اشاره: والتس به بررسی سه تحولی می پردازد که گفته می شود در حالی دگرگون ساختن جهان پس از جنگ سردند: گسترش مردم سالاری، رشد وابستگی متقابل، و خیزش نهادهای بین المللی.

اشاره: هدف کیئن پاسخگویی به این مسئله است که چگونه دولت ها در نبود قدرت چیره ای، که قادر به تحمیل خواست خود به دیگران باشد، با یکدیگر همکاری خواهند کرد.

اشاره: کراسنر در این نوشته از نو بر قدرتی که دولت ها در زمینه یقین سرشت نظام بین الملل دارند تأکید می کند. او ساختار تجارت بین الملل در سده های نوزدهم و بیستم را نمونه می آورد و

اشاره: از مسلّمات نظریه میرشایمر، که بر پایه پنج فرض اساسی بنا شده است، این است که ساختار نظام بین الملل سبب می شود قدرت های بزرگ اندیشه و کنشی تهاجمی داشته و جویای چیرگی باشند.

اشاره: جرویس می گوید که تلاش های یک دولت برای دستیابی به امنیت در دیگر دولت ها احساس ناامنی به وجود می آورد. تمامی دولت ها معمولاً بدترین گمان ها را درباره دیگر دولت ها دارند

اشاره: گیلپین دیدگاهی را می گوید که جهانی شدن در حال فرسوده ساختن اقتصادهای ملی و منسوخ ساختن دولت در مقام یک بازیگر اقتصادی است نمی پذیرد. او نخست می گوید

اشاره: جکسون با توجه به جهانی که در آن مناطق همچنان کانون مهمی برای دولت ها هستند به بررسی پویش ها و سمت و سوی نظام جهانی و معاصر دولت ها می پردازد.

اشاره: بری بوزان دولت را مؤلفه ابهام آلود سیاست جهان می داند، که آینه دار انواع نیروها و فرایندهاست. در این متن برگزیده، نگاه اصلی او متوجه هدف هایی که دولت ها تجلی بخش آنند و

اشاره: هالستی دولت برخوردار از حاکمیت را بازیگر شالوده ساز روابط بین الملل می داند. وی پس از برشمردن ویژگی های گوهری دولت به بررسی این مسئله می پردازد که چگونه رویّه ها،

نهادهای بین المللی انعکاس توسعه نظام سرمایه داری در نیمه دوم قرن 19 محسوب می شوند. به موازات تکامل اقتصاد سرمایه داری، زمینه برای مشارکت گروه های پنهانی