انتقال فرهنگ و تمدن در هر کشور هنر خاص خود را مىطلبد، تا متولیان فرهنگى بتوانند، پایههاى عقیدتى جامعه را از طریق این عامل محکم کنند و معارف دینى را در فضاى زندگى و تلاش افراد گسترش دهند تا هنر به صورت آمیختهاى از تلاش، خلاقیت و عقیده مذهبى، ارائه گردد1.
حضرت امام (قدس سره الشریف) به هنر متعهد، دردمند و جهتدارى معتقد بود که انسانها را به سوى کمالجویى و تعهد گرایی سوق مىدهد. ایشان شرایط هنر واقعى از دیدگاه قرآن را براى ما ترسیم کرده و تفاوت آن را با هنرى که زاده تفکرات ملحدانه باشد، بیان نموده است2 چرا که ایشان تاکید داشتند: هنرى مورد قبول قرآن است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدى (صلّى الله علیه و آله) اسلام ائمه هدى (علیهم السلام)، اسلام فقرای دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازیانه خوردگانِ تاریخ تلخ و شرم آور محرومیتها باشد. هنرى زیبا و پاک است که کوبنده سرمایهدارى مدرن و کمونیسم، و نابود کننده اسلامِ رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومایگى، اسلام مرفهین بىدرد و در یک کلمه اسلام آمریکایى باشد.
هنر در مدرسه عشق نشان دهنده نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعى، اقتصادى، سیاسى، نظامى است. هنر در عرفان اسلامى ترسیم روشن عدالت و شرافت و انصاف و تجسم تلخ‌کامی گرسنگان مغضوب قدرت و پول است3.
در واقع هنر در جایگاه واقعى خود میدان و صحنه پیکار حق و باطل است. در عرصه فرهنگى نیز مجاهدان و مؤمنان باید با تمام قوا به مصاف دشمنان بروند و راههاى نفوذ آنان را ببندند. روشن است که مجاهدان این میادین، دانشمندان، نویسندگان، متفکران، روشنفکران متعهد و هنرمندان مىباشند، همان گونه که اسلحه این پیکار مقدس نیز دانش و قلم برای بیان هنر مىباشد4. این گونه هنر از دین و دین باورى سرچشمه مىگیرد، و زمینه ساز زیبایی روح انسانی می‌گردد، که پدیدآورنده هنر و موجب تجلّى ذوقیات است؛ و روح انسانی را از فضاى مادى به فضاى معنوى می‌برد، و از طریق قدسى شدن، انسان، خود را در حضور خدا مىبیند5. از این رو مهم‌ترین وظیفه هنرمندان این است؛ پیام‌های مذهبی و عقیدتی را با زبانى گویا و در نهایت جاذبه و روانى از طریق انواع هنرها بیان کنند6.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) حاکمیت دینی، عبدالله ابراهیم زاده، ج1، ص 198
2) شخصیت و دیدگاههای فقهی امام (رحمت الله علیه)، نعمت الله یوسفیان، ج 1، ص 199
3) آمریکا از دیدگاه امام خمینی، حسین شیدائیان، ج 1، ص 257
4) معاد از دیدگاه عقل و نقل، جمعی از نویسندگان، ج 1، ص 87
5) حاکمیت دینی، عبدالله ابراهیم زاده، ج 1، ص 210
6) آشنایی با تفاسیر و مفسران، علامی فرقانی حسینی، ج 1، ص 123
