«الوتر» در مقابل «شَفع» است به معنای فرد و یکی. همان طور که شَفع به معنای دو است و چون خداوند متعال شریک و مثل ندارد «وِتر» است.

الکاشف الضر به معنی زایل کننده ی ضرر از بندگان خود است و مداومت بر این اسم برای رفع همّ و فقر و بیماری مجرّب است و در همراه داشتن مکسّر آن نیز همین فایده را دارد.

الکافی به معنی کفایت کننده ی امور بندگان است اگر بر او توکّل کنند و مداومت بر این اسم برای کفایت مهمّات و دفع شرّ دشمنان مجرّب است و چنین است همراه داشتن مکسَّر این اسم نیز همین فایده را دارد

الکریم به معنی عزیز است و کسی که وجود او کثیرالخیرات است و به معنی کسی است که طاعت اندک را قبول و پاداش بسیار عطا می فرماید و به معنی "صَفوح" (درگذرنده) از گناه نیز آمده است

المقیت به معنی آفریننده ی قوت و خوراک و طعام و رساننده ی آنهاست به سوی بدنها و نیز به معنی "حفیظ علیم" و مستولی و قادر بر اشیا و عطاکننده بر قدر حاجت نیز آمده است

"المبین" به معنی کسی است که آثار قدرت او در هر موجودی ظاهر باشد یا آثار حکمت و حجت خود را در هر ممکنی و برای هر احدی به ظهور رساند و حق و باطل را به روشنی از یکدیگر جدا سازد

المحیط به معنای داننده و مستولی بر هر شیء است و مداومت بر این اسم برای حصول علم و معرفت و غلبه بر همگنان نافع است

المنان به معنی عطاکننده و اِنعام کننده است و مداومت بر این اسم برای ایمنی از خوف و رسیدن به نعمت نافع است و مداومت بر این کلمات نیز برای دفع تنگدستی و فقر مجرّب است:

الولی به معنی یاری کننده ی مؤمنان و اولی به تصرّف در امور بندگان است و به معنی «سَیّد» نیز آمده است و مداومت بر آن جهت حصول دوستی نافع است.

المجید به معنی بزرگوار و واسع الکرم و معظَّم و مکرَّم است و مداومت بر این اسم موجب شفای همه ی دردهاست و مداومت بر آن در خلوت موجب نور دل است.