(تو 1283 ش)، نویسنده و استاد دانشگاه. وى در رشته حقوق و علوم سیاسى مدرك لیسانس و از دانشگاه پاریس دكترى گرفت. استاد حقوق ادارى و اقتصاد در دانشكدهى حقوق بود. از آثار وى: «جزوه اقتصاد سال اول دانشكدهى حقوق»؛ «حقوق ادارى».[1] استاد، محقق. تولد: 1258، كرمانشاه. درگذشت: تیر 1374، آمریكا. كریم سنجابى ...
(1339 -1282 ش)، نویسنده. وى از قضات وزارت دادگسترى بود. در طول بیش از سى سال خدمات قضایى و ثبتى متصدى امور مهمى بوده است. اثر وى «موانع اجراى عدالت در ایران» است. ...
(1350 -1279 ش)، شاعر و نویسنده. در تهران متولد شد. در دو رشتهى ادبیات و اقتصاد تحصیلات خود را به پایان رسانید و با زبانهاى عربى و فرانسه و انگلیسى آشنایى پیدا كرد در سال 1299 ش امتیاز روزنامه «اطلاعات» را گرفت و به نشر آن پرداخت. در سال 1304 ش بنگاه مربى را تاسیس و به تالیف و ترجمه و طبع و نشر كتاب ...
(س هفتم ق)، نویسنده و خطاط. او از دانشمندان و خوشنویسان ساكن اصفهان بوده است. از آثار او: مجموعهاى به خط خوش كه به سال 624 و 625 ق ترتیب داده و شامل «رساله الشرفیه فى تقاسیم العلوم الیقینیه» است؛ «قابوسنامه» یا پندنامهى عنصرالمعالى كیكاووس؛ «ترجمهى تقویم الصحه» تالیف ابن بطلان بغدادى؛ «ترجمهى رساله ...
(1391 -1314 ق)، عالم دینى، متكلم، نویسنده و واعظ. در تهران به دنیا آمد. مقدمات را در مدرسه پامنار تهران فراگرفت و در 1326 ق همراه پدرش به عراق رفت و مدت دو سال در كربلا توقف كرد و سطوح متوسطه را نزد فاضل مرندى و شهرستانى خواند و در خدمت پدر به كرمانشاه رفت و به تبلیغ شریعت پرداخت. او براى تكمیل علم و ...
(1327 -1251 ق)، عارف و نویسنده. در بیدخت گناباد متولد شد، در نوجوانى به تحصیلات مقدماتى و فراگیرى علوم ادبى پرداخت، در مشهد فقه و تفسیر و حدیث را آموخت و به سبزوار رفت. مدتى در محضر درس حاج ملاهادى سبزوارى به كسب حكمت مشغول شد، سپس به همراه حاج محمدكاظم سعادت علیشاه اصفهانى، قطب سلسلهى نعمتاللهى، به ...
(س چهاردهم ق)، نویسنده و مترجم. وى برادرزادهى كلنل محمدتقى خان بود و شرح حال عمومى خود را نوشت و در مجلهى «ایرانشهر» به چاپ رسانید. وى در دارالفنون ادنبورك در رشتهى تاریخ تحصیل نمود. از آثار وى: «بسوى باختر»؛ «حسن یا جادهى رزین سمرقند»، ترجمه. ...
(1322 -1223 ق)، طبیب و نویسنده. وى از طلاب مدرسهى نیمآور اصفهان بود، بعدا براى تكمیل معلومات به یزد رفت و ده سال در آن شهر به كسب علم مشغول بود. در سال 1294 ق به سمت مدرسى طب ایرانى در مدرسهى دارالفنون انتخاب شد و در این هنگام به تالیف دو جلد كتاب در علم طب پرداخت. وى در دربار ناصرالدینشاه از احترام ...
(1371 -1299 ش)، نویسنده، مترجم و شاعر. وى در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مدرسهى ژاندارك به پایان رساند، سپس از دانشسراى عالى تهران در رشتهى ادبیات فرانسه و فارسى موفق به اخذ لیسانس گردید. به منظور ادامهى تحصیلات به پاریس رفت و بعد از چند سال به ایران بازگشت. وى به مدت دو سال مجلهى ...
(1367 -1275/1274 ش)، عالم، محقق، مترجم و نویسنده. وى در قریهى نوزاد از توابع بیرجند به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در مكتبخانهى نوزاد گذراند سپس با خانوادهاش به بیرجند رفت و در مدرسهى شوكتیهى این شهر به فراگیرى علوم ریاضى، طبیعى، هیئت و نجوم و همچنین زبانهاى عربى، فرانسوى و انگلیسى به خدمت در بانك ...
(1333 -1248 ش)، عالم، مدیر، مدرس و نویسنده. در آمل به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى و علوم قدیمه را در همان جا فراگرفت. براى تكمیل تحصلات به تهران آمد و مدت پانزده سال معقول و منقول را آموخت و نزد استادانى چون میرزا محمدطاهر تنكابنى و سید عبداللَّه بهبهانى و حاج شیخ على مدرس نورى و میرزا ابوالحسن جلوه به ...
(تو 1275 ش)، پزشك و نویسنده. وى در همدان متولد شد از نژاد كرد بود. تحصیلات مقدماتى را در مدارس كالج و آمریكایى و تحصیلات طبى را تحت نظر معلمهاى آمریكایى آموخت. از آثار وى: «خیر المال فى حفظ صحه الاطفال»؛ «طریق رهایى از امراض وبایى». ...
(691 -606/605 ق)، شاعر، نویسنده و عارف. در شیراز متولد شد. از خاندان اهل علم و فضیلت بود كه تحصیلات اولیه را نزد پدر و در زادگاهش فراگرفت و با اینكه در كودكى پدرش را از دست داد. اما در اوان جوانى به بغداد رفت و آنجا در مدرسهى نظامیه كه خاص شافعیان بود و به تحصیل علوم ادبى و دینى نزد استادان بزرگى چون ...
(س چهاردهم ق)، نویسنده و شاعر. وى از كارمندان وزارت دارایى بود و در تهران اشتغال داشت. از آثار وى: ترجمهها: «آشنائى مردم آمریكا با اتم یا تاریخ تحولات اتم»؛ «تاریخ مختصر ایران»؛ «جنگ انگلیس و ایران در 1273 ق بر سر مساله هرات»؛ «سفرنامهى ژنرال سرپرسى سایكس یازده هزار میل در ایران»؛ «شهرهاى نامى ایران»؛ ...
(1378 -1297 ق)، دانشمند و مولف. وى در نجف اشرف متولد شد و چون پدرش شیخ محمدعلى از پیشوایان مذهبى كازرون بود در سن هفت سالگى به آن شهر رفت و مقدمات فارسى و عربى را در آنجا آموخت و در سال 1316 ق براى تكمیل تحصیلات به شیراز رفت و یكسال در مدارس قدیمى شیراز تحصیل كرد. در سال 1317 ق به همراه برادرش شیخ محمدحسین ...
(1314 -1244 ش)، مدرس و نویسنده. معروف به سعادت. در نجف به دنیا آمد و در همان شهر و شیراز به كسب معلومات پرداخت. در سال 1316 ق به تهران آمد و در مدرسهى افتتاحیه به تدریس مشغول شد. در سال 1317 ق به بوشهر رفت و مدت بیست و پنج سال معلم و مدیر مدرسهى سعادت آنجا بود به همین سبب به سعادت مشهور گردید كه بعدها ...
(1369 -1310/1311 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به سرى. در قریه پوده از دهات سمیرم سفلى متولد شد. از ابتداى جوانى جهت كسب علم و دانش به اصفهان آمد و در خدمت استادان این شهر مقدمات علوم را كسب كرد. از جمله استادان وى میرزا یحیى مدرس بیدآبادى معروف به كاشىپز بود كه در وى استعداد ذوق فراگرفتن علوم را دید و ...
(تو 1291 ش)، نویسنده و كارگردان. وى علاوه بر كارگردانى و نویسندگى، جزو تهیهكنندگان و دكوراتورهاى فیلم فارسى بوده است. او در تهران به دنیا آمد و فعالیت سینمایىاش را از سال 1316 ش با تهیه مجموع فیلمهاى مولتى پلیكاسیون (نقاشى متحرك) شروع نمود. وى در سال 1322 ش در تئاتر تهران به عنوان دكوراتور مشغول به ...
(تو 1273 ش)، مولف، فرهنگنویس و شاعر، متخلص به سرود. وى اهل محال اراك بود كه در تهران متولد شد. از طرف مادر نوادهى میرزا محمدعلى متخلص به ناطق از شعراى زمان سلطنت شاه سلطان حسین صفوى محسوب مىشود. سرود مقدمات و مبانى علوم و ادبیات را نخست با اسلوب قدیم نزد استادان فن آموخت و سپس در مدارس جدید به تحصیل ...
(س چهاردهم ق)، فاضل و نویسنده، شاعر، متخلص به سرمست. كتاب «حدیقه الانصاف»، در عرفان، به طریق سوال و جواب از او است كه در حدود سال 1305 ق تالیف كرده است. ...