این سبک ترکیبی از هنرهای رزمی تانگ سودو (Tangsoodo)، جودو (Judo)، جوجیتسو، کنپو (Kenpo) و کونگ فو می باشد. در این رشته هر تکنیک به گونه ای طراحی شده است که بنابر عکس العمل بدن حریف ، حرکت بعدی

کونگ ‌فوتوآ یک هنر رزمی ایرانی و یکی از سبک‌های ورزش کونگ‌فو است که بر بدن و روان سالم‌تر تاکید می‌کند. کونگ‌فو توآ دارای هفت مایگاه (بخش) است که به غیر از مایگاه اول که به حرکات فیزیکی و فعالیت‌های بدنی

رشته کندو در واقع یک هنر رزمی پیشرفته ژاپنی است که مدرن ترین نوع دفاع را آموزش می دهد. این هنر، ریشه در سنت های شمشیربازی قدیمی ژاپنیهای جنگجو یا همان سامورایی ها دارد و علاوه بر تجهیز افراد به انواع فنون...

آناتوآ با 515 تکنیک، ترکیب و عکس‌العمل‌سازی و خاصیت‌های موجی بر اسرار هندسی و خلاف حرکت بدنی در مسیر عالم ذرات است.

کیوکوشین کای یکی از سبک‌های کاراته و یکی از محبوب ترین رشته‌های رزمی در سراسر دنیاست. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار اسطوره‌ای کره‌ای الاصل بنیان نهاده شد. معنای اصلی کاراته به معنی

کونگ‌ فوتوآ یک هنر رزمی ایرانی و یکی از سبک‌های ورزش کونگ‌فو است که بر بدن و روان سالم‌تر تاکید می‌کند این ورزش با بهره‌گیری از تجربهٔ استاد پروفسور ابراهیم میرزایی در زمینه‌های رشته‌های مختلف رزمی و جنگ‌های

اولین نکته پیدایش شمشیر ژاپن بود. شمشیر ژاپنی که در اواسط قرن یازدهم (اواسط عصر هیان) (۱۱۸۵ ـ ۷۹۴) یک تیغه کمانی تیز با لبه‌های برآمده بود (شینوگی نامیده شد).

هنر شمشیر زنی در سراسر ژاپن ، تاریخی کهن و قدمتی بسیار طولانی دارد ، براساس تحقیقات باستان شناسی و آثار کشف شده بیشتر حدس زده می شود سابقه آن به دوره « یاماتو جیدای » قبل از میلاد مسیح بر گردد .

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به 20 قرن پیش می رسد. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر

مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد.