مسیر جاری :
ایرانیان عربیسرا و عربینویس
در سدهی پنجم تا هفتم، ایرانیانی هنوز، به رغم رواج پارسی نویسی و پارسیسرایی، به زبان عربی شعر میسرودند و یا نثر مینوشتند. بدیهی است بسیاری بزرگانی که به عنوان شاعر یا نویسندهی ایرانی پارسینویس و پارسیسرا...
عصر تجدّد ادبیات عرب
در سال 334 معزالدوله دیلمی وارد بغداد شد و به نفوذ و استیلای تركمان خاتمه داد. از این تاریخ خلفا زیر دست و دست نشانده ی دیالمه ی ایران شدند، ولی دیالمه با خلفا بهتر از ترك ها رفتار می كردند و با اینكه...
ادبیّات عربی در عصر فترت
مأمون به خلق قرآن معتقد بود و نسبت به مخالفین عقیده ی خود سختگیری می كرد. بعد از مأمون معتصم عباسی با قائلن به قدم قرآن بنای بد رفتاری گذارد، و زجر و آزار احمد بن حنبل نخستین قدمی بود كه در عهد فلسفه در...
ادبیّات عربی در عصر خلافت
ظهور اسلام که از انقلابات بسیار بزرگ جهان محسوب
می شود، نخستین اثرش در جزیرة العرب که مطلع خورشید نبوت ظاهر گشت و اوضاع و احوال اجتماعی عرب را بیکباره دگرگون ساخت.
جهاد با شمشير شعر
ابن حجاج با محمد بن عبدالله بن سکّره يا محمد هاشمي عباسي بغدادي، مکّني به ابوالحسن و معروف به ابن رائله و ابن سکّره ( متوفاي 385ق. )-که شاعري جسور و بي باک و هتاک بوده- معاصر و معارض بوده است و منافرت...
ممدوحان ابن حجاج
ابن حجاج در زمان حيات خود از شهرت به سزايي برخوردار بود و در شعر و ادب مقام والايي داشت. وي در ديوان خود بيش از شصت نفر را مدح يا هجو کرده است که برخي از آنان پادشاه و برخي وزير و برخي دانشمند و برخي نيز...
هم دوره هاي ابن حجاج
ابن حجاج با جمعي از خلفاي بني عباس معاصر بود که عبارتند از:
- المعتمد علي الله، فرزند متوکل(1) ( متوفاي 275ق.) نام او احمد و کنيه اش ابوالقاسم و ملقب به المعتمد علي الله، که پانزدهمين خليفه عباسي است.
ابن حجاج در خواب ديگران
عالمان بزرگواري چون افندي اصفهاني در رياض العلماء، سيد محمد باقر خوانساري اصفهاني در روضات الجنات، ميرزا حسين نوري در دارالسلام، شيخ عبدالحسين اميني در الغدير، سيد محسن امين در اعيان الشيعه، محدث
آثار ابن حجاج
ديوان شعر ابن حجاج ده جلد است و ظاهراً نسخه اي از آن در بغداد موجود است. جُنگي از اشعار او را رياضي دان معروف قرن ششم هجري، بديع اسطرلابي به عنوان المعرب المحمودي تهيه کرد و به سلطان ابوالقاسم محمود بن...
جايگاه ابن حجاج در ادبيّات
ابن حجاج در اشعار خويش شوخي و بذله گويي و لودگي مي کرد و با الفاظ روان و شيرين و نظمي بدون تکلّف و با به کارگيري الفاظ و مصطلحات ولگردان و گدايان و الواط، شعر مي سرود. او در اين زمينه، اهل ابتکار و يگانه...