اعتقاد به وجود مبارک یک نجات بخش منتظر، که ظهور خواهد کرد و همه نیروهای شر را منکوب و نابود خواهد ساخت و حکومت عدل را برپا خواهد نمود و مساوات را در سرتاسر زمین برقرار خواهد نمود، وجه مشترک همه ادیان مهم جهان است.
ظهور این چنین منجی الهی مورد انتظار همگان است تا رنجهای مؤمنان را پایان بخشد و حکومت دشمنان خدا را خاتمه دهد و سلطنت الهی را بر تمام زمین حاکمیت بخشد.
در افکار شیعی؛ پایان ظلم و شرارت حاکم بر جهان از مجرای استقرار عدالت توسط یکی از اعقاب پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله صورت خواهد گرفت، منجی که آمدنش نه تنها امید به آینده بهتر را معنی میدهد، بلکه به ارزشیابی دوباره زندگی تاریخی و اجتماعی عصر حاضر نیز میپردازد.
همگان در انتظار این منجی الهی به سر میبرند و ظهور او را آرزو دارند تا در زمانی که خدا مصلحت بداند ظهور نماید و رنجهای مؤمنان را پایان بخشد و حکومت دشمنان خدا را خاتمه دهد و سلطنت الهی را بر تمام زمین حاکمیت بخشد و هدایت حقیقی و عاری از فساد و تباهی را بر مردم باز گرداند و یک نظام عادلانه اجتماعی را برقرار سازد و جهانی آزاد از ظلم و جور را پدید آورد که در آن فرمان الهی معیار برای ملت ها خواهد بود و انسانها را به رستگاری سوق دهد.
تأکید اساسی در آئین رستگاری اسلامی بر مسئولیت پذیری مومنان قرار دارد تا با تشکیل امت اسلامی و با مشارکت همه معتقدان به دین، جامعه مطلوب سیاسی مذهبی را شکل یابد.
نهم ربیع الاول آغازگر حرکت دینی برای اعتلای پرچم اسلام در تمام هستی است چراکه منجی عالم در این روز بر منصب امامت تکیه زده و اصول اولیه حکومت صالحان پایگذاری گردیده است.
سید احمد سجادی