پاوزه، شعر ايتاليايي را به فضايي نو رهنمون شد: گرايش به واقعيت. و اين فضايي است که بسياري از شاعران جوانتر از او، و پيشاپيش همه ي ايشان: پازوليني، در آن دم مي زنند. پازوليني که هم شاعر، هم داستان نويس...

پاوز، به سال 1908 در روستايي کوچک از ايالت پيه مونته زاده شد. در شهر تورينو زيست و درس خواند و از رشته ادبيات، فارغ التحصيل شد.

سالواتوره کوازي مودو در نخستين دوران حياتش به ارمتيزم منتسب بود، رهنمون مي شود. همچنانکه شعر راستين در قالب هيچ مکتبي نمي توان گنجاند، شاعري بزرگ چون کوازي مودو را در زير هيچ علمي جاي نمي توان داد.

ائوجنيو مونتاله به سال 1896 در بندر جنوا زاده شده حکومت ايتاليا به سال 1967 با انتصاب او به مقام سناتوري از خدمات او به شايستگي سپاسگزاري کرد.

اونگارت تي از وسواس ما در تاريخ پردازي، در تحليل هيجانات معنوي و تحولات فکري و يافتن ريشه ها و سرچشمه ها، مي کاهد. او شاعري است که تجارب همه ي گذشتگان را در خود جمع کرده است. اما اگر از گذشتگان او نيز...

در شعر جهاني ترين شاعران ما نيز فضاي شهرزادگاه حس مي شود و اين عاملي است که علاوه بر عوامل ديگر، ادبيات ما را تنوع مي بخشد، سابا، تري يست را با « جاذبه اي مردم گريز » و « دستي بسيار بزرگ که در خور هديه...

آلدوپالاتسسکي، ساده تريم و شايد مشکلترين شاعري است که شعر او، در خواندن بسيار آسان مي نمايد، وزن شاد و ترانه سان و پر زيروم او خوشايند است و هرگز به ملال نمي انجامد.

هنگام سخن گفتن از فوتوريزم که جنبشي بزرگ بود و آلدوپالاتسسکي را چند صباحي به دنبال خود کشيد، ناگزيريم از دانون زيو ياد کنيم.

جنبشهاي ادبي قرن بيستم، بيشمار و درهم پيچيده اند. اگر در سده هاي پيشين، شيوه ها براي دگرگون شدن و جا به ديگري سپردن، نياز به ده ها سال داشتند، قرن ما با طالع سرعت آغاز شده است، اگر در گذشته سخن از قرن...

به طور کلي، ادبيات ملي مردم ايران زمين ضمن اينکه ناشي از فرهنگ اسلامي و کهن ايراني است متأثر از فراز و نشيب هاي تاريخي اين سرزمين نيز مي باشد. لذا ادبيات اقوام در ايران زمين نشانگر پيوند و ارتباط اقوام...