زیبایی‌های متعالی تری همچون زیبایی خیر، عدل، حق، آزادی، ایثار، ایمان و عقیده، جهاد در راه عقیده، عشق به خدا(جل جلاله)، شور شهادت طلبی، حس نوع دوستی، قدرت عفاف، مهرورزی، زیبایی عفو، و... هست.

در مجموعه ی اجزا و قطعات پازل اخلاق اجتماعی، قطعه ای وجود دارد که اگر در زندگی اخلاقی افراد وجود نداشته باشد، به جرأت می توان ادعا کرد سایر مفاهیم و شاخص های اخلاق اجتماعی نیز در زندگی بشری کارایی و کاربرد...

ما به عنوان مکلفان ناآگاهی که می‌خواهیم پاسخ پرسش‌ها و نیازهای مادی و معنوی‌مان را در دین بجوییم با انبوهی از آیات قرآن و روایات معصومان مواجهیم که بیان‌گر نکات پرشماری در حوزه‌های مختلف‌اند. بنابراین...

زیبایی فقط صفات و ظواهر که حواس هنرمند را متأثر می سازد، نیست؛ بلکه منظوراز زیبایی عمیق‌تر و معنوی‌تری است که از نظام و هماهنگی اجزا ناشی شده و تنها عقل و فهم محض می تواند آن را ادراک نماید.

معنای «سعادت، مطلق است» این است که حقیقت و طبیعتی که سبب سعادت یک فرد است، سبب سعادت همه افراد است، نه اینکه همان فردی از آن حقیقت که سبب سعادت یک فرد انسان است، حتما باید سبب سعادت همه افراد بشود.

کمال مطلوبی که چیز زیبا برای آن آفریده شده است و به طور تکوینی بدان سو حرکت می‌کند، و کمال مطلوبی که مقصود بیننده است.

راستی و امانت و درستی و عفاف و تقوا و حیا و مروت و جود و کرم و عدالت، به همین دلیل زیباست، و دروغ و خیانت و شهوت پرستی و بی بندوباری و بی شرمی و نامردی و بخل و امساک و ستم، به همین دلیل نازیبا و منفور...

جمال و بها و زینت در هر موجودی به این است که برترین وجود ممکن درباره او اعطا شده باشد و به کمالات ممکن وجودی نایل شود.

اگرچه همگان با خاصیت «زیبا» آشنا هستند، ولی مفهوم «زیبایی» (Beauty) تعریف ناپذیر به نظر می رسد.

از آنجاکه سعادت، مطلوب نهایی انسانها در تمام فرهنگها بوده، کمال مطلوب الهی نیز به شمار می آید، مناسب است همان را معنای کمال مطلوب برای تعریف زیبایی در نظر آوریم.