جامعه پذيري سياسي (Political Sociability) از مفاهيم نو در علم سياست است. در تعريف؛ جامعه پذيري سياسي عبارت است از «يادگيري تدريجي هنجارها، ايستارها و رفتار قابل قبول براي يک نظام سياسي (Sigel, 1965,1)...

اصل وجود اختلاف و وجود حزب و گروه، هم درنظام هاي ليبرال و هم در نظام ديني، به صورتي طبيعي، به وجود مي آيد و شکل مي گيرد و علت آن هم اين است که در هر دو نظام،انسان مورد اهميت قرار داده مي شود و آزاد و مختار...

آداب و رفتار اجتماعي؛ که رفتار سياسي مطلوب در آن مندرج است، در اسلام کاملاً شکلي تعريف شده و معين دارد و به هيچ وجه همچون نظام هاي ليبرال دل بخواهي نيست.احکام اخلاقي اسلام اغلب آثار و پيامدهاي مفيد و سازنده...

دراين مقاله به معرفي هاي توصيفي و توصيه اي متعارف از حزب، نزد نظريه پردازان سياسي اشاره شده است و تلاش گرديده تا وجود مشترک اين تعاريف با آنچه در چارچوب عقيدتي و اخلاقي سياسي اسلام قابل رديابي است، تطبيق...

در اين سياست گذاري آرمانها، ارزش ها و هنجارهاي اخلاقي، باورها، اصول فکري و اعتقادي،حقوق و مسؤوليت هاي انساني با توجه به امکانات، تواناييها، ابزار و شرايط واقعي دنبال مي گردد. اين رويکرد بر انتخاب آرمان...

تشخيص و تعيين سياست خارجي در نظام اسلامي نيازمند شناخت گونه ها و روش هاي متنوع سياست گذاري در مورد تعامل و داد و ستد با خارج مي باشد که به شرح زير هستند:

هدف اصلي اين جستار همانا بازکاوي سطح و سقف، دامنه و چگونگي ارتباط و تعامل نظام ديني با جهان پيراموني، که در اصطلاح فني از آن به سياست خارجي نظام ديني ياد مي شود، مي باشد.

حادثه ها و فتنه ها، عبرت آموز و بيدار گردند. از عبرت هاي مهم فتنه، زمان شناسي و دشمن شناسي است. زمان شناسي يعني فهم آنچه در ظرف زمان مي گذرد و دشمن شناسي يعني شناخت جبهه حق و باطل و تشخيص ترفندهاي دشمنان.

علاوه بر عوامل پيشين ، در عرصه ي علوم نظري و مبادي معرفتي ، براثر تحولات پيش گفته انديشه ها و مکاتب جديد جايگزين الهيات جزم گراي مسيحي شدند که نقش مهمي در زمنيه سازي ، پيدايش و تحقق سکولاريزاسون ايفا کردند...

بنا به اظهار مورخان و از جمله ويل دورانت (دورانت 1370، ج 6، صص7و 181به بعد ) ، مناقشات بين پاپها و امپراتورها به سده هاي پيشين به ويژه سده هاي يازده و دوازده بر مي گردد ، اما اين مناقشات در قرن چهاردهم...