درباره ي صحت انتساب تفسيري که ذيل عنوان « تفسير جعفر الصادق » در کتاب حقائق التفسير ابوعبدالرحمن سُلَمي آمده نظرات گوناگوني ابراز شده است. گويا منبع اصلي سلمي براي تدوين اين روايات تفسيري، مجموعه ي رواياتي...

به اين سؤال که از همان عصر نزول وحي براي مسلمانان مطرح شد، دو پاسخ داده شده است. اکثر اهل سنت برآنند که تأويل قرآن يعني معناي حقايق دشوار و باطني و مبهم ( دو پهلوي ) قرآن را که در آيات متشابه ظاهر گرديده...

تأويل از کلمات کليدي قرآن و همچنين از اصطلاحات علوم قرآني است که در حوزه ي علم حديث و حکمت و عرفان و علوم بلاغي و ادبي هم کاربرد دارد. تأويل لغتاً از ريشه ي « اول » به معناي بازگشت است، و اصطلاحاً در ترادف...

تأویل از واژه هایی است که در علوم قرآن و تفسیر و نیز در حدیث، اصول فقه، کلام و فلسفه و عرفان به کار رفته است. از دیر باز این واژه بحث برانگیز بوده و در چیستی و ماهیت آن

مسأله تأویل، از زمره مباحث مهم قرآنی و تفسیری است که در عین حال دارای سویه های فلسفی، کلامی و عرفانی نیز می باشد؛ چون عموم فلاسفه، متکلمان و عرفا هم در جهت فهم عمیق تر

جناب کاشانی بعد از اینکه به تفاوت میان تفسیر و تأویل می پردازد کتاب ارزشمند تأویلات را –نه تفسیر- بلکه ارائه الگوی «تأویل» برای اهل ذوق می داند.

متصوفه و عرفا با توجه به مخالفت هایی که توسط متکلمان و فقهاء نسبت به آنان صورت می گرفت و بعضاً آنان را به کفر و زندقه متهم کرده و به بهانه های واهی آنان را

حال جای آن است که نظری دقیق به نسبت این دو اصطلاح مهم حوزه علوم قرآنی افکنده و وجوه اشتراک و افتراق آنها را مشخص نمائیم:

در این مقاله پس از مقدمه ای بر تفسیر و تأویل، به معرفی و توضیح این دو اصطلاح کلیدی، تبیین جایگاه هر کدام و نیز وجوه اشتراک و افتراق آنها پرداخته و در ادامه به

مفسران در گرایش تفسیر عرفانی معتقدند براساس مبانی سیر و سلوک عرفانی و الهامات الهی به تفسیر باطن قرآن می پردازند. مبانی این تفسیر