در دوره‏ى معاصر، که روند تغییرات غیر قابل پیش‏بینى است و سرعت وقایع امکان تطبیق براى بشر را مشکل ساخته، فعالیت علیه ملت‏ها و فرهنگ‏هاى دیگر اشکالى بسیار پیچیده‏تر و مبهم‏تر از گذشته به خود گرفته است. در...

فضاى حیاتى هر کشور از لحاظ منابع و جایگاه، محدودیت‏هایى دارد. بنابراین، کشورهاى استعمارگر براى تأمین فضاى حیاتى خود، اقدامات استعمارگرانه‏اى به کار مى‏گیرند که این موضوع در هزاره‏ى جدید، با ابزار مبارزه...

فضاى مجازى در دوران استعمار فرانو به عنوان تهدیدى براى ملل مستضعف و استعمار شونده بروز کرده است که به تهدید فرهنگى، فکرى و مذهبى جوامع هدف اقدام کند. اما مى‏توان با تدبیر، از آن به عنوان ابزارى علیه استعمار...

با انقلاب صنعتى و نهضت اصلاح دینى، اروپا وارد عرصه نوینى شد که موسوم به دوره استعمار مى‏باشد. پایان گرفتن جنگ جهانى دوم، همراه با بیدارى ملت‏هاى مستعمره، استعمار قدیم جاى خود را به استعمار جدیدى داد که...

نئولیبرالیسم مفهومی موسّع است و ارتباط آن با نهادهای بین المللی محرز؛ اما شاید نشان دادن چنین ارتباطی سهل و ممتنع باشد؛ چرا که نئولیبرالیسم مفهومی ذهنی است و در

اشاره: بارکین به مخالفت با این نظر برمی خیزد که واقع گرایی و برسازی رویکردهایی ناهمسازند. او میان بُن نگره هایی چون واقع گرایی، لیبرالیسم، و مارکسیسم - که بر فرض های متعارضی

اشاره: ونت می گوید مکتب برسازی به یکی از رویکردهای نظری محوری در بررسی نظام مند روابط بین الملل تبدیل شده است. او نشان می دهد که تمامی نظریه های متباین درباره روابط

اشاره: ویور می گوید تصویری که از رشته روابط بین الملل به صورت سه بُن نگره یا مکتب فکری غیرقابل مقایسه با هم (واقع گرایی، لیبرالیسم، و ریشه نگری) ترسیم می شود محصول دهه 1970 است و

اشاره: والت قائل به پیوندی گریزناپذیر میان نظریه و عمل است. وی در دوران جنگ سرد سه رویکرد نظری غالب در قبال روابط بین الملل را مشخص می سازد: واقع گرایی، لیبرالیسم، و ریشه نگری

اشاره: هوپر نشان می دهد که جنسیت صرفاً متغیری نیست که بتوان آن را به رویکردهای موجود جریان اصلی روابط بین الملل افزود. وی، با مشخص ساختن رویّه های عملی در روابط بین الملل،