اپیکوریانیسم (Epicureanism)، فلسفه‌ی منسوب به اپیکورس (Epicurus)، فیلسوف معروف یونانی (342 – 270 ق‌م) است که مدرسه‌ی خود را در آتن افتتاح کرد و تا چندین قرن بعد باقی ماند. فلسفه‌ی وی یکی از چهار مکتب بزرگ یونانی شمرده می‌شود. اصول فلسفه‌ی ...

اپیکوروس (Epicurus)، فیلسوف یونانی، که در مآخذ اسلامی ابیقورس و در فرانسه اپیکور (Epicure) نامیده شده است (342 – 270 ق‌م). او فلسفه را فن حصول سعادت در زندگی تعریف می‌کرد و خیر را منحصر به ...

در اساطیر و افسانه‌های یونان باستان، نام اپیکاستا (Epicasta)، برای چهار زن ذکر شده است که عبارت‌اند از:

1-دختر کالیدون (Calydon) و آئولیا (Aeolia) که با آژنور (Agenor) ازدواج ...

در اساطیر یونان باستان، اپیروس (Epirus)، دختر اکیون (Echion) و آگاوه (Agave) است. وی کادموس (Cadmus) و هارمونیا (Harmonia) را در مهاجرت آنان به نواحی داخلی مملکت، یعنی موقعی ...

اپیدیوس (Epidius)، یکی از قهرمانان نوسرا (Nocera) در ایتالیا است. او روزی در رودخانه‌ی سارنوس (Samus) از انظار ناپدید شد، ولی مجدداً، در حالی که شاخ‌های گاو بر پیشانی داشت، ظاهر گشت و به این ترتیب، معلوم شد که او به ...

اپونا (Epona)، الهه‌ی اسب سلتی است. او نه تنها (اسب – خدا) بود، بلکه باروری و فراوانی را هم تأمین می‌کرد. در اسطوره‌های ایرلندی، زاغ‌ها و کلاغ‌ها به عنوان پیام‌آوران خوشبختی، با خدایان نیکوکاری، مانند اپونا ارتباط داشتند. بزرگ‌ترین خدای اسب در اساطیر و افسانه‌های ...

 در اساطیر و افسانه‌های یونان باستان، اپوکوس (Epochus)، یکی از شکارچیان کالیدون (Calydun) و پسر لیکورگوس (Lucurgus) و کلئوفیله (Cleophyle) یا اورینومه (Eurynome) است.

اپوش (Apush)، دیو خشکی و رقیب تیشتر (Tishtar)، فرشته‌ی باران، و به معنی خشک کننده است. این دیو، به شکل اسب مهیب و سیاهی با گوش و یال و دم بی‌‌مو و سُم‌های گرد، نقش و تصویر شده است. نبرد اپوش و تیشتر در نزدیک اقیانوس، سه شبانه‌روز طول کشید. ...

در اساطیر و افسانه‌های یونان باستان، نام اپوپئوس (Epopeus) برای چهار تن ذکر شده است که عبارت‌اند از:

1.یکی از قهرمانان سیسیون (Sicyon) بود که در سلسله‌ی نسب او اختلافاتی موجود است: گاهی او را پسر آلوئوس (Aloeus) ...

در اساطیر و افسانه‌ها، نام اپافوس (Epaphus)، برای دو تن ذکر شده است که عبارت‌اند از:

1. پادشاه مصر و پایه‌گذار شهر ممفیس (Memphis) و فرزند یو (Io) و زئوس (Zeus). هنگامی که ...

ابیسو (Ebisu)، در اساطیر و افسانه‌های ژاپن، یکی از هفت خدای نیک‌بختی و بخت و اقبال است (5) ابیسو تنها ایزد ژاپنی اصل از میان هفت خدای نیک‌بختی به شمار می‌رود. او کارگری سخت‌کوش و نماد کارگران شرافتمند است. ابیسو را حامی ماهیگیران و بازرگانان نیز می‌دانند که مشخصه‌ی ...

در اساطیر و افسانه‌های آفریقا، خاصه در غرب این قاره ابونسام (Abonsam)، روح بدخواه، شریر و نحس می‌باشد. این روحِ آفریقائیان بعد به شکل مختلف، تولید سروصدا و جیغ می‌کند. مردمان غرب آفریقا به ارواح باور دارند. برخی از این ارواح، نماد نیروها و نمودهای طبیعت، برخی نمود ...

مردمان قبیله‌ی دینکا (Dinka) و نوئر (Nuer) در سودان، معتقدند ابوک (Abuk)، نخستین مرد است که به همراه گارانگ (Garang)، اولین زن، پدر و مادر اولیه‌ی بشر هستند. آنان بسیار کوچک بودند و از گِل ساخته ...

ابوزید سروجی، شخصیتی خیالی و افسانه‌ای بود که داستان اعمال و فعالیت‌های او موضوع افسانه‌های سحرآسای کتاب مقامات حریری است. او در زمان‌ها و مکان‌های مختلف، با تغییر ظاهر و جعل داستان‌هایی از مصیبت و نیاز خویش، مردمان را می‌فریفت و زر و جامه می‌اندوخت و همه جا مردم او را مظلوم و مسکین می‌پنداشتند. ...

در اساطیر و افسانه‌های آفریقا، ابوره (Ebore)، ایزد و خدای آسمان می‌باشد که در بین مردم یوروبا و نیجریه و بنین، پرستش و نیایش می‌شد. ابوره با اسئاسر (Eseasar)، الهه‌ی زمین در این سرزمین‌ها، قرابت و نزدیکی داشت.

ابوالهول (Sphinx) (پدر وحشت) غول افسانه‌های مصر باستان و اسطوره‌ی اوئدیپوس (Oedipus)، تلفیقی از انسان و حیوان با پیکری از شیر، مزیّن به بال‌های عقاب و دارای سری شبیه سر زنان است. این موجود افسانه‌ای، کسانی را که موفق به حل معمای او نمی‌شدند، ...

ابو (Abu) یا تموز (Tammuz) یا دوموزی (Dumuzi)، خدای کشاورزی و زراعت در اساطیر و افسانه‌های سومر بوده است. معبد وی در تل‌اسمر (Asmar) بود و چند تندیس و مجسمه از آن کشف شده است. این معبد، نمونه‌ی ...

اب شمه (Ab Shame)، یکی از القاب آنو (Anu)، خداوند آسمان بین‌النهرین، و به معنی «پدر آسمان‌ها» است. آنو در بین‌النهرین خدای خدایان و خدای آسمان‌ها پیش از هزاره‌ی چهارم ق‌م، بوده است. آن اصل سومری داشت، ولی بعداً خدای خدایان بابل شد و نقش اول ...

ابرهه ابن صباح، مکنی به ابو یکسوم و ملقب به اشرم، پادشاه مسیحی و حبشی‌الاصل عربستان جنوبی در اواسط قرن ششم میلادی بود. وی سردار قشون دولت اکسوم (Aksum) در جنگ با ذونواس (Dhu Nuwas) بود و پس از سمیفع کار یمن را به دست گرفت (533 یا 534 میلادی). ...

اباسیس (Hippasus)، یکی از پیروان طریقت فیثاغورث (Pythagoras) بود که مبدأ و ماده‌ی اصلیه‌ی عالم را آتش بر می‌شمرد. زمان و موطن او به درستی معلوم نیست.