جهت گیری سیاسی را سمت گیری سیاست خارجی دولت‌ها نسبت به محیط بیرونی در راستای تأمین منافع ملی در روابط بین الملل معنا می‌كنند. در همین زمینه‌ هالستی با بررسی ساختار قدرت و عملكرد واحدهای

در ابتدای این مبحث به ارائه مهم ترین تعاریفی می‌پردازیم كه از سیاست خارجی به عنوان یكی از مهم ترین مفاهیم ادبیات روابط بین الملل، به عمل آمده‌اند و سپس به بررسی شرایط و مقتضیات تصمیم گیری سیاست

مورگنتا اولین نظریه پردازی است كه به صورت منسجم به بررسی مفهوم منافع ملی پرداخته است. از نظر وی منافع ولی واقعیتی عینی و مهم است كه بر اساس آن اقدام‌های سیاسی كشورها را می‌توان ارزیابی و

به طور كلی مفهوم قدرت مفهومی پویا و نسبی و عناصر آن نیز در برخی موارد غیر قابل اندازه گیری غیر قابل تجزیه هستند. مورگنتا سیاست بین الملل را كشمكش بر سر قدرت تعریف می‌كند. از نظر او قدرت

جان هرتز امنیت را مفهومی محوری برای نظریه پردازی در روابط بین المللی می‌داند و بر این باور است كه قبل از تفكر درباره هر چیز دیگری ابتدا باید درباره چگونگی بقا و تأمین امنیت بیندیشیم (Hertz 1962:

ورود مفهوم حاكمیت به ادبیات حقوقی سیاسی روابط بین الملل به طور تنگاتنگی مرتبط است با ظهور دولت مدرن در اروپا. در همین راستا دولت، قدرت و حاكمیت مفاهیمی هستند كه به شدت به یکدیگر وابسته‌اند، تا

دانشنامه روابط بین الملل، دولت ملی را دارای ویژگی‌هایی می‌داند كه آن را از سایر شكل‌های حكمرانی بر انسان متمایز می‌سازد؛ نخست دولت قلمرو جغرافیایی مشخص و معینی دارد كه صلاحیت خود را بر ان اعمال

نظام بین المللی محیطی است كه در آن واحدهای سیاست بین الملل عمل می‌كنند (قوام، 1382: 29)؛ نظامی كه همیشه در طول تاریخ روابط بین الملل دارای نظم خاص و حاكمی بوده است. در همین رابطه می‌توان این گونه

با توجه به عوامل متعدد دخیل در انقلاب‌های عربی، پیش بینی سمت وسوی آینده‌ی این جریان كار دشواری است. هر گونه تلاش برای پیش بینی آینده‌ی خاورمیانه، به ویژه پیش بینی‌هایی كه بر مبنای امور و شواهد قطعی صورت...

در سال 2011، هنگامی كه سه دیكتاتور عربی قدرتمند به وسیله‌ی مردم كشورشان سرنگون شدند، همه امیدوار شدند كه جهان عرب موج سوم دموكراتیزاسیون را در پیش خواهد گرفت. با وجود این، بلین معتقد است اكنون كه