پیش از ظهور اسلام، بسیاری از آداب و رسوم اعراب به سبب علل و عوامل گوناگون، با یک سری از امور موهوم و خرافه آمیخته شد، ولی با پیدایش اسلام و معرفی دینی متکی بر عقل و منطق توسط پیامبر

بخش گسترده‌ای از خرافات جنبه فردی ندارند، بلکه از طریق اجتماع و به عنوان میراث اجتماعی به ما می‌رسند. این خرافه‌ها معمولاً به همان صورت حاضر و آماده، پذیرفته می‌شوند! در حقیقت، بشر

به نام آفریدگار هستی. به نام اون کسی که دلای آدما رو بزرگ‌تر از همه دنیا آفرید؛ کسی که از گِل، دل آفرید و در اون عشق و محبت قرار داد.

«خرف» در لغت به معنای «فساد العقل من الكِبَر» آمده است. اما به جز این، و معانی بی ارتباط با آن، معانی دیگری هم كه نزدیك به نوعی سخافت عقلی است در آثار لغت شناسان آمده است. یكی از نزدیكترین آنها به مفهوم...

دعانويسي، رمالي، سحر و جادو از ديرباز در زندگي اجتماعي انسان نقش داشته و برخي در پي اين بودند که براي رفع مسائل و مشکلاتشان دست به دامان مدعيان برخورداري از علوم غريبه بر نند. گزارشي که از خاطر

در طول زمان مدعيان دروغين هميشه مطرح بوده‌اند و در اثناي ادعاهاي خود با تمسک به يک سري ابزارهاي غير الهي و باطل، سعي در فريب ديگران و يا اخاذي و يا ارضاي جاه طلبي و کمبودهاي روحي و رواني خود

عمل نوشتن افسون‌ها و تعاویذ علیه بلایا و شرور. دعا در این معنا عبارت است از کلمات ملفوظ یا مکتوبی که تصور می‌شود در پیشگیری از زیان‌ها، درمان بیماری‌های جسمی یا روحی، یا پدید آوردن نتایج مطلوب، خواصّ مؤثری...

واژه‌ی فارسی افسون (دَمَدم، مأخوذ از عربی دَمدمه به معنی اضطراب، همچنین در فارسی و عربی: دعا، تعویذ، حِرز؛ به معنی حفظ و وِرد - قطعه‌ای از قرآن یا افسون‌های مکتوب دیگر - و طلسم از تِلِسمای یونانی)، اصولاً...

هر چند واژه‌ی مغ، نام روحانیان زردشتی عملاً به مثابه‌ی عنوانی کلی برای همه‌ی انواع جادوگری به کار برده شده و نیز در حقیقت امر، بر ساحری و افسونگری و موهومات مشابهی اطلاق گردیده که واقعاً هم در میان ایرانیان...

با آن که دین و جادو اساساً دو پدیده‌ی متفاوتند ولی اغلب از آنها تعبیر نسبتاً مشابهی به عمل می‌آید. با این حال، این دو در هیچ جای دیگری همچون دین مزدایی در هم تنیده و به هم آمیخته نیستند.