رفتار کودکان در حضور افراد دیگر و زمانی که با والدین خود هستند گاهی می تواند متفاوت باشد. در این مقاله علل آن را مورد بررسی قرار داده ایم.

در نظام تعلیم و تربیت اسلامی، در مورد همگان احساس مسؤولیت می شود و هدف پرورش و آموزش همه افراد است نه یک یا چند فرد خاص. جامعه آموزشی نیز باید درباره همه افراد تحت تعلیم خود احساس مسؤولیت نماید .

از طریق تشویق می توان، کودک را به کارهای مطلوب وادار نمود، و از کارهای ناشایست بازداشت . گاهی اندک نوازشی به کودک نیرو می دهد تا به تلاش بپردازد و از آن لذت ببرد.

کودک نسبت به تنبیه کننده حس بدبینی پیدا می کند، و حالت سرکشی در او برانگیخته می شود. کودک ترسو بار می آید و شخصیتش در هم شکسته و تعادل روحی اش به هم می خورد.

کودکانی که از محبت والدین سرشارند، احساس سکون و آرامش بیشتری می کنند و از روحیه ای شاد بهره مند بوده و اعتماد به نفس کافی دارند.

به علت بهره مند نبودن از محبت در خانه، به افراد منحرف و سرگرمیهای باطل روی می آورد. بیشتر اوقات ذهنش مشغول مشکلات خانواده و اختلافات بین پدر و مادر است.

باید پرورش اخلاقی و انضباطی کودکان بدون اجبار و یا تحمیل از طرف خانه و یا مدرسه صورت گیرد.

آنچه موجب عکس العمل‌های ناسنجیده و برخوردهای لحظه‌ای کودکان می گردد همان صدمه دیدن شخصیت و رنجیدگی عاطفی است.

در این مقاله شما را با جدول دفتار کودکان آشنا می کنیم، همراه ما باشید.

از طریق گفتار و رفتار می توان پذیرش را نشان داد. در زمینه گفتار، پاسخ مثبت دادن به درخواست فرزند، همراهی با او در گفتار، جملات ناتمام او را تمام کردن و... نمونه هایی از پذیرش کلامی است.