به نام آنکه براي هر دردي «درماني»آفريد،و به انسان نعمت «آگاهي» عطا فرمود.
بايد بدانيم که قرآن و نهج البلاغه در جهان معاصر چه رهنمودها و پيامهايي براي درمان جسم و جان آدمي دارد؟
درست است که علم و دانش بشري بخصوص بيولوژي و فيزيولوژي و هم اکنون پسيکولوژي در تلاش است تا جسم و جان آدمي را بکاود و«درد» و«درمان» او را کشف نمايد،امّا هزاران مشکل و صدها راز ناشناخته در اين راه باقي مانده است، زيرا در شناخت انسان درمانده‏اند که انسان چيست؟
و اعتراف کرده اند که انسان موجودي ناشناخته است،هر روز راز تازه را کشف مي‏کنند،هر روز به عظمت و شگفتي هاي تن آدمي پي برده و روش درمان تازه‏اي را ارائه مي‏دهند،در گذشته، بدنبال عوامل بيولوژي و فيزيولوژي، در جستجو بودند که امروز، علم روانشناسي به کمک بيولوژي آمد،و بهداشت و درمان را به گونه نويني در آورده است.
هم اکنون شاهديم که اُفق ديدِ علوم امروزي بيشتر و بيشتر دارد با واقعيت ها نزديک مي‏شود.
همه اعتراف دارند که اگر انسان را بدرستي مي‏شناختيم،و علل درد و درمان او را کشف مي‏کرديم،در راه بهداشت و درمان انسان مشکلي پديد نمي‏آمد.
اين طبيب کاوشگر است که با ويژگي‏ها و رازهاي نهفته آفرينش در تن آدمي هر روز و هر لحظه در تماس مستقيم است و مي‏تواند عظمت پروردگاري را بدرستي بنگرد.
يکي از راه‏هاي خداشناسي تن آدمي است،که هم فيلسوف الهي در آن به دقت مي‏نگرد،و هم طبيب کاوشگر به کشف و ارزيابي آن مي‏پردازد....