نگاهی به ادبیات مورد استفاده توسط مقامات و رسانه‌های کشورهای غربی (البته به جز انگلیس) مشخص می‌کند که آنها هر چند خیلی دیر، اما به‌ناچار در حال اعتراف به واقعیت در اوکراین هستند. این واقعیت، چیزی جز قدرت بالای روسیه و ضعف غرب در حوزه نظامی نیست. ناتو پس از نزدیک به هشت دهه بلوف‌زنی در حوزه دفاع از دیوارهای «باغ گل» غرب در برابر تهاجم «گل‌های وحشی» شرق، متوجه شده که توانایی مغلوب کردن شرق را ندارد. میدان اوکراین یک شروع خونین پس از سال‌ها شعبده‌بازی در عرصه دیپلماسی بود.
غرب سال‌های سال تلاش کرد با لالایی خواندن برای رهبران روسیه و برجسته کردن غرب‌گراها به ویژه در عرصه سیاست خارجی این کشور، جایگاه خود در کرملین را تقویت کرده و به آنها بقبولاند که غرب هیچ چشم طمعی به خاک روسیه و تمامیت ارضی آن ندارد. همین نفوذی‌های غربگرا بودند که در برابر خیز آرام اما مداوم ناتو به سمت مرزهای روسیه گفتند «چیزی نیست»؛ «تهدید نیست»، «ما هم باید عضو ناتو شویم» و با همین رویکرد پیمان بدون اجرای «مینسک یک و دو» را امضا کردند.
آنها وقتی از خواب بیدار شدند که افسران و مستشاران غربی در فاصله چند کیلومتری مرزهای روسیه در اوکراین در حال طرح‌ریزی برای آینده نبرد با این کشور بودند؛ آنها وقتی بیدار شدند که نئونازی‌ها در اوکراین قدرت گرفته و غربی‌ها با کودتایی سریع، کنترل اوکراین را به دست گرفتند، آنها وقتی از خواب بیدار شدند که همسایه و عضو سابق شوروی عملاً به بازیچه دست غربی‌ها تبدیل شده بود و با جمعیت 40 میلیونی خودش می‌خواست روسیه را به فرسایش بکشاند.
رهبران اروپا و امریکا (ناتو) به این جریان نفوذی بسیار امیدوار بودند و آنها فکر می‌کردند آنقدر در لایه‌های سیاست و اقتصاد روسیه نفوذ کرده‌اند و روسیه آن اندازه در غرب غرق شده که نمی‌تواند خودش را نجات دهد. هر چند روس‌ها به شکل معجزه‌آسایی در لحظه آخر متوجه شدند؛ اما برای غرب به هیچ عنوان میزان مقاومت و عملکرد روس‌ها قابل فهم و درک نبود، آنها واقعا متوجه نبودند که چگونه روسیه توانسته در این عرصه دست به مدیریت میدان زده و آنها را شکست دهد.
خواندن مواضع سران کشورهای غربی در این روزها خالی از لطف نیست. یکی از آنها که در نژادپرستی لنگه ندارد؛ حالا نگران «باغ گل» شده و تازه یادش افتاده که روسیه «خیلی قدرتمند» است. او که یکی از مبلغان جنگ در اروپا بود و نگاهی به صحبت‌ها و مواضعش در مورد پیروزی اوکراین و شکست روسیه می‌تواند درس عبرت باشد، پس از تاکید بر قدرتمند بودن روسیه در جهان گفته که اگر اروپا به خود نجنبد اوکراین در جنگ شکست می‌خورد! او همچنان خواستار تداوم جنگ است.
بورل با بیان اینکه اگر اتحادیه اروپا مسیر کنونی خود را تغییر نداده و تمام توان خود را بسیج نکند، روسیه در جنگ اوکراین را شکست خواهد داد، می‌گوید: اگر ما به‌سرعت تغییر مسیر نداده و تمام توان خود را به کار نگیریم، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه می‌تواند در جنگ اوکراین پیروز شود. او که با روزنامه گاردین انگلیس (از جمله دروغگوترین رسانه‌های جهان در طول جنگ اوکراین که فقط نگفت پوتین پرواز می‌کند) گفت‌وگو کرده، اظهار کرد که روسیه یک «قدرت بزرگ» است و دموکراسی اروپا را تهدید می‌کند.
به گفته بورل، مهم این است که ما چه می‌توانیم برای جلوگیری از پیروزی روسیه انجام دهیم. آیا واقعاً آماده‌ایم تا همه کاری انجام دهیم؟ این سوالی است که باید از خود بپرسیم. در حال حاضر ۲ مسئله کلیدی، کمک‌های ارسالی به اوکراین را با مشکل بزرگی مواجه کرده است. مجارستان که بسته کمکی اتحادیه اروپا به اوکراین را وتو کرده و دیگری جمهوری‌خواهان کنگره ایالات متحده که با ارسال کمک‌ها به اوکراین مخالف هستند.
بله، شکست در اوکراین قطعی شده، اما لابی‌های ثروت و قدرت و کانون‌های وحشت و جنگ که این بحران را شروع کردند، همچنان معتقد به ادامه آن هستند. مالیات دهندگان اروپایی و امریکایی –و البته همه کشورهای مزدور و نوکر امریکا و صهیونیسم– باید پول بیشتری برای جنگ در این کشور خرج کنند؛ مهم نتیجه نیست بلکه این جنگ باید به هر شکل ممکن ادامه پیدا کند و این بهترین خبر برای ما «ایرانی‌ها» است.
