلوی مورد استقبال شدید قرار گرفت.
.jpg "نام پوچ‌گرایان طاغوتی بر معابر تهران!")
از آن زمان و در ادامه خلق آثاری دیگر از این فرد به ظاهر هنرمند با مضمون دین ستیزی، اسلام زدایی و هنجار شکنی؛ چهره وی بر همگان آشکار شد. چهره تناولی بیش از پیش آشکار و ماهیت آثار وی نمایان شد.
با گذشت سال هال ها پس از انقلاب اسلامی، در سال 82 شورای شهر تهران پیشنهاد خرید آثار و منزل مسکونی «پرویز تناولی» به عنوان موزه را با حمایت ویژه «حجت الاسلام زم» پذیرفته بود که با روی کار آمدن احمدی نژاد به عنوان شهردار، این طرح به طور کامل متوقف شد.
اما موضوع ارزش زدایی از سوی مسئولین شهرداری تهران به همینجا خاتمه نمی یابد چرا که آنها نامگذاری خیابان دیگری را برای «سهراب شهید ثالث» در نظر گرفته اند. «ثالث» یکی از سردمداران «مکتب موج نو» در عرصه سینما بود که تفکرات پوچ گرایانه با گرایش فراماسونری وی در اکثر فیلم های دوران پهلوی نمایان و مشهود بود.
تصمیمات هنجارشکنانه شهرداری و شورای شهر
اینک باید به این نکته پرداخت که چرا شورای شهر و شهرداری های برخی شهرها بالاخص تهران، در پی اتخاذ تصمیماتی خارج از چهار چوب و بعضأ ضد ارزشی هستند؟!برخی کارشناسان و تحلیلگران سیاسی معتقدند که این قبیل تصمیمات بدان علت است که اکثریت اعضای شهرداری و شورای شهر را اصلاح طلبانی تشکیل داده اند که تفکراتی هم سو با غرب دارند. این گروه بیش از همه بر آنند که با تدلیس سیستماتیک و هدفمند؛ چهره ای مطلوب و موجه از غرب به نمایش بگذارند تا به آرزوی دیرینه خود مبنی بر تحقق لیبرالیسم و تدریجأ سکولاریسم نائل آیند، غافل از اینکه یکی از ارگان اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران «دین مداری» و «دموکراسی مردمی» است و به حمایت مردم و رهنمون های مقام معظم رهبری، هیچ حزب، دسته و گروهی توانایی خدشه دار کردن آن را ندارد.
طی چهل سال گذشته به جهانیان ثابت شده است که ایرانیان برای ارزش و آرمان های انقلاب اسلامی و شهدای ایران ارزش ویژه ای قائل هستند و این موضوع خط قرمز آنها محسوب می شود از این رو، هرگاه در صدد ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی بر می آیند، با توسل به عوامل داخلی خود، ارزش ها و آرمان های مردم را مورد خدشه قرار می دهند تا شاید با این روند به اهداف شوم خود نائل آیند که خوشبختانه هر دفعه با بصیرت و واکنش بجای عموم مردم مواجه و نقشه‌شان، خنثی می شود.
اینان با پیاده سازی این قبیل پروژه ها و برنامه، روند کنار رفتن نقاب از چهره خود را تسریع بخشیده و بیش از پیش تفکرات خود را به عموم مردم می شناسانند و همین موضوع است که اقشار مختلف جامعه را بر آن داشته تا در برابر هر عمل و رفتار هنجار شکنانه و ضد ارزشی؛ به صورت خودجوش به صحنه آیند و از آرمان های انقلاب و اعتقادات خود، تمام قد دفاع کنند.
