مسیر جاری :
ابو علی سینا و ماجرای پیامبری
بوعلى در حواس و در فکر، انسان فوقالعادهای بوده و شعاع چشمش از دیگران بیشتر و شنوایى گوشش، تیز تیز بود. بهگونه ایکه مردم درباره او افسانهها ساختهاند.مثلاً میگویند:هنگامیکه در اصفهان بود، صداى چکش...
بزرگداشت ابوعلی سینا و روز پزشک
در هیچ کجای دنیا هیچ شغلی پایینتر از شغلی دیگر قرار نمیگیرد، بلکه این آدمها هستند که باکارهای شان به آن عظمت و افتخار میبخشند.
معرفی کتاب حدود الاشیاء اثر
کتابی در تعریف اصطلاحات علمی و فلسفی به زبان عربی نوشتهی شیخالرئیس ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا (م 428 ق). این کتاب از آثار فشرده و سودمند ابوعلی سینا است. مقصود ابنسینا از واژهی
کندي، ابن سينا و مباني علم مناظر
غالباً گفته ميشود که در گذشته، در دوران باستان و قرون وسطاي مسيحي و اسلامي، همهي علوم جزء فلسفه بودهاند و فلسفه يک علم جامع بوده که علوم ديگر را در بر ميگرفته است. اين سخن، اگر داوري خود را بر
خطابهی افتتاحی در جشن هزارهی ابنسینا (بغداد 1330)
جشنی که به مناسب هزارمین سال قمری ولادت شیخ رئیس ابوعلی سینا معروفترین حکیم اسلامی در بغداد برپا شد و به اصطلاح معمول عربها «مهرجان ابنسینا» نامیده میشد شایان توجه همه مسلمین و موجب سرفرازی ایرانیان...
معرفی نسخهی خطّی گذر سیارهی زهره در عصر قاجار
پدیدهی نجومی«گذر» یا «عبور» هنگامی رخ میدهد که از دید ناظری روی زمین، جسمی آسمانی از برابر جسم بزرگتری بگذرد. گذر، تنها در بعضی مقارنههای داخلی رخ میدهد. زیرا بین صفحهی مدار زمین و مدار این سیارهها...
ابن سینا، طوسی و مسئلهی بساطت اجرام آسمانی
در برابر نظر پوپر که سرنوشت نظریههای علمی را در گرو ابطال تجربی آنها میداند، ایمره لاکاتوش گفته است که «نظریههای علمی ابطال شده به دنیا میآیند». این سخن شاید در حق هیچ نظریهای به اندازهی نظریهی...
آشنایی با ابنسینا
در زمان حیات ابوعلی سینا، عربی زبان علم جهان اسلام بود و به همین دلیل او نیز آثار خود را بیشتر به این زبان مینوشت. مثلاً کتاب عظیم «قانون» در اصل «القانون» و به عربی است.
آشنایی با ابنسینا
در زمان حیات ابوعلی سینا، عربی زبان علم جهان اسلام بود و به همین دلیل او نیز آثار خود را بیشتر به این زبان مینوشت. مثلاً کتاب عظیم «قانون» در اصل «القانون» و به عربی است.
ابن سینا
ابن سینا که از کودکی هوشی سرشار داشت، به سرعت علم زمان خود را با همه شعبه هایش فرا گرفت و در شانزده سالگی به کار طبابت پرداخت. وی در امور سیاسی زمان خود هم دستی داشت. پس از آنکه مدتی را در گُرگانج